حمیدرضا سهیلی، امروز، ۵ دی ماه، در نشستی تحت عنوان «صد سال تئاتر مشهد» که در مکتب بافت مشهد برگزار شد، اظهار کرد: محمد شاهرودی و اکبر هاشمی از اشخاص به نام تئاتر مشهد هستند و یکی از دلایلی که باعث شده کتاب صد سال تئاتر مشهد را بنویسم، معرفی این اشخاص مهم است.
وی افزود: در مقدمه کتاب صد سال تئاتر مشهد به این موضوع اشاره شده است که آیا هنر تئاتر میراث است و ممکن است از بین برود یا نه؟ این شد که تصمیم گرفتم هنرمندان تئاتر، سالنهای تئاتر، نمایشهایی که روی صحنه رفتهاند و افرادی که در صد سال تئاتر مشهد نقشآفرینی کردهاند را معرفی کنیم. جناب شاهرودی پس از مطالعه کتاب گفتند که یاد هنرمندانی که رفتهاند دوباره زنده شده است.
سهیلی در خصوص وضعیت امروز تئاتر گفت: متاسفانه امروزه هنر در شرایط خوبی قرار ندارد و حمایتی از آن صورت نمیگیرد و باید هنرمندان همت کنند هویت تئاتر و در کل هنر را زنده نگه دارند. خوشحالم که توانستم با نوشتن کتاب صد سال تئاتر مشهد در این مسیر قدمی بردارم.
وی در خصوص مستند «دروازه طلایی تئاتر مشهد» خاطرنشان کرد: در دوران اوج کرونا آقای برومند به من گفت که تصمیم دارد مستندی در خصوص دروازه طلایی و تئاترهایی که در این دروازه ساخته شده را بسازد و من نیز تصمیم گرفتم به دیدار هنرمندان بروم و صحنههای تئاتری که از بین رفته را معرفی کنم. این مستند افرادی مانند امیر قویدل که با عشق در تئاتر و سینما فعالیت میکرد و افرادی نظیر او را معرفی میکند. کتاب صد سال تئاتر مشهد نیز در تکمیل این مستند نوشته شده است.
سهیلی در خصوص سالن تئاتر گلشن و ملی که از سالنهای مهم نمایش در مشهد بودهاند، گفت: زمانی که مستند دروازه طلایی مشهد را فیلمبرداری میکردیم در ۲ جا افسوس خوردم و گریه کردم؛ یکی با دیدن سالن تئاتر ملی و سالن تئاتر گلشن که قدمتی تاریخی داشتند و هنرمندان بزرگی نظیر منصور همایونی، اصغر قفقازی و اصغر میرخلیلی در آن نمایش اجرا میکردند، از بین رفته و متاسفانه سالن به آن بزرگی به یک مغازه تبدیل شده است.
وی با اشاره به اینکه در کشورهای دیگر شاهد این هستیم که از بناهای مهم فرهنگی کشور مراقبت و حفاظت صورت میگیرد، بیان کرد: در کشورهای دیگر از بناهای مهم تاریخی و فرهنگی مراقبت میکنند و یا اینکه تابلویی برای معرفی هنرمندان و محل تولد و مکانی که زندگی میکردهاند، نصب میکنند.
سهیلی گفت: در حال حاضر در بدترین دوران فرهنگ و هنر به سر میبریم؛ به نظرم تاریخ و هنر باید بدون هیچ محدودیتی معرفی شوند. در دهه ۶۰ در مسجد مالک اشتر فعالیتهای تئاتر انجام میدادیم و هیچ وقت فکر نمیکردیم که به یکی از قطبهای تئاتر مشهد تبدیل شود.
وی در خصوص اینکه هنرمندان باید با یکدیگر متحد شوند، اظهار کرد: متاسفانه کتابهای کمی برای هنرمندان و افراد بزرگ این حوزه نوشته شده است، به نظرم اگر هنرمندان با هم متحد باشند میتوانند فعالیتهای بزرگی انجام دهند. اگر هنرمندان اتحاد داشته باشند جایگاه هنر پررنگتر خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات