هرچند خوشنویسی، سال‌های زیادی است که در شهرستان کاشمر با حضور اساتید بزرگی همچون حاتمی، دربان حسینی، فانی و بسیاری دیگر راه پرفراز و نشیب خود را به آرامی و به دور از هیچ جنجالی سپری می‌کند و همواره به عنوان سفیر فرهنگی مقدسی، فرهنگ و باورهای این سرزمین اساطیری را به جهانیان عرضه می‌دارد.

در همین رابطه فرصتی دست داد تا با یکی از کم سن و سال‌ترین خوشنویسان این شهر که توانسته در سن ۱۴ سالگی به درجه ممتازی برسد به گفت وگو بنشینیم، با این امید که گفت وگو با هنرمند این عرصه کمکی به اعتلای هنر خوشنویسی باشد.

هنوز سر به‌ زیر و کم‌حرف است، در گفت وگو با او به ‌سختی توانستم کلمه‌ای از زیر زبانش بیرون بکشم، وقتی سؤالی از او می‌پرسم با صدای آرامش جواب می‌دهد.

او که به آرامی، خود را علی صادقی که تاکنون ۱۴ سال از بهترین روزهایش را سپری نموده معرفی می‌کند، به ایسنا گفت: ۴۰ روز از شروع مدرسه بیشتر نگذشته بود که وارد کلاس اول شده بودم، معلمم وقتی خط من را دید پدر و مادرم را به مدرسه خواست و به آن‌ها گفت که پیگیر خوش‌خطی من باشند تا خطم بهتر از این شود و بتوانم از این استعداد بیشتر استفاده کنم.

وی افزود: هرچند پس ‌از آن پدر و مادرم مرا خواستند در چند آموزشگاه خطاطی ثبت‌نام کنند، ولی همه می‌گفتند که هنوز سن کمی دارم تا اینکه یک روز پدرم دفتر مشقم را به استاد فانی نشان می‌دهد و او می‌خواهد که با توجه به استعدادم حتماً مرا برای آموزش ثبت‌نام کنند.

او که در کنار هنر خوشنویسی به هنر رزمی هم علاقه بسیاری دارد و اکنون در رشته کاراته دارای کمربند سبز است، ادامه داد: از ابتدای شروع به کارم فقط استاد فانی در کنار و همراه من بودند، پس از اینکه یک دوره خط تحریر کار کردم شروع به فراگیری خط نستعلیق نمودم و پس از مدت کوتاهی توانستم در مسابقات مختلف شهرستان، استان و کشور نیز شرکت کنم.

صادقی عنوان کرد: بیشتر مسابقاتی که شرکت می‌کردم با همراهی‌های استادم و حمایت‌های پدر و مادرم بوده که در موفقیت‌هایم شریک هستند.

وی با اشاره به این‏که در هر مسابقه و جشنواره‌ای که شامل گروه سنی من می‌شد شرکت می‌کردم، گفت: تاکنون تمامی مسابقات خوشنویسی مدارس را شرکت کرده‌ام و در همه آن‌ها موفق بودم.

این هنرمند خوشنویس با اشاره به این‏که در دوران کرونا به‌صورت مجازی با استادم در ارتباط بودم و تمرین می‌کردم، افزود: اکنون حدود ۴ تا ۵ ساعت در روز تمرین دارم، بعضی از هم‌کلاسی‌هایم از من تقاضای خطاطی می‌کنند و بعضی مرا که می‌بینند علاقه‌مند به این هنر شده و در دوره‌های آموزش شرکت می‌کنند.

صادقی که در بیش از ۴۰ مسابقه و جشنواره تاکنون شرکت کرده و توانسته مقام‌های خوبی کسب کند، عنوان کرد: سال ۱۴۰۰ توانستم با راهنمایی‌های استادم و حمایت‌های پدر و مادرم مقام ممتازی خوشنویسی را کسب کنم که عنوان می‌کنند این رتبه معادل لیسانس هنری است.

وی با اشاره به این‏که امسال برای اولین بار توانستم با توجه به شرایط سنی در جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران شرکت کنم، گفت: در بخش خوشنویسی زیر ۲۰ سال این جشنواره با ارسال ۱۰ اثر به جشنواره در بین ۱۴ نفر اول هنرمندان کشور به‌ عنوان تنها نماینده خراسان رضوی و کاشمر توانستم حائز مقام شوم.

این هنرمند خوشنویس افزود: امسال در جشنواره مریوان نیز که با حضور ۱۵۴ برگزیده کشوری برگزار شد در بین ۵۴ نفر اولی قرار گرفتم که آثارم در نمایشگاه ارائه و حتی به دعوت آن‌ها جزو ۲۰ نفر حضوری نویس بودم که در نهایت جزو ۵ نفر برتر قرار گرفتم.

وی در ادامه با اظهار تأسف از اینکه بسیاری از پسران هم سن و سال من بیشتر وقت خود را در گوشی موبایل و کامپیوتر می‌گذرانند و به هنر کمتر اهمیت می‌دهند، گفت: گرچه نباید منکر توسعه و پیشرفت از طریق کامپیوتر شد ولی من بیشتر وقت خودم را به درس، هنر و گاهی شعر نویسی سپری می‌کنم.

صادقی دلیل این‏که دانش ‏آموزان کمتر به هنر علاقه دارند را در معرفی نشدن درست هنرمندان و کم اهمیت دادن جامعه به این قشر دانست و گفت: هنرمندان در همه عرصه‌ها مظلوم واقع شده‌اند و بسیاری از هزینه‌ها را خودشان تأمین می‌کنند.

وی تصریح کرد: با توجه به این‏که من دانش‌آموز هستم، ولی تاکنون فقط توسط شهرداری کاشمر مراسمی برای هنرمندان برگزار شده است، حتی لوح‌های تقدیر استانی و کشوری که یکی از پیش‌نیازهای مهم برای شرکت در آزمون‌های ممتاز و فوق ممتاز هستند را خودم پیگیر بودم تا به دستم برسد، متأسفانه گاهی چندین ماه این لوح‌ها به کاشمر می‌رسید ولی تحویل من نمی‌دادند.

صادقی خاطرنشان کرد: همه کار ما دلی است و با توجه به این‏که این هنر هزینه‌های بسیار بالایی دارد، بسیاری از هنرمندان انگیزه‌ای برای ادامه کار ندارند.

وی  با اظهار تاسف از اینکه هنر خوشنویسی هنوز نتوانسته به جایگاه اصلی خود برسد، گفت: مقایسه جایگاه هنر خوشنویسی با سایر هنرها شاید درست نباشد.

 این هنرمند خوشنویس در ادامه با اشاره به وجود خوشنویسان بسیاری در کاشمر گفت: نباید وضعیت به گونه ای باشد که وقتی اسم کاشمر می آید آن را به نام یک یا دو نفر از اساتید بشناسند بلکه باید خوشنویسان دیگری نیز بتوانند خود را مطرح کنند.

وی در پایان به هم سن و سالان خودش توصیه نمود: حتماً هنری فراگیرند و در آن راه تلاش کنند، یکی از آن هنرها هنرهای تجسمی است که زیبایی دیگری دارد و عشق و علاقه را در فرد دوچندان می‌کند.

خوشنویسی، هنری است که برخی آن را به عنوان زبانی مشترک برای تمامی مسلمانان می‌دانند و برخی دیگر از آن نیز به عنوان عروس هنرهای اسلامی نام می‌برند. این هنر از دیرباز تاکنون در زمره گرانمایه‌ترین هنرهای اصیل ایرانی قلمداد می‌شده که دارای پیشینه طولانی است.

 هنری که غنی‌ترین دستاورد سرزمین ما است و با قدمت هزار ساله خود، توانسته نقش مؤثری در ترویج مفاهیم عالی انسانی ایفا کند. با این حال آن‌گونه که باید حق این هنر ادا نمی‌شود.

انتهای پیام