عنایت آتشی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره درگذشت محمود مشحون، رئیس سابق فدراسیون بسکتبال و اسطوره ماندگار این رشته توضیح داد: محمود مشحون ورزشکار ملی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال و همبازی من در قابت‌های باشگاهی قبل از انقلاب بود. در قهرمانی کشور او از تهران می‌آمد و من از شیراز، روبروی هم بازی می‌کردیم و آن زمان با هم آشنا شدیم. دوستان بسیار صمیمی و نزدیکی برای هم بودیم. محمود مشحون فردی بود بسیار مودب و قابل احترام. او به همه احترام می‌گذاشت. چه در زمان بازی و چه در پست‌های مختلف ورزشی، او یکی از بهترین انسان‌هایی بود که حضور یافت.

پیشکسوت بسکتبال ایران ادامه داد: ایشان به عنوان معلم ورزش حرفه خود را آغاز کرد. در زمان معلمی هم در آموزش و پرورش به عنوان فردی دلسوز خدمات زیادی ارائه کرد. او در هندبال و بسکتبال خدمات زیادی انجام داد و سال ۵۶ دبیر فدراسیون بسکتبال شد و آن زمان آقای کمال مشحون، برادر بزرگ‌ترش رئیس فدراسیون بود. این بزرگواران از یک خانواده سه نفره بسکتبالی بودند، کمال، محمود و رضا سه برداری بودند که شاید حدود نیم قرن این سه نفر لباس تیم ملی را به تن کردند.

آتشی درباره الگوی محمود مشحون در دوران مدیریتش که باعث شد به فردی موفق تبدیل شود گفت: زمانی که کمال رئیس فدراسیون شد، در بازی‌های آسیایی ۱۳۵۱ ما برای اولین بار در این رقابت‌ها روی سکو رفتیم و سوم شدیم. ریاست فدراسیون کمال قبل از انقلاب بود. آن زمان محمود در دانشسرا درس می‌خواند. بارها و بارها به من تعریف کرد که اخلاق و رفتار «جمال قائم‌مقام» باعث شد که بتوانم در ورزش مدیریت کنم چون او یکی از مدیران لایق و برجسته بود. قائم‌مقام، قهرمان دوومیدانی بود و در دانشسرا با هم آشنا شده بودند تا جایی که با هم فامیل شدند. او از اخلاق و رفتار مدیریتی جمال قائم مقام همیشه به خوبی یاد می‌کرد.

بیشتر بخوانید:
                          محمود مشحون دار فانی را وداع گفت

دبیر سابق فدراسیون سکتبال، درباره اولین فعالیت مشترکش در بسکتبال با محمود مشحون اظهار کرد: سال ۵۷ بود که شاه‌حسینی رئیس تربیت بدنی شد. مشحون با او دوست بود چون شاه‌حسینی هم بسکتبالی بود. مشحون خدمات خوبی هم در آموزش پرورش، مدارس و هیات مختلف آموزش و پرورش در استان‌ها و حتی در شهر ری ارائه کرد. آن موقع من نماینده کمیته مربیان فدراسیون بودم و مشحون از آموزش پرورش معرفی شد و به همراه عباس مقدس‌زاده که رئیس کمیته داوران بود، سه نفره شورای بسکتبال را تشکیل دادیم و مشحون به عنوان رئیس آن معرفی شد. بعد از انقلاب هم روسای هیات‌ها او را به عنوان رئیس انتخاب کردند.

دوست دیرینه محمود مشحون، درباره دلایل موفقیت محمود مشحون در بسکتبال نیز گفت: ایشان علاقه زیادی به این رشته داشت و همواره به راهنمایی‌ها، مشاوره‌ها و مسائلی که در بسکتبال بود توجه می‌کرد و اهمیت می‌داد. بسکتبال در سال‌های قبل از محمود مشحون رشد خیلی خوبی در نتیجه گیری نداشت، تا جایی که دهه ۸۰ رئیس فدراسیون شد و در زمان ایشان بود که نتیجه گیری بسکتبال دچار تحول عظیمی شد. جوانان ما قهرمان‌ آسیا شدند، در بازی‌های آسیایی دوحه سوم شدیم و در مسابقات جام ملت‌های آسیای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ با نسل طلایی بر بام آسیا ایستادیم. سال ۲۰۱۴ هم دوم شدیم و در بازی‌های آسیایی هم به عنوان نایب قهرمانی رسیدیم. با رشد نتایج بود که فدراسیون مشحون، به عنوان فدراسیون برجسته فیبا آسیا انتخاب شد. در زمان مشحون علاقمندی به این رشته در جامعه زیاد شد و رسانه‌ها خیلی خوب به این رشته می‌پرداختند. ۱۶ سال مستمر رئیس فدراسیون بود و خدمات ارزنده‌ای ارائه کرد. او در وزرت ورزش سمت داشت و در کمیته ملی المپیک هم عضو کمیته برگزاری مسابقات آسیایی بود. او به عنوان رئیس فدراسیون غرب آسیا انتخاب شد و در هیات رئیسه فدراسیون آسیا هم سمت گرفت. از نظر من افتخارات مشحون را حالا حالاها کسی نمی‌تواند تکرار کند. 

آتشی در پاسخ به این سوال که مهم‌ترین ویژگی اخلاقی مشحون چه بود؟ توضیح داد: او بسیار متواضع و مهربان بود. هرکس حتی فردی که سن پایین‌تری از او داشت اگر به دفتر او می‌رفت جلوی پای مهمان خود بلند می‌شد و موقع خداحافظی هم تا دم در اتاق او را بدرقه می‌کرد. او به عنوان اسطوره بسکتبال ایران ماندگار خواهد بود و هیچگاه فراموش نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: 
                          چشم‌های با ابهت؛ مشحون، مدیری که کنار رفتنی نبود

او راجع به بهترین خاطرات مشترک خود با محمود مشحون نیز گفت: بهترین خاطره ما زمانی بود که من دبیر او بودم و افتخارات بزرگی کسب کردیم. بزرگ‌ترین خاطره ما هم قهرمانی تیم جوانان در آسیا بود که محمود اصلا باور نمی‌کرد این نتیجه به دست آمده است. بعد از آن بود که امیدهای ما در تهران قهرمان آسیا شدند و سپس قهرمانی‌های تیم بزرگسالان در آسیا به دست آمد. رفتن تیم به جام جهانی هم بود و سپس المپیک نیز دو خاطره خوب دیگر من با محمود است که بسار خوشحال کننده بود. او شخصیت بارز ورزشی داشت و به تمام معنا یک عنصر ورزشی متخصص و کارشناس مطرح بود. وزارت ورزش کمتر فردی را دارد که دائم کارمندش باشد و این افتخار آفرینی‌ها را انجام دهد.

پیشکسوت ورزش ایران در پایان صحبت‌های خود گفت: با این همه افتخار، محمود مشحون هیچگاه و هیچوقت فخر و مباهات نداشت. یادش گرامی است و خاطراتش در یاد ما خواهد ماند. مضاف بر آنکه ما اصلا فکر نمی‌کردیم او با جامعه بسکتبال و زندگی خود، به این راحتی وداع کند. از محمود مشحون یک دختر و پسر مانده و از آنها صاحب نوه است؛ محمود به نوه‌های خود عشق می‌ورزید. او فردی بود که نسبت به همه دوستی و رفاقت را مد نظر قرار می‌داد که ویژگی بزرگی بود.

انتهای پیام