به گزارش ایسنا، نور نیوز نوشت: پس از تهدید «آمیخای الیاهو»، وزیر میراث فرهنگی کابینه بنیامین نتانیاهو به بمباران هسته‌ای غزه، دفتر نخست وزیر اسرائیل صبح امروز اعلام کرد که او را تا اطلاع ثانوی و به مدت «نامحدودی» از حضور در جلسات دولت تعلیق کرده است.
تعلیقی که وب سایت وای‌نت، آنرا یک حرکت نمایشی و «شبیه یک شوخی» شمرد، چرا که به گفته این رسانه صهیونیستی جلسات کابینه به ندرت تشکیل می‌شود و این اقدام نتانیاهو در عمل کاملا «بی معنا» است.
ماجرا از اینجا شروع شد که الیاهو که اکنون رسانه‌ها از او به عنوان «دیوانه غیرمسئول» نام می‌برند، ایده «بمباران اتمی» غزه را مطرح کرد و البته دیری نپایید که از این اظهارات به عنوان یک سخن «استعاری» نام برد و از آن عقب‌نشینی کرد.
الیاهو همچنین در پاسخ به سوالی درباره سرنوشت اسرای اسرائیلی در نوار غزه، گفت که «من برای آنها دعا می‌کنم و به بازگشت آنها امیدوارم اما جنگ تاوان‌هایی نیز دارد.»
این اظهارات مورد حمله یائیرلاپید رهبر اپوزیسیون اسرائیل نیز قرار گرفت و آنرا «اظهارات هولناک و دیوانه‌کننده یک وزیر غیرمسئول» خواند و مدعی شد که او با اینگونه ادعاها «به خانواده‌های گروگان‌های در غزه توهین کرده و به جایگاه بین‌المللی رژیم آسیب رسانده است»، اما شواهد نشان می‌دهد که بیان اینگونه مواضع از سوی مقامات رژیم صهیونیستی تازگی ندارد و مسبوق به سابقه است، پیشتر بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در سخنرانی سالانه خود در مجمع عمومی سازمان ملل همچون گذشته به لفاظی علیه ایران پرداخته و گفته بود: «بیش از هر چیز ایران باید با یک تهدید هسته‌ای معتبر روبرو شود.»
در آن هنگام دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی بلافاصله پس از این سخنرانی، اعلام کرد که نتانیاهو عبارت تهدید معتبر هسته‌ای را به اشتباه بیان کرده و در متن سخنرانی از پیش آماده شده برای او به جای «تهدید هسته‌ای معتبر» عبارت «تهدید نظامی معتبر» نوشته شده بود.
اما بیان این اظهارات آن هم از سوی عالی‌ترین مقامات رژیمی که تا کنون با تولید و انبار سلاح‌های هسته‌ای بیشترین تهدیدات هسته‌ای علیه دولت‌های همسایه و منطقه را شکل داده است، تنها یک موضوع را روشن می‌کند؛ ذات و خوی تجاوزکارانه رژیمی کودک‌کش که از انجام هرگونه اقدام نظامی نامتعارف و جنایت جنگی بر علیه کشورهای دیگر هیچ ابایی ندارد.
تاکنون تلاش‌های متعددی برای خلع سلاح هسته‌ای این رژیم از سوی دولت‌ها و نهادهای جهانی انجام شده که البته نتیجه‌ای بدنبال نداشته است؛ در آخرین مورد، در دسامبر ۲۰۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت قاطع، قطعنامه‌ای در مورد خطرات اشاعه تسلیحات هسته‌ای در غرب آسیا تصویب کرد که سه محور اصلی آن، حول خلع سلاح هسته‌ای اسرائیل می‌گردید:
۱- تقاضا از رژیم اشغالگر برای چشم‌پوشی از داشتن تسلیحات هسته‌ای
۲- پیوستن سریع و بدون تأخیر به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان.پی.تی)
۳- قرار دادن تمامی تأسیسات هسته‌ای تحت پادمان‌های جامع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی
البته از ابتدا روشن بود که رژیم صهیونیستی، نه تنها وقعی به هیچ یک از این مصوبات نمی‌نهد بلکه مسیر خود برای تهدید و ارعاب همسایگان را با این سلاح‌های مرگبار که همچون شمشیری در دست زنگی مست هستند، ادامه خواهد داد.
تهدید هسته‌ای مقامات ارشد اسرائیل علیه کشورها درحالی اتفاق می‌افتد که این رویکرد مغایر با قوانین و مقررات حقوق بین‌الملل است. دیوان بین‌المللی دادگستری در هشتم ژوئیه ۱۹۹۶ نظر مشورتی خود را در مورد تهدید هسته‌ای دولت‌ها اعلام کرد. طبق نظر دیوان در حقوق بین‌الملل عرفی یا قراردادی، هیچ قاعده‌ای صراحتاً تهدید به استفاده یا استفاده از سلاح هسته‌ای را مجاز ندانسته است.
سال‌هاست که اسرائیل با همراهی غرب با اتهام زنی به ایران در مورد قصد تهران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای داستان‌پردازی می‌کنند و شدیدترین تحریم‌ها را علیه ملت ایران اعمال کرده‌اند؛ این در حالی است که بیشترین بازرسی‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی در طول تاریخ از تاسیسات هسته‌ای ایران انجام شده و هیچگونه مدرکی دال بر اثبات این ادعاها نیز یافت نشده است.
در مقابل، اسرائیل با در اختیار داشتن بیش از ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای نه تنها عضویت در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را نپذیرفته بلکه آشکارا کشورهای دیگر را به انجام اقدام جنایت‌کارانه حمله هسته‌ای تهدید می‌کند؛ تهدیداتی که اگرچه در ابتدا یک بلوف رسانه‌ای می‌نماید اما نشان از خوی وحشیانه و جنگ طلبانه صهیونیست‌ها دارد.
بدون شک سکوت مجامع بین المللی و حمایت قاطع قدرت‌های غربی از بی توجهی رژیم صهیونیستی به مبانی حقوق بین الملل و اتخاذ رویه های غیر قانونی که این روزها جهانیان شاهد جلوه هایی بسیار فجیع و غیر انسانی از آن در کشتار زنان و کودکان و شهروندان غیر نظامی در غزه است اصلی ترین مشوق این رژیم برای ادامه شرارت و کشتار بی‌گناهان است.
انتهای پیام
نظرات