به گزارش ایسنا، کارشناسان حیات‌وحش می‌گویند: تصور می‌شود تنها پنج پرنده از این گونه در طبیعت باقی مانده باشد و به گفته اداره زمین و منابع طبیعی ایالات متحده، این گونه ممکن است در عرض چند ماه منقرض شود.

بزرگترین تهدید برای این پرنده کوچک، پشه‌های ناقل مالاریا هستند. این گونه در کوه‌های سرسبز جزیره کائوآئی زندگی می‌کردند و برای سال‌های متمادی از اطراف پشه‌های غیربومی دور بودند اما افزایش دما ناشی از تغییرات آب و هوایی، حشرات گزنده را قادر ساخت تا راه خود را به سمت زیستگاه این پرنده‌ها پیدا کنند که عواقب وحشتناکی به بار آورده است.

هانا بیلی، مدیر مراقبت از حیات وحش برنامه حفاظت از پرندگان جنگلی در خطر انقراض هاوایی می‌گوید: جمعیت این گونه طی ۱۵ تا ۲۰ سال متحول شده است زیرا آب و هوا تغییر کرده است و پشه‌ها به ارتفاعات بالاتر می‌روند.

وی اضافه می‌کند: ماموریت ما فراهم کردن پناهگاه‌هایی امن برای گونه‌هایی است که در معرض خطر هستند به‌ طوری که وقتی محیط برای زنده ماندن طولانی مدت آن‌ها مناسب شود بتوانیم آن‌ها را دوباره در طبیعت رها کنیم.

به گزارش یورونیوز، اخیرا تمرکز این تیم از تلاش برای گرفتن تعداد انگشت شمار این گونه از پرندگان برای بردن آن‌ها به محل امن به تمرکز روی جمع آوری تخم‌های پرنده تغییر کرده است. این تیم در تابستان امسال با موفقیت ۱۰ تخم را نجات داده و با خیال راحت به مرکز حفاظت از پرندگان کائوآئی بازگردانده است. تخم‌های جمع‌آوری شده به رشد و نمو خود ادامه می‌دهند و هر جوجه‌زایی موفقی به ۵۰ دارخزک کائوآئی دیگر در محیط حفاظت شده توسط انسان می‌پیوندد.

بیلی می‌گوید که پرندگان نجات یافته در محوطه‌هایی زندگی می‌کنند که به دقت طراحی شده تا شبیه زیستگاه طبیعی آن‌ها باشند و در عین حال آن‌ها را در برابر پشه‌ها حفاظت کنند و تعامل انسان به شدت محدود است تا پرندگان رفتار طبیعی خود را حفظ کنند.

وی اضافه می‌کند: هدف این است که به محض ریشه‌کن شدن تهدید مالاریای پرندگان، این گونه بتواند به زیستگاه بومی خود برگردد. این بهترین شانس برای بقا است.

انتهای پیام