به گزارش ایسنا، کوین دی‌بروینه، هافبک مورد علاقه پپ گواردیولا، کودکی سختی را پشت سر گذاشته و برای رسیدن به جایگاه کنونی‌اش تلاش‌های زیادی کرده است.

ستاره بلژیکی منچسترسیتی در مصاحبه‌ای گفت: «وقتی ۱۴ ساله بودم، پدر و مادرم را ترک کردم تا به مرکز آموزشی خِنْک در بلژیک بپیوندم. سال اول به یک مدرسه بزرگ شبانه‌روزی می‌رفتم؛ جایی که شما باید در کنار دیگر بچه‌ها می‌خوابیدید. خوشبختانه سال دوم کنار یک خانواده بودم اما همه چیز طبق برنامه پیش نرفت. من کسی بودم که به‌تنهایی حالم خوب بود و یک‌جورهایی خجالتی بودم و حالا هم هستم. فکر می‌کردم همه چیز خوب است اما در پایان همان سال، همه چیز بد پیش رفت. والدین رضاعی من هرگز برای مشکلات تحصیلی یا انضباطی من مجبور به رفتن به مدرسه نشدند اما بدون اینکه بدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد از آنها خداحافظی کردم. بعد یک روز به خانه آمدم و پدر و مادر واقعی‌ام غمگین بودند و گریه می‌کردند. از آنها پرسیدم چه شده است و آنجا به من گفتند که خانواده میزبانم بیشتر از این من را نمی‌خواهند.»

او ادامه داد: «من از آنها علت را پرسیدم و گفتند که «به خاطر کسی است که هستم.» من متوجه نشدم. شما به سختی می‌توانید تعیین کنید و این دست من نبود که بسیار آرام بودم. در تعامل با بچه‌های دیگر مشکل داشتم. آنها فقط اوضاع شما را سخت می‌کردند. شنیدن این جمله وقتی که ۱۵ یا ۱۶ ساله هستید، اصلا خوب نیست. آن روز ساعت‌ها توپ را به دیوار کوبیدم. به خودم گفتم همه چیز درست می‌شود و باید تا چند ماه دیگر در تیم اصلی باشم و دیگر شکست را تجربه نکنم.»

بازیکن سال‌های گذشته ولفسبورگ افزود: «بعد از تابستان که برگشتم در تیم دوم بودم و به پدر و مادرم گفتم دو ماه دیگر در تیم اول خواهم بود. دیوانه‌وار تمرین کردم. آتشی در من بود. انگار دیوانه شده بودم. یادم می‌آید جمعه‌شب بازی می‌کردیم. من تعویضی بودم. در نیمه دوم وارد زمین شدم و پنج گل زدم. آن روز تاریخ من را در باشگاه تغییر داد و به تیم اصلی پیوستم.»

انتهای پیام