به گزارش ایسنا، فاطمه گشول دره‌سیبی عنوان این طرح را «ساخت و ارزیابی نانوکاتالیست‌های بر اساس کروم و گالیوم با روش لایه‌نشانی اتمی برای فرآیند هیدروژن‌زدایی پروپان در حضور دی‌اکسید کربن به عنوان اکسید کننده ملایم جهت تولید پروپیلن» ذکر کرد که با راهنمایی عباسعلی خدادادی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران اجرایی شده است.

وی گفت: اولفین‌های سبک نظیر پروپیلن و اتیلن به‌ دلیل استفاده بسیار زیادی که در صنایع شیمیایی دارند از جمله مواد کلیدی این صنایع محسوب شده و خوراک ورودی بسیاری از واحدهای شیمیایی نظیر تولید پلیمرها و هیدروکربن‌های اکسیژن‌دار هستند.

گشول دره‌سیبی، رایج‌ترین روش تولید اولفین‌های سبک را شکست با بخار و شکست کاتالیستی بستر سیال نفتا، دیزل سبک و سایر محصولات جانبی نفتی دانست و یادآور شد: با توجه به خالص‌ نبودن پروپیلن حاصل از این روش‌ها، برای دستیابی به پروپیلن خالص، وجود مراحل جداسازی بعدی ضروری است. از طرفی، مصرف انرژی بالای این فرآیندها، کاهش ذخایر نفتی و افزایش قیمت نفت، صنعت پتروشیمی را به سمت یافتن روشی جایگزین از خوراک به مراتب اقتصادی‌تر با درصد تبدیل بالاتر سوق داده است.

به نقل از معاونت علمی ریاست جمهوری، این پژوهشگر درباره مزایای فناوری هیدروژن‌زدایی، گفت: یکی از مزایای تکنولوژی‌های هیدروژن‌زدایی، تولید عمده اولفین نظیر خوراک ورودی است که به این ترتیب به جای تولید انواع محصولات، یک محصول هدف را به میزان عمده تولید می‌کند. هیدروژن‌زدایی کاتالیستی پروپان می‌تواند به دو شیوه اکسیداسیونی یا غیر اکسیداسیونی انجام شود؛ با این وجود، استفاده از اکسیژن به عنوان اکسیدکننده موجب اکسیداسیون بیش از حد خوراک و تولید گستره زیادی از محصولات مطلوب و نامطلوب می‌شود؛ از این‌رو، استفاده از دی‌اکسید کربن به عنوان اکسیدکننده‌ای ملایم و در دسترس می‌تواند این محدودیت را نیز از بین ببرد.

انتهای پیام