بدنسازی جزو پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی حال حاضر دنیا و ایران به حساب می‌آید؛ به طوری که در هر محله از شهرهای ایران دست کم تابلو یک باشگاه بدنسازی و پرورش‌اندام به چشم می‌خورد.

این رشته همانند دیگر رشته های ورزشی برای طرفدارانش خوشایند است؛ اما در این میان مشکلات و یا شاید خطرات عدیده‌ای در حال حاضر افراد فعال در بدنسازی را تهدید می‌کند.

عجول بودن افراد تازه وارد

بابک بازه در رابطه با این موضوع به ایسنا گفت: عضله برای رسیدن به حالت خاص خود و سازگاری های لازم، نیازمند برنامه ریزی بلند مدت است و تیپ‌های بدنی و ژنتیک در این زمان تاثیر گذار هستند و در افراد متفاوت است.

او ادامه داد: این ورزش همانند رشته‌های مهارتی نیست. در تمرینات مقاومتی با وزنه‌، بدن برای رسیدن به سازگاری به تداوم و نظم نیازمند است. تغذیه و استراحت نیز در تمرینات مقاومتی نقش بسزایی دارد.

بازه گفت: افراد عجول برای رسیدن به شرایط مطلوب به راه‌های میانبر روی می‌آورند و استفاده از مکمل، استروئیدها و هورمون‌ها را در دستور کار قرار می‌دهند که این موارد همگی عوارض جانبی را به همراه دارند.

مکمل استفاده کنیم یا نه؟

او در خصوص استفاده از مکمل‌ها عنوان کرد: مکمل‌ها در صورت استفاده کنترل شده اشکالی ندارند و می‌توانند در کوتاه مدت نقش اساسی ایفا کنند، اما بعد از مدتی تاثیرگذاری خود را از دست می‌دهند که از جمله آن‌ها می‌توان به کراتین اشاره کرد که حدوداً دو تا سه ماه عمل می‌کند.

این مربی تمرینات مقاومتی در خصوص اینگونه تمرین عنوان کرد: این تمرینات در صورتی می‌تواند تاثیرگذار باشند که منظم و متوالی بوده و از شدت مناسب برخوردار باشند و گنجاندن پروتئین در رژیم غذایی این افراد باعث حفاظت از عضله می‌شود.

این رشته نظام‌مند نیست

او ادامه داد: یکی از دیگر مشکلات رشته بدنسازی که می‌توان به آن اشاره کرد عدم نظام‌مند بودنش است. هیچ نظارتی بر افرادی که خود را مربی معرفی می‌کنند تعریف نشده است و هر کسی می‌تواند با تجربه‌ای محدود و دانش کم خود را به عنوان مربی معرفی کند.

بازه گفت: همین مربی نماها افراد را به استفاده‌ی نامحدود از مکمل‌ها ترغیب می‌کنند تا ویترینی از بدن‌شان درست کنند که در نهایت باعث از بین رفتن عضلات و بدن فرد تمرین کننده می‌شوند.

وی اظهار کرد: مدارک مربیگری به تعداد زیاد و به راحتی هرچه تمام‌تر ارائه می‌شوند و در این زمینه کیفیت فدای کمیت شده است.

بازه افزود: انعطافی در زمینه ارائه تمرینات صورت نگرفته و همواره روش‌های سنتی در محیط باشگاهی به قوت خود باقی است. قشری که بیشتر در این محیط ها تمرین می‌کنند، جوانان هستند و همین باعث می‌شود که افراد سالمند و میان سال از گردونه گود حذف شوند. فرهنگی غلط ترویج یافته مبنی بر اینکه اگر سنگین نزنند (کار با وزنه سنگین) نمی‌توانند عضلات را تقویت کنند و همین موضوع باعث ریزش عضلات افراد زیادی شده است. این مورد می‌توان مشکلاتی از قبیل، کاهش چگالی استخوان‌ها، کاهش قدرت، ایجاد چاقی، سارکوپنیک چاقی را ایجاد کند.

مربی تمرینات مقاومتی مطرح کرد: بهتر است از تمرینات مقاومتی با رویکرد های جدید استفاده کنیم. افراد سالمند و میانسال بیشتر برای فعالیت در رشته های گروهی رغبت نشان می‌دهند و تمریناتی با با تکرار بالا و شدت کم می‌تواند برایشان مفید باشد، این نوع از تمرین برای افراد زیر ۱۸ سال نیز مفید است‌.

او ادامه داد: می‌توانستیم از پتانسیل های بادی کامبت استفاده کنیم. رشته‌ای که به خوبی شناخته نشده و این به دلیل کم کاری فدراسیون آمادگی جسمانی و هیات‌هاست. متاسفانه بیشتر روی سایر ورزش‌ها که روی عموم جامعه تاثیر بسزایی ندارند تمرکز شده است. پیاده‌روی برای قلب و عروق افراد مفید است اما سودی را برای عضلات افراد در بر ندارد.

بادی پامپ

این کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی گفت: در رشته بادی پامپ تمرینات با مقاومت کم‌تر و تکرار بیشتر انجام می‌شود. یعنی هر چقدر عضلات را ناتوان کنیم، می‌توانیم آن‌ها را به رشد بیشتر برسانیم. این رشته گروهی است و همراه با ریتم موزیک انجام می‌شود که می‌تواند تاثیر بسیار خوبی را در افزایش توده عضله، افزایش چربی سوزی، قلب و عروق و انگیزه شود.

بازه عنوان کرد: این رشته به ابزار خاصی نیاز ندارد. چه بهتر که ما از رویکرد های جدید هم استفاده کنیم. تمرینات مقاومتی خوب هستند اما در عین‌حال که به رشد عضلات کمک می‌کنند می تواند باعث افزایش فشار خون هم بشوند.

انتهای پیام