به گزارش ایسنا، تاریخ‌سازی تنیس روی میز از بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا با برنز نوشاد عالمیان آغاز شد و در هانگژو به اوج خود رسید. بازیکنان توانستند بعد از ۶۵ سال مدال برنز تیمی را تکرار کنند و برای اولین بار در بخش دونفره صاحب مدال شوند.

نوشاد و نیما عالمیان و امیرحسین هدایی سه مرد تاریخ ساز ایران با بحث های مختلفی مسافر هانگژو شدند. در شرایطی که تردید ستاد عالی بازی‌ها برای نتیجه گیری این تیم بسیار زیاد بود اما خود بازیکنان از ابتدا باور داشتند بهترین تیم تاریخ هستند و شانس مدال دارند.

*کم و زیاد کردن عجیب سهمیه‌ها

ستاد عالی بازی‌ها ابتدا در بخش مردان تنها یک سهمیه داد و قرار بود نوشاد عالمیان به تنهایی مسافر هانگژو شود.  پس از آن ملی‌پوشان در مصاحبه‌های خود درخواست افزایش سهمیه داشتند. هدایی در گفت و گویی عنوان کرد: "واقعا تیم خوبی داریم و همه رقیبان و کارشناسان می‌دانند این تیم، بهترین تیم تاریخ پینگ‌پنگ ایران است و در هر سه بخش انفرادی، دونفره و تیمی شانس مدال داریم و پینگ پنگ استحقاق این را دارد که دو سهمیه دیگر داشته باشد."

ستاد عالی بازی ها در خرداد سهمیه پینگ پنگ را به سه نفر در مردان افزایش داد اما مدتی بعد دوباره یک سهمیه را کم کرد. اگر سهمیه مردان همان دو نفر باقی می‌ماند، نوشاد عالمیان و امیرحسین هدایی راهی هانگژو می‌شدند و اکنون این دو برنز با ارزش را نداشتیم.

 پس از رایزنی ها در مرداد اعلام شد یک سهمیه حذف شده مردان، پس داده شد و به این ترتیب تیم پینگ‌پنگ با سه بازیکن در بخش مردان به بازی های آسیایی رفت. البته تنیس روی میز امکان این را هم داشت تا پنج نفر را به بازی ها اعزام کند. افشین نوروزی پس از عملکرد خوبی که در قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ داشت درخواست کرد، یک سهمیه دیگر به مردان اضافه کنند و او عنوان کرد: "ما شانس کسب مدال داریم و پینگ‌پنگ در دوره قبل بازی‌های آسیایی موفق به گرفتن مدال برنز شد. مدال‌گرفتن در سطح آسیا افتخاری بزرگ است. اینکه در تنیس روی میز سه نفر را اعزام می‌کنند مانند این است که در فوتبال بخواهند یازده نفر را اعزام کنند و اصلا تصمیمی منطقی نیست. هدفم این نیست که فقط بازی‌های آسیایی را بروم یا دهکده ورزشکاران را ببینم. بلکه هدفم این است با توجه به نتایجی که در قهرمانی آسیا گرفته‌ام، اکنون در بازی‌های آسیایی هم کمک تیم ملی ایران باشم."

صحبت های نوروزی هم تاثیری نداشت و پینگ‌پنگ با همان سه بازیکن اعزام شد. با این حال بازیکنان به عهده خود وفا کردند و توانستند دو مدال با ارزش را در رقابت با عنوان‌داران جهان و المپیک بگیرند.

اعزام ناقص تیم به هانگژو

با  این حال در حق پینگ پنگ اجحاف هایی صورت گرفت . اول اینکه چندین بار سهمیه آن کم و زیاد شد و اگر سهمیه مردان همان دونفره باقی می‌ماند، ایران این دو مدال تاریخی را نمی گرفت چون با دو نفر امکان شرکت در بخش تیمی وجود نداشت. از طرفی با نبود نیما عالمیان که بازی های درخشانی را در هانگژو به نمایش گذاشت، مدال دونفره برادران عالمیان هم به دست نمی‌آمد.

با این حال تیم تنیس روی میز حتی با سه نفر هم به صورت ناقص اعزام شد و ایران بجای داشتن دو تیم دونفره تنها یک تیم دونفره (نوشاد و نمیا عالمیان) را داشت. این در حالی است که کشورهای دیگر مانند ماکائو، عربستان و بحرین هم دو تیم دونفره در جدول  بازی‌ها داشتند. اگر ایران یک بازیکن دیگر هم داشت، امیرحسین هدایی به همراه افشین نوروزی  می‌توانست در بخش دونفره هم به رقابت بپردازد.

از طرفی در زمان اهدای مدال تیمی نیز تیم های دیگر با پنج بازیکن روی سکو رفتند اما برای ایران تنها سه نفر روی سکو حاضر بودند. در واقع شانس گرفتن مدال بازی‌های آسیایی حداقل  از یک بازیکن دیگر گرفته شد. درست است که در جدول مدالی تاثیری نداشت اما حضور یک بازیکن دیگر می‌توانست کمک حال نفرات اصلی باشد. همچنین وقتی تا پنج بازیکن می توانستند مدال تیمی بگیرند چرا بازیکنان ایران نباید از این فرصت استفاده می‌کردند.

حتی کادرفنی تیم  ملی هم یک‌نفره بود و زمانی که نوشاد عالمیان و امیرحسین هدایی دو بازی حساس را پیش رو داشتند، سرمربی تنها توانست نوشاد را کوچ کند و هدایی بدون مربی به رقابت پرداخت. 

*درس پینگ‌پنگ به کارشناسی ستاد عالی بازی‌ها

 نتیجه‌ای که تنیس روی میز رقم زد می تواند درسی باشد تا مسئولان در کار کارشناسی خود که یک سال هم زمان برد، بیشتر دقت کنند. چون در همین بازی‌ها شاهد بودیم، برخی رشته‌ها با یک تیم عریض و طویل عازم بازی‌ها شدند اما دریغ از اینکه کار خاصی کنند اما در مقابل، پینگ‌پنگ با درخواست‌های مکررتوانست یک نفر خود را به سه نفر تبدیل کند و دو اتفاق تاریخی را رقم زد.

*اعزام تنها یک دختر

در بخش زنان هم تنها یک سهمیه داده شد و شیما صفایی در همان مسابقه اول شکست خورد. در بازی های ۲۰۱۸ جاکارتا، چهار نفر در بخش زنان اعزام شدند. با توجه به اینکه در این دوره، رویکرد برای اعزام زنان حمایتی بود، انتظار می‌رفت ستادعالی بازی حداقل یک دختر دیگر را در لیست قرار می‌داد تا پینگ‌پنگ زنان ایران در دونفره هم شرکت می‌کردند چرا که تنیس روی میز رشته المپیکی است و نیاز به حمایت بیشتر دارد.

انتهای پیام