معصومه امیرخانی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: اگر تاخیر در رشد زبانی کودکان درمان  و رفع نشود در سنین و دوره‌های مختلف، شکل متفاوتی پیدا می‌کند.

وی افزود: رشد طبیعی گفتار و زبان نقش اساسی در سایر جنبه‌های رشد انسان از قبیل رشد اجتماعی، رشد روانی، رشد اخلاقی و رشد شخصیتی و پیشرفت تحصیلی دارد.

این گفتاردرمانگر گفت: نگرانی در بین والدینی که فرزندان آن‌ها دیر زبان باز می‌کنند، رایج است. اما برخی والدین به دنبال توجیه آن هستند و عموما بیان می‌کنند که کودک ما تنبل است و یا اطرافیان او مانند پدر، مادر، دایی و... نیز دیر شروع به سخن گفتن کرده‌اند.

امیرخانی تاکید کرد: در مواجهه با این مشکل باید بدانیم در هر سنی چه انتظاری باید از کودک خود داشته باشیم.

این گفتاردرمانگر با بیان اینکه پیش از ۱۲ ماهگی کودک باید نشانه‌هایی مانند صداهای نامفهوم  برای ایجاد ارتباط با محیط اطراف از خود نشان دهد، بیان کرد: حوالی ۹ ماهگی کودک باید بتواند از برخی صداها بدون توجه به معنای آن‌ها گفتار تولید کند.

وی در ادامه افزود: کودک در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی باید محدوده وسیعی از اصوات کلامی را به کار ببرد و یک یا چند کلمه صحیح را بیان کند و قادر به فهم و انجام دستورات باشد.

این گفتاردرمانگر با اشاره به اینکه کودک در ۱۸ ماهگی در حدود ۲۰ کلمه و تا ۲ سالگی حدود ۵۰ کلمه را باید بیان کند، تصریح کرد: در دو سالگی کم کم ترکیبات دو کلمه‌ای می‌سازد و دستورات دو مرحله‌ای را اجرا می‌کند.

امیرخانی بیان کرد: والدین کودک دو تا سه ساله اغلب شاهد یک تحول اساسی در صحبت کردن کودک هستند به صورتی که دامنه لغات کودک به یکباره افزایش پیدا می‌کند و می‌تواند سه کلمه یا بیشتر را با هم ترکیب کند و جمله بسازد و درک کودک در این سن افزایش پیدا می‌کند.

وی تصریح کرد: اگر کودک هیچ یک از موارد فوق را متناسب با سن خود انجام ندهد و با توجه به این الگو صداها را پاسخ ندهد و یا با صدا منظور خود را منتقل نکند، به عنوان مثال اگر کودک تا ۱۸ ماهگی از اشاره استفاده کرده و یا در فهم خواست‌های کلامی ساده و انجام آن‌ها مشکل داشته باشد، حتما باید موضوع رصد و پیگیری لازم انجام شود.

امیرخانی ادامه داد: اگر کودک بزرگتر از دو سال، کلمات و رفتارها را تقلید کرده ولی خودش به صورت خود انگیخته از آن‌ها استفاده نکند و یا در فهم دستورات دچار مشکل است و وضوح گفتار پایینی دارد باید با مراجعه با گفتاردرمانگر درمان را آغاز کنند.

این گفتاردرمانگر گفت: به طور کلی گفتار کودک باید در دو سالگی ۵۰ درصد، در سه سالگی ۷۵ درصد و در چهار سالگی ۱۰۰ درصد قابل فهم باشد.

وی با اشاره با اینکه عوامل زیادی باعث تاخیر کلامی در کودکان می‌شود، افزود: عقب‌ماندگی ذهنی، مشکلات شنیداری، دو زبانه بودن خانواده، فقر روانی و اجتماعی، اوتیسم، آسیب‌های مغزی، آسیب ویژه زبانی، وراثت و موتیسم انتخابی را از جمله عوامل تاخیر کلامی در کودکان برشمرد.

امیرخانی با اشاره به اینکه درمان قطعی اختلالات گفتاری، زبانی و ارتباطی گفتاردرمانی است عنوان کرد: والدین نباید زمان را از دست داده و مراجعه به گفتار درمانگر را به تعویق بیاندازند.

وی با تاکید بر اینکه والدین در مواجهه با رشد کند زبانی فرزند خود حتما موضوع را با گتاردرمانگر در میان بگذارند، خاطرنشان کرد: والدین نباید برچسب کند ذهن بودن به فرزند خود بزنند و آنان را با دیگر کودکان مقایسه کنند بلکه باید وقت بیشتری را با کودک خود سپری کرده و  کلمات معنادار روزمره را مدام تکرار کنند.

وی گفت: قرار گرفتن کودک در محیط همسالان خود و تشویق کودک به گوش کردن صدا از راهکارهای رشد کلامی کودک است و لازم است والدیم در ابتدا به افزایش دایره لغات کودک بپردازند و سپس با شعر و قصه خواندن، جملات ساده و آهنگین را به کودک آموزش دهند. 

انتهای پیام