می‌رود تا شروع اش را این بار از آنجایی آغاز کند که آستان مهر بی‌انتهاست، همان که به هنگام یاس و ناامیدی و رنج محبس، آنجا که در برزخ ناچاری، ناداری، گرفتاری در بند بود، گره گشایش شد چون همیشه که وقتی دست ها را بر پنجره فولادش قفل می زد این بار هم دل بر ضریح نور بست و در این گرفتاری دل شکسته را روانه آستان حضرت کرد .

آرزو کرد کاش آهویی می شد و خورشید غریب، ضامنش و چه نزدیک بود آرزو.

اینک  او به شکرانه این رهایی، پای پیاده تا آستان جانان می رود و در مسیر مهر، خدمت می کند زائران حضرت را؛ کودک خسته را به دوش می گیرد؛ ویلچر جوان قطع نخاعی را ساعت ها به پیش می راند ، بادگیرش را حفاظ نوزادی در برابر باران می کند و عصای دست پیرمردی می شود که این مسیر را به عشق می پیماید .

با پاهای تاول زده اما استوار گام برمی دارد و درمسیر امام مهربانی ها؛ عشق و مهر نثار می کند تا به وادی مقدس برسد.

با تنی خسته و روحی تکیده از رنج روزگار در آستانه این حریم کبریایی در میان صحن و سراهای بهشتی نجوا کنان اذن دخول می خواهد و مسحور این فضا پا به درون می‌گذارد.

در میان شکست نورمقرنس های میناکاری و آیینه کاری‌ها می شکند و بیخود از خود با سیل جمعیت عاشق می رود تا پای ضریح مطهر.

من به شفا آمده ام، تا جان را به نور هشتم شفا و تطهیر بخشم و دل از هر چه غیر است، صافی کنم و نگاهم و دستانم را از ناپاکی ها بشویم و در حریم حرمت یار خود را بار دیگر بازیابم.

او تنها نیست و چون او بسیارند و هر کسی به حاجتی بر در خانه مهر آمده است.

اما همه آمده اند با دیدگانی آرزومند و دستانی مملو از آرزوها و دعاهایی که با نجوا و زمزمه در سرزمین اعجازهای بهشتی در سایه مهر و رافت امام مهربانی ها تا عرش می رود، تا بر فرش زمین روا شود.

هر آنکه توانسته به هر شکل پا در این مسیر نهاده از آنکه فقط با یک پا مسیر می پیماید تا آنکه به دل می پوید، هر یک به عشق و نذری در مسیر عصمت هشتم غریب الغربا پیاده راهی شده اند از شیعه و سنی؛ کرد و ترک و ...
اما نه امام هشتم غریب الغربا نیست که او آشنای قریبی است.

اما عشاق حضرت فقط زائرانش نیستند بلکه آنان که بی ریا و خالصانه خدمت این زوار می کنند هم آمده اند تا در سایه مهر هشتم ، خاک پای زائران را طوطیای چشم کنند.

در مسیر انتهای پارک ملی گلستان تا فاروج موکب های مختلفی بر پا شده که همگی مردمی هستند، یکی چای و شربت میان زائران توزیع می کند و دیگری نهار و شام و یکی منزل خود را در اختیار مهمانان امام رئوف و مهربانی قرار می دهد تا دمی استراحت کند و دوباره به راه خود ادامه دهند.

در کنار موکب های پذیرایی موکب های دیگری نیز در مسیر پیاده روی حرم رضوی برپا شده و نیروهای هلال احمر و علوم پزشکی نیز به زوار خدمات امدادی، بهداشتی و درمانی ارائه می دهند.

زوار علاوه بر اینکه برای عرض ارادت شمس و شموس رهسپار این مسیر شده اند با رفتار خود پیام های مختلفی را نیز اعلام می کنند بطوریکه کاروانی از سوارکاران خراسان شمالی که شامل سوارکاران شیعه و سنی بودند پا در این مسیر گذاشته و مسیر بجنورد تا مشهد را با اسب های خود می پیماند که وحدت شیعه و سنی و هم دلی و یک‌رنگی را نیز به نمایش بگذارند.

انتهای پیام