اسماعیل حلالی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره حذف تیم ملی فوتبال امید از انتخابی المپیک، اظهار کرد: در این زمینه بازیکنان تیم امید مقصر نیستند بلکه ما هیچ برنامه بلندمدت و کوتاه‌مدتی برای تیم‌های ملی نداریم. حتی مربی برای این رده سنی مشخص نبود که با چه معیار و اصولی انتخاب شده است. هیچ توانمندی‌ای از او (رضا عنایتی) تاکنون ندیده‌ام که درباره سطح مربیگری او اظهارنظر خاصی داشته باشم. عنایتی در این رده سنی هم اصلا کار نکرده و شناختی نسبت به جوانان نداشت. وقتی کسی مربی بزرگسالان است می‌داند که احساسات و عواطف جوانان با بزرگسالان تفاوت دارد و باید به شکل دیگری با جوانان برخورد کرد.

وی گفت: سطح فوتبال افغانستان و هنگ‌کنگ خیلی عقب‌تر از فوتبال ماست و تنها برای کسب تجربه با تیم ما بازی می‌کردند. بدون شک اگر تیم امید با تیم‌های قویتری دیدار داشتند با مشکل روبرو می‌شدند. ما به حسین عبدی فرصت دادیم و توانست طی ۳ سال بازیکنان زیر ۱۷ سال را به جام جهانی ببرد در حقیقت ثبات مربی، انتخاب درست و برنامه‌ریزی خوب او سبب شد تا اتفاق خوبی در این رده سنی رقم بخورد. متاسفانه در رده‌های پایه چون آموزش خوب نیست بازخورد مناسبی نیز دریافت نمی‌کنیم.

حلالی افزود: در بازی برابر ازبکستان عملکردمان و تعویض هایمان بسیار بد و پر از اشتباه بود. این نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی خوبی در بازی برابر این تیم نداشتیم. علی پوردارا بازیکنی بود که بسیار خوب بازی می‌کرد و نمی‌دانم چرا مربیان تیم امید او را دقیقه ۳۰ تعویض کردند؟ بازیکنان جایگزین برای پلن برد نبودند. امیدوارم از اشتباهات در بازهای بعدی درس بگیرم.

این پیشکسوت فوتبال ادامه داد: بازیکنان امید چون در تیم‌های باشگاهی شکل می‌گیرند اجازه شرکت در اردوهای تیم‌های ملی به آنها داده نمی‌شود و این معضل بزرگی است. به عنوان یک ایرانی از این که تیم امید از انتخابی المپیک حذف شد ناراحتم و معتقدم روابط در فوتبال و باشگاه‌های ما حکم‌فرماست و شایسته‌سالاری وجود ندارد. همیشه افرادی به عنوان مربی انتخاب شدند که هر چه به آن ها دیکته می‌کنند و باب میل آنهاست انجام می‌دهند و تصمیمات شبانه گرفته می‌شود.

وی تصریح کرد: تیم امید بیش از ۵۰ سال است که از راهیابی به المپیک ناکام مانده و تصمیمات درستی برای تیم امید گرفته نمی‌شود. باید زمان بیشتری برای تیم‌های پایه گذاشته شود و در انتخاب مربی حوصله بیشتری به خرج دهند تا آدم بزرگی برای این رده سنی انتخاب شود که کارایی زیادی داشته باشد. درست است که عنایتی مربی توانمندی است اما باید متعهد و علاقمند به کارش باشد و وقت بگذارد. به عنوان مثال وقتی ماشین مدل بالایی سوار می‌شوید دیگر رغبتی برای سوار شدن به ماشین مدل پایین ندارید. مربی نیز باید عاشق، علاقه‌مند و متعهد به کارش باشد و تنها به اسم کار نداشته باشیم. حسین عبدی اگر تیمش (تیم ملی فوتبال نوجوانان) نتیجه گرفت به خاطر این بود که تمام وقتش را به غیر از ۸ ساعت خواب با عشق و علاقه صرفه تمرین و آماده سازی تیم می‌کرد.

شاید با این حذف، انتقادهای زیادی به سرمربیگری رضا عنایتی وارد شود. حلالی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند عنایتی در این شکست مقصر است یا خیر؟ خاطرنشان کرد: در شکست تیم امید تمام عوامل سهیم هستند نه فقط رضا عنایتی. از بازیکن گرفته تا فدراسیون و تفکرات باشگاه که نگرش ملی ندارد و تنها به فکر منافع خود است. بنابراین نباید تنها مربی را مقصر قلمداد کرد.

این پیشکسوت فوتبال همچنین در پاسخ به این پرسش که با پیشرفت تیم‌های آسیایی همچون ازبکستان آینده فوتبال ایران را چطور می‌بینید؟ تصریح کرد: نوع بازی ازبکستان مثل تیم ملی آلمان با برنامه بود و از موقعیت‌ها به خوبی استفاده می‌کرد. ساختار پایه ما ضعیف است و آموزش درستی در تیم‌های پایه داده نمی‌شود. حتی تیم‌های بزرگی چون استقلال و پرسپولیس و حتی تراکتور در رابطه با تیم‌های پایه فقط شعار می‌دهند و مبالغی که باشگاه‌ها به این مربیان می‌دهند اصلا برای آنها مهم نیست که سطح توانایی آنها در چه حدی است و این ظلم بزرگی به این رده سنی است و آینده خوبی را برای فوتبال ایران نمی‌بینم.

وی در ادامه در واکنش به اینکه انتخاب رضا عنایتی چون با حمایت امیر قلعه‌نویی بوده آیا امکان دارد پیکان انتقادات به سمت او هم باشد؟ افزود: در این شکست امیر قلعه نویی نیز باید پاسخگو باشد. خیلی خوب است که مربی تیم ملی بزرگسالان عقیده واحدی با مربی تیم ملی امید داشته باشد. این سوال را از امیر قلعه‌نویی دارم که از کل ایران تنها رضا عنایتی را می‌شناخت. مربیگری تیم امید بحث ملی بود و او می‌توانست سایر مربیان را نیز رصد کند. خود من ۱۴ سال است که با رده‌های پایه کار می‌کنم و علاقه خاصی به این رده سنی دارم و از بالاترین مدارک برخوردارم، بهتر بود قلعه نویی در این زمینه بیشتر تحقیق می‌کرد که چه کسی می‌تواند این مسئولیت را برعهده بگیرد.

او افزود: من نباید به کسی زنگ می‌زدم که دوست دارم مربی شوم بلکه فدراسیون باید به افراد مطرح و شناخته شده در این رده سنی تماس می‌گرفت تا بهترین گزینه را انتخاب کند نه این که رابطه‌ای تیم‌ها را تقسیم کند. تا زمانی که چنین مسیری را در فوتبال پیش بگیریم پیشرفتی حاصل نخواهد شد.

حلالی گفت: همیشه بزرگسالان را حمایت می‌کردم و از اینکه یک مربی خارجی بالای سر تیم ملی قرار بگیرد ناراحت بودم. الان افتخار می‌کنم که یک مربی ایرانی در راس تیم ملی قرار گرفته است. البته در باشگاه‌ها باید از وجود مربیان خارجی استفاده کنیم تا رشد کنند و به روز شوند. کاری که با تیم ملی امید انجام دادند از صفر تا صد اشتباه و رفتار غیرحرفه‌ای بود که به تاریخ پیوست.

وی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند روزی طلسم صعود به المپیک شکسته شود؟ خاطرنشان کرد: با این نوع برنامه‌ریزی و تفکراتی که در بدنه ورزش وجود دارد و پست‌ها رابطه‌ای شده‌اند آینده‌ای برای تیم‌های پایه نمی‌بینم و این طلسم هیچ‌وقت شکسته نمی‌شود. زمانی می‌توان آینده بهتری برای این رده سنی ترسیم کرد که نوع نگاه و تفکراتمان تغییر پیدا کند.

این پیشکسوت فوتبال در پایان در پاسخ به این سوال که فکر می‌کند تیم امید در بازی‌های آسیایی هانگژو چه نتیجه‌ای کسب می‌کند؟ گفت: آنجا هم وضعیت به همین شکل خواهد بود. وقتی چیزی اوج می‌گیرد میزان خرابی آن نیز بیشتر می‌شود چون زیرساخت و پایه درستی نداریم چطور می‌توان انتظار داشت که در هانگژو به نتیجه خاصی دست پیدا کنیم؟ البته با تمام وجود ناراحت هستم و دوست ندارم این اتفاق رخ دهد اما معتقدم چون پایه و اساس خراب است شاهد اتفاق خوبی نخواهیم بود.

انتهای پیام