به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه عبری۲۱، ایتامار آیخنر، خبرنگار سیاسی روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت در گزارشی نوشت، آغاز روابط رژیم صهیونیستی با لیبی به رونان لیوی ماعوز، مسؤول سابق شورای امنیت ملی لیبی که در حال حاضر مدیرکل وزارت خارجه این کشور است، باز می‌گردد و او در دیدار کوهن و المنقوش هم حضور داشت.
ران پروسور، سفیر رژیم صهیونیستی در آلمان و مدیرکل سابق وزارت خارجه این رژیم نیز از جمله اولین کسانی بود که دیدارها با مقامات لیبی را آغاز کرد. روابط میان لیبی و رژیم صهیونیستی پس از سرنگونی معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی در سال ۲۰۱۱ و تقسیم این کشور به دو بخش غربی در طرابلس با کابینه‌ای به ریاست عبد الحمید الدبیبه و بخش شرقی در بنغازی آغاز شد.
ایتامار آیخنر در ادامه گزارش خود آورد، «حفتر (فرمانده نیروهای موسوم به ارتش ملی لیبی) سال ۲۰۲۱ صراحتا اعلام کرد، اگر در انتخابات ریاست جمهوری که در نهایت نیز برگزار نشد، پیروز شود، علاقه‌مند به عادی‌سازی است، در همان سال پسرش محرمانه با یک فروند هواپیمای خصوصی در فرودگاه بن گوریون فرود آمد و در سال ۲۰۱۷ نیز رافائل لوزون، چهره یهودی لیبیایی متولد بنغازی دیداری را در رودس یونان ترتیب داد.»
لوزون، رئیس اتحادیه یهودیان لیبی هم در گفتگو با روزنامه «تایمز» رژیم صهیونیستی گفت که دیدار نجلاء المنقوش، وزیر خارجه لیبی با الی کوهن، وزیر صهیونیستی اولین دیدار میان مقامات لیبی و رژیم اشغالگر نبود.
او گفت، «برخی مقامات عالی رتبه اسرائیلی و لیبیایی شش سال قبل در جزیره رودس یونان با یکدیگر دیدار کردند و در آن دیدار گیلا گاملیل، وزیر برابری اجتماعی وقت که مادرش اصالتی لیبیایی دارد، ایوب قرا، وزیر ارتباطات وقت، یهیل بار، معاون وقت رئیس کنست، یوم توف سامیه، سرتیپ بازنشسته که او نیز اصالتی لیبیایی دارد، حضور داشتند.»
به گفته لوزون، ریاست هیات لیبی را عمر القویری، وزیر فرهنگ و رسانه کابینه عبد الرحیم الکیب در شرق لیبی بر عهده داشت و خلیفه الغویل، نخست وزیر دولت موسوم به «نجات ملی» در لیبی از طریق فکس پیام‌های تبریکی را برای شرکت‌کنندگان در نشست جزیره رودس فرستاد.
رئیس اتحادیه یهودیان لیبی افزود، «در نشست سه روزه‌ای که به مناسبت پنجمین سالروز اخراج یهودیان از لیبی پس از جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ در یک هتل برگزار شد، یک مسؤول لیبیایی از حق یهودیان برای بازگشت و دریافت غرامت بابت خسارات وارده به آنها سخن گفت.»
پس از آن لوزون دیدارهای بیشتری را میان مسؤولان رژیم صهیونیستی و لیبی در رم، تونس و یونان ترتیب داد.
روزنامه آحارونوت در ادامه نوشت، در انتفاضه الاقصی (انتفاضه دوم) مذاکرات محرمانه‌ای میان لیبی و تل‌آویو جهت آمادگی برای امضای یک توافقنامه صلح انجام شد و توافق صلح میان آنها با میانجیگری آمریکا، انگلیس و قطر افشا شد.
آیخنر در ادامه نوشت، «در آن زمان نمایندگانی از دو طرف در وین با هم دیدار کرده و درباره سفر هیاتی اسرائیلی به طرابلس توافق کردند اما پس از انتشار این خبر، لیبی پیام شدیداللحنی را برای تل‌آویو ارسال کرده و به آن ابلاغ کرد که پس از این افشا که از سوی دفتر آریل شارون، نخست وزیر وقت انجام شد، رایزنی‌ها متوقف می‌شوند، لیبی اسرائیل را متهم کرد که به حداقل استانداردهای اخلاق سیاسی در روابط بین‌الملل پایبند نیست، در مقابل رئیس دفتر شارون انجام رایزنی‌هایی میان این دفتر و لیبی را تکذیب کرد و احتمال داد که این رایزنی‌ها توسط موساد یا وزارت خارجه انجام شده، در سال‌های بعد برخی مسؤولان ارشد لیبی تصریح کردند برقراری روابط با اسرائیل در آینده امکان‌پذیر است.»
این خبرنگار سیاسی آحارونوت نوشت، «سیف‌الاسلام قذافی در سال ۲۰۰۵ گفت که کشورش هیچ نگرانی در خصوص پیام‌های آشتی که تل‌آویو ارسال می‌کند، ندارد. لیبی بیشتر از آنکه کشوری عربی باشد، یک کشور آفریقایی است و اگر فلسطینی‌ها مذاکراتی را با تل‌آویو انجام دهند، هیچ مشکلی با برقراری روابط دیپلماتیک با آن نخواهیم داشت.»
لیبی در سال ۲۰۱۰ رافائل حداد، هنرمند و عکاس صهیونیستی تونسی‌الاصل را که برای عکاسی از آرامگاه‌ها و معابد یهودی به این کشور سفر کرده بود، بازداشت کرد، او به ظن اینکه مزدور موساد است، دستگیر شد.
در ادامه این گزارش آمده است، کمی بعد آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی مذاکرات محرمانه‌ای را از طریق شریک نزدیک خود یعنی مارتین اشلاف، تاجر یهودی اتریشی و والتر آربیو، تاجر یهودی لیبیایی‌الاصل انجام داد و آن دو با سیف‌الاسلام قذافی تماس گرفتند. در ابتدا لیبی خواست به کاروان حامل کمک‌ها تحت نظارت موسسه قذافی اجازه ورود به نوار غزه داده شود، اما این پیشنهاد رد شد، در ادامه توافق شد در مقابل اینکه کاروان یاد شده در العریش مصر پهلو بگیرد و محتویات آن از طریق گذرگاه رفح به غزه منتقل شود، حداد آزاد شود و به لیبی اجازه احداث ۲۰ ساختمان پیش ساخته در غزه داده شد.
آیخنر تاکید کرد، رژیم اشغالگر در مقابل اینکه لیبی حداد را آزاد کند، تعدادی از اسرای فلسطینی را آزاد کرد، روز بعد حداد پس از ۱۷۰ روز بازداشت در لیبی همراه لیبرمن به اراضی اشغالی بازگشت.
این گزارش‌های رسانه‌های رژیم صهیونیستی نشان داد که به ایجاد کابینه‌ای موافق در لیبی که برای پیوستن به دایره توافق‌های عادی‌سازی و تقویت آن در منطقه عربی و شمال آفریقا تلاش کند، امیدی وجود دارد اما در مرحله کنونی با موانع بسیاری مواجه است؛ بر این اساس لازم است اقدامات رژیم اشغالگر محتاطانه و محرمانه باشد چراکه برخی گروه‌ها در لیبی مخالف روابط دیپلماتیک رسمی با رژیم اشغالگر بوده و به شدت مخالف عادی‌سازی هستند و این مساله در تظاهرات اخیر در شهرهای این کشور به خوبی نمایان شد به شکلی که نخست وزیر این کشور مجبور شد وزیر خارجه را از سمتش برکنار کند.
انتهای پیام
نظرات