این را امیر رجایی، برگزارکننده نمایشگاه «صفر،یک» در گفت‌وگو با ایسنا بیان می‌کند و معتقد است: این سبکِ هنری، نقاشی‌نویسی نام دارد و این نمایشگاه، اولین مجموعه‌ای است که در آن، از کلید واژۀ نقاشی‌نویسی و این سبک هنری، رونمایی شده است.

او درخصوص علت انتخاب نام «صفر،یک» برای نمایشگاهِ خود تصریح می‌کند: «صفر» در نام‌گذاریِ نمایشگاه به معنای این است که این سبک هنری پیش از من نسبت به دیدگاه‌های متفاوت وجود داشت و نسبت به پدیدارشناسی‌های متفاوت‌تر، این مجموعه از صفر ابداع شد. بوم، کلاف، قاب، اجرا و نظریه، همگی تولید فکر و خلاقیت خودِ من است. کلمه «یک» در عنوان نمایشگاه نیز به این علت ذکر شده که این نمایشگاه، اولین نمایشگاه در این سبک هنری است.

این هنرمند با بیان اینکه در نمایشگاه «صفر،یک»، ۱۳ اثر ارائه شده است، درخصوص ابعاد آثار نیز چنین بیان می‌کند: کوچک‌ترین آثار با طول ۱۰۰ سانتی‌متر و عرض ۷۰  سانتی‌متر و بزرگ‌ترین آن‌ها با طول ۲۳۰ سانتی‌متر و عرض ۱۳۰ سانتی‌متر بر بوم دیپ و پارچه فلامنت تمام نخ ترسیم شده‌اند.

رجایی در مورد فرایند ترسیم این آثار می‌گوید: از شروع اپیدمی کرونا، آثار من تغییر هویت یافته و پیش از سال ۱۴۰۰، به صورت جدی این سبک هنری را آغاز کردم و شکل‌گیری این تابلوها حدود ۳ سال زمان برد.

او خاطرنشان می‌کند: فضای کاری من از دور ممکن است نقاشی‌خط به نظر برسد اما مخاطب در نمای نزدیک از لحاظ پدیدارشناسی و ذهنیت هنرمند، دلالت‌ها و نشانه‌هایی را می‌بیند که متوجه تفاوت این سبک با نقاشی‌خط خواهدشد.

این هنرمند نقاش و خوشنویس که در رشته معماری نیز تحصیل کرده است، خوشنویسی را ابزاری برای بروز احساسات و درک بهترِ اثر دانسته و اضافه می‌کند: خط نستعلیق بعد از حمله مغولان به ایران شکل گرفت و من هم از آن به‌عنوان ابزار برای به تصویر کشیدن حالتی که پشت کلمات است و با هدف بیان احساسات استفاده کرده‌ام.

رجایی با اشاره به بخشی از دلنوشته‌اش که به مناسبت برگزاری این نمایشگاه، منتشر کرده است، می‌گوید: سال‌ها خوش‌نویسی کردن، صرفاً برای من یک تجربۀ اجباری برای گذران دوران تحصیل و فخرفروشی در کلاس درس هنر بود تا اینکه خط از یک فضای تحمیلی به فضای تنهایی‌ام ورود پیدا کرد و به یک زبان بیان شخصی تبدیل شد.

در بخش دیگری از این دلنوشته و به دلیل برگزاری نمایشگاه با ۱۳ اثر اشاره‌شده و آمده است: در این نمایشگاه تعداد ۱۳ اثر را ارائه نموده‌ام که به یُمن جایگاه این عدد در ایران باستان بر این تصمیم مصمم شدم. در زمان ایرانیان باستان، عمر جهان هستی را ۱۲ هزار سال می‌دانستند، ازهمین‌رو عدد ۱۳ به عنوان نمادی نو و شروع دورانی جدید مطرح بوده‌است. دلیل اینکه در نوروز ۱۲ روز را جشن می‌گرفتند، و حسن ختامش که روز سیزدهم با عنوان سیزده‌بدر در طبیعت می‌گذراندند همین بوده‌است. در اساطیر افسانه‌ای، آرش کمانگیر در روز سیزدهم گسترش سرزمین ایزدان و رهایی از تورانیان به وسیله تیر آرش صورت می‌گیرد، روز سیزدهم را تیرگان می‌نامند.

به گزارش ایسنا، علاقه‌مندان به بازدید از نمایشگاه «صفر،یک» می‌توانند تا ۲۵ مردادماه، از ساعت ۱۶ تا ۲۰ بعدازظهر به گالری اکنون، واقع در اصفهان، خیابان مارنان، بن‌بست ۶، پلاک ۱۵۳ مراجعه کنند.

انتهای پیام