حجت‌الاسلام‌والمسلمین حمیدرضا ویژه در گفت‌وگو با ایسنا به مناسبت آغاز ماه محرم اظهار کرد: اگر تعریف درستی از فلسفه عزاداری کردن برای ائمه معصوم(ع) به خصوص امام حسین(ع) داشته باشیم قطعا متوجه خواهیم شد که عزاداری زمان و مکان ندارد.
وی با بیان اینکه فلسفه عزاداری و برگزاری جشن‌های شادی برای اهل بیت(ع) مانند ۲ روی سکه است، افزود: بنابراین فلسفه عزاداری و جشن‌های شادی برای ائمه(ع) دارای یک معناست که انسان در مسیر هدایت قرار گیرد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: اما متاسفانه گاهی اوقات شکل‌هایی از عزاداری و شادی برای ائمه(ع) را شاهد هستیم که باعث شده فلسفه اصلی آن‌ها فراموش شود. بنابراین باید به خاطر داشته باشیم که فلسفه اصلی این مراسم‌ها در مسیر هدایت قرار گرفتن است.
وی خاطرنشان کرد: اگر دقت کرده باشید ما نسبت به وجود امام‌حسین(ع) عبارت «ان الحسین مصباح الهدی» را به کار می‌بریم و این مقوله موضوع هدایت را مطرح می‌کند. اگر فلسفه عزاداری هدایت است، بنابراین بحث زمان و مکان ندارد. به تعبیر ما هدایت «لامکان» است و انسان‌ها در همه زمان‌ها احتیاج به هدایت دارند.
روز عاشورا، روز هدایت است
ویژه بیان کرد: روز عاشورا، روز هدایت است و به دلیل اینکه می‌خواهیم در مسیر هدایت قرار گیریم از اول محرم عزاداری‌های خود را برای امام حسین(ع) و یاران‌شان آغاز می‌کنیم به شرط اینکه فلسفه هدایت مشخص شود.
وی تصریح کرد: سیره اهل بیت(ع) هم این‌گونه بود که از اول محرم شرایطی را مهیا و برای عزاداری آماده می‌شدند تا افراد درک درستی از عاشورا داشته باشند. بنابراین برگزاری عزاداری از اول محرم روش ما نبوده بلکه ائمه اطهار(ع) این حساسیت را نسبت به این موضوع داشتند.
این کارشناس مذهبی عنوان کرد: شاید این سوال برای برخی از افراد ایجاد شود که چرا حساسیت اهل بیت(ع) بر روی امام حسین(ع) است؛ در حالی که خود آن‌ها نیز هادی و هدایت‌کننده هستند و قرار است که همه آن‌ها هدایت مردم را برعهده گیرند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که امام حسین(ع) بیشترین سختی، فشار و آزار و اذیت را برای هدایت انسان‌ها متحمل شدند.
تفاوتی میان حزن و شادی برای اهل بیت(ع) وجود ندارد
وی ادامه داد: همچنین در زیارت عاشورا می‌خوانیم «مصیب ما اعظمها و اعظم رزیتها فی الاسلام؛ این مصیبت بسیار بزرگ بوده و بزرگ‌ترین مصیبت است»، بنابراین این مجموعه بحث نشان می‌دهد که تفاوتی میان حزن و شادی برای اهل بیت(ع) وجود ندارد، چراکه تنها راه رسیدن به هدایت را در هر ۲ مقوله می‌توان شاهد بود.
ویژه خاطرنشان کرد: سبک عرفا و بزرگان برای واقعه عاشورا این بود که هر روز به یاد امام‌حسین(ع) بودند و این امر نشان می‌دهد که عزاداری برای ایشان زمان ندارد. گاهی اوقات که منبر هم می‌رفتند، می‌گفتند که سلامی هم به امام‌حسین(ع) بدهیم. حتی بهتر است آب هم که می‌خوریم به یاد امام‌حسین(ع) باشیم تا در مسیر هدایت قرار گیریم.
وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه چرا واقعه عاشورا در ماه محرم قرار گرفته است، گفت: ماه‌های ذی القعده، ذی الحجه و محرم جزو ماه‌های حرام است و عرب‌ها گفتند که در این ۳ ماه هیچ جنگی اتفاق نیافتد، زیرا عده‌ای در ماه ذی القعده به حج می‌روند و اعمال خود را انجام می‌دهند حساسیت منع جنگ کردن وجود داشت.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: اما وقایع تاریخی که در آن زمان اتفاق افتاد و بحث بیعت با معاویه مطرح شد؛ سیر تاریخی به گونه‌ای پیش رفت که زمانی امام‌حسین(ع) به مکه آمدند تا حج و اعمال آن را انجام دهند خبر رسید که قرار است امام‌حسین(ع) را در خانه خدا ترور کنند امام به خاطر اینکه حرمت کعبه حفظ شود و اتفاق حرامی رخ ندهد در روز عرفات به مکه بازنگشتند و به سمت کوفه حرکت کردند و سپس اتفاقاتی که در این سفر رخ داد و در نهایت منجر به شهادت امام حسین(ع) و یاران ایشان شد.
عزاداری‌ها باید منجر به تمدن‌سازی توحیدی شود
ویژه بیان کرد: باید حواسمان باشد که عزاداری‌ها آن نتیجه مطلوب را در جهت مسیر هدایت به دست آورند. بنابراین عزاداری‌ها باید به گونه‌ای باشد تا فردسازی، خانواده‌سازی، جامعه‌سازی و تمدن‌سازی اتفاق بیافتد. نگاه ما در عزاداری‌ها باید رسیدن به تمدن توحیدی باشد. همچنین شعرهایی که خوانده می‌شود باید تمدن توحیدی را نمایش دهد.
وی ادامه داد: اگر عزاداری منجربه فردسازی نشود خطرناک است و باید جلوی آن را گرفت، بنابراین باید دقت کنیم که عزاداری‌ها به تدریج این مراحل چهارگانه را داشته باشد.
این کارشناس مذهبی در خصوص اعمال دهه اول محرم افزود: اعمالی در دهه اول محرم مطرح شده که علاقه‌مندان می‌توانند به مفاتیح‌الجنان مراجعه کنند، اما گل سرسبد عباداتی که در این ایام بسیار زیاد سفارش شده زیارت عاشوراست.
انتهای پیام
نظرات