جبار کوچکی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص برنامه هفتم توسعه اظهار کرد: قانون برنامه هفتم توسعه باید یک مسیر اقتصادی ایران را روشن کند، رهبر معظم انقلاب در چند سال اخیر شعار سال را با محوریت اقتصادی انتخاب می‌کنند تا توجه همگان به این امر مهم جلب شود در واقع مردم تحول اقتصادی خاصی را در زندگی حس نمی‌کنند، لذا قانون برنامه هفتم باید این مسیر را طی کند و ریل‌گذاری درستی در مسیر اقتصادی باشد.
نماینده مردم رشت و خمام در مجلس شورای اسلامی افزود: نا ترازی انرژی کشور را دچار مشکل کرده و این نا ترازی انرژی باید در برنامه به شکلی حل شود؛ مورد بعدی وابستگی ایران به دلار از جمله مشکلات اقتصادی مورد توجه بوده که اقتصاد ایران را دچار تلاطم سنگین کرده و این موارد را باید به شکلی در قانون برنامه حل کنیم که متأسفانه در تدوین برنامه هفتم این موارد شفاف مد نظر قرار نگرفته است.
این عضو کمیسیون تلفیق برنامه هفتم مجلس شورای اسلامی در خصوص آموزش در قانون برنامه هفتم بیان کرد: آموزش کشور دچار یک ناهماهنگی است و هزینه سنگینی به دولت تحمیل می‌شود، ادغام دانشگاه‌های کشور که مجددا مطرح شده و در حال پیگیری هستند، در همه استان‌ها یک دانشگاه مرجع داریم که همه دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی به غیر از دانشگاه فرهنگیان باید با این مجموعه ادغام شوند.
وی ادامه داد: تصمیمات قانون برنامه هفتم برای دانشگاه فرهنگیان اثرات منفی دارد، دانشجویی که وارد دانشگاه فرهنگیان می‌شود متعهد به خدمت بوده و دبیر است در حالیکه در ماده ۸۸ قانون برنامه هفتم آمده که دانشگاه فرهنگیان هیچ تعهدی به اینها ندارد و مانند سایر دانشگاه‌هاست که در برنامه هفتم، دانشگاه فرهنگیان ضعیف می شود.
نماینده مردم رشت و خمام در مجلس شورای اسلامی گفت: دولت می‌گوید چون چهار سال تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان جزو سوابق کاری آنها محسوب می‌شود و در نتیجه آنها ۲۶ سال خدمت می‌کنند، به همین دلیل برای جبران این موضوع آن چهار سال را جزو تعهد در نظر نگرفته یعنی دانشجویی که وارد دانشگاه فرهنگیان می‌شود مانند دیگر دانشجویان تحصیل کند، در صورتیکه دانشجویی که الان وارد دانشگاه فرهنگیان می‌شود حکم استخدامی دارد و چنین اقدامی در قانون برنامه هفتم خلاف سیاست‌های کلی کشور و سند تحول بنیادین خواهد بود.
کوچکی‌نژاد با اشاره به وضعیت دانشگاه پیام نور تصریح کرد: دانشگاه پیام نور هم تقریبا نیمه فعال است و ساختمان‌های آموزشی آن بیکار هستند؛ دانشگاه فنی حرفه‌ای و علمی کاربردی هر دو یک کارانجام می‌دهند و می‌توانیم این دو مجموعه را در قالب یک واحد ادغام کنیم و در استان‌ها هم بقیه دانشگاه‌هایی که زیر نظر وزارت علوم هستند می‌توانند تبدیل به واحدی از دانشگاه مادر شده و ساختارهای اضافی هزینه بر حذف شوند، دولت در این مسیر ناچار است خود را کوچک و چابک کند و اجرا را به نهادهای عمومی غیر دولتی، تعاونی و بخش خصوصی که هر سه در اقتصاد ایران نحیف هستند، بدهد تا با تقویت این سه بخش خدمات بهتری به مردم ارائه شود.
انتهای پیام
نظرات