روح الله لایق در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: منطقه حفاظت شده قرخود در غرب خراسان شمالی و در شهرستان مانه و سملقان قرار دارد که با مساحت ۴۳ هزار و ۲۱۶ هکتار در سال ۱۳۵۰ تحت حفاظت قرار گرفت.

وی تاکید کرد: هم مرز بودن منطقه حفاظت شده قرخود با پارک ملی گلستان سبب شده تا این منطقه تبدیل به یکی از مناطق شاخص و پراهمیت شود.

لایق افزود: در واقع در دهه ۴۰ یا ۵۰ منطقه حفاظت شده قرخود جزئی از پارک ملی گلستان بوده که در آن زمان مدیریت منطقه نیز بر عهده استان خراسان بزرگ قرار داشت اما بعد از تصویب قانون شکار و صید و محول شدن اجرای آن به سازمان محیط زیست و اعمال مدیریت های جداگانه پارک ها، این منطقه از پارک ملی گلستان جدا شد.

وی در پاسخ به این سوال که اگر قرخود هنوز جزئی از پارک ملی گلستان بود، مدیریت منطقه بهتر بود و یا خیر؟ توضیح داد: در واقع پارک های ملی دارای مدیریت های مستقل و اعتبار مستقل هستند که این امر سبب می شود تا مدیریت آن ها نیز بهتر صورت گیرد.

این مقام مسئول تصریح کرد: از سوی دیگر حفاظت و پایش در پارک های ملی سخت گیرانه تر است، بطوریکه چرای دام در پارک های ملی به هیچ عنوان مشاهده نمی شود اما در مناطق حفاظت شده دیده می شود و هرچقدر که با دامداران متخلف نیز برخورد می شود ولی بازهم شاهد بروز این گونه تخلفات هستیم.

وی ادامه داد: در واقع بخشی از منطقه حفاظت شده قرخود که به پارک ملی گلستان متصل می شود را می توان به عنوان "اکوتن" به شمار آورد.

رئیس اداره زیستگاه ها و امور مناطق اداره کل محیط زیست خراسان شمالی بیان کرد: قرخود به دلیل واقع شدن در مرز بین منطقه هیرکانی(خزری) و جنگل های خشک ایرانی تورانی، از تنوع گیاهی متنوعی برخوردار است که شامل جنگل درختان پهن برگ، جنگل های ارس، درختچه های سیاه تلو، زرشک، و گیاهانی مانند گون، درمنه، سریش، باریجه، زیره، کلپوره، بومادران و... می‌باشد.

وی گفت: حدود ۲۲۶ گونه جانوری اعم از پستانداران، خزندگان، پرندگان و دوزیستان در این منطقه زیست می کنند و قوچ و میش اوریال، کل و بز، آهو، پلنگ، خرس قهوه ای، گرگ، گربه وحشی، گربه جنگلی، کارکال، سمور، گراز، کفتار، گرگ، کبک، قرقاول، هما، کرکس، تیهو، بالابان، انواع عقاب و... از جمله حیات وحش شاخص منطقه هستند.

لایق افزود: این منطقه یکی از اکوسیستم‌های منحصر به فرد در سطح ملی است که با تنوع اقلیمی و تنوع زیستی بی نظیر، قابلیت جذب پژوهشگران و محققین داخلی و خارجی را دارد.

انتهای پیام