به گزارش ایسنا، بیست‌ونه سال پس از اتفاق تلخی که برای دیگو آرماندو مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا رخ داد، یک رسانه آرژانتینی به بیان اتفاقاتی پرداخت که در آن زمان در اردوی تیم ملی آرژانتین رخ داد و باعث شد مارادونا از جام جهانی کنار گذاشته شود.

شایعه قبلاً منتشر شده بود اما تأیید رئیس مانند واردکردن خنجری به قلب هواداران آرژانتینی بود. دو روز تا بازی با نیجریه (دومین بازی آرژانتین در جام جهانی) زمزمه‌هایی مبنی بر دوپینگ یکی از بازیکنان مطرح شده بود. برخی می‌گفتند بازیکنی که دوپینگ کرده، مهم نیست. در تمرین همه نگاه‌ها به مارادونا بود. دیگو خوشحال و از روحیه‌ بالایی برخوردار بود.

«سیاه! دو دقیقه منتظرم باش و با هم می‌ریم.» دیگو در راه اتاق دوپینگ این جمله را به واسکس گفته بود. در شیشه‌ای که کد فیفا ۲۲۰ روی آن نوشته شده بود، ادرار کرد و سپس به اتوبوس بازگشت تا به جشن و پایکوبی سایر بازیکنان بپیوندد.

روزنامه‌نگاران فکر می‌کردند مارادونا نمی‌تواند دوپینگی باشد اما بود و فقط خودش این را نمی‌دانست. دانیل سرینی، مربی شخصی که او را در راه آماده‌سازی برای جام جهانی همراهی کرده و چند قرص لاغری بدون نسخه به او داده بود، هم نمی‌دانست. وقتی سرینی متوجه دوپینگ شد، با گریه به اتاق مربی بدنساز رفت و در را زد: «پروف، من چه کار کنم؟» و این جواب را شنید که «یک هواپیما بگیر و تا جایی که می‌توانی از اینجا دور شو! دن دیگو در حال رسیدن است و روزهای بدی خواهی داشت.»

بین مربی شخصی مارادونا و مربی بدنساز تیم ملی آرژانتین اختلاف نظر زیادی هم وجود داشت. مربی شخصی مارادونا عقیده داشت مارادونا باید ۷۰ کیلو داشته باشد و مربی تیم ملی‌ آرژانتین عقیده داشت او باید ۷۶ کیلو برای جام جهانی داشته باشد.

سرینی مدرک پزشکی نداشت اما چیزی که بیش از همه اطرافیان مارادونا را نگران کرد، پیشینه بد او بود. او در پرونده دوپینگ نامزدش و برخی از شاگردانش در بدنسازی نقش داشت. ۲۹ سال از آن روزها گذشته است.

سرانجام مارادونا متوجه شد. بدنساز آلبی‌سلسته با مارکوس فرانچی، مدیر این تیم و اسکار روجری همبازی دیگو به اتاق مارادونا رفتند. دیگو خوابیده بود یا وانمود می‌کرد که خواب است. مربی پای چپ جادویی او را لمس کرد و به او گفت: «دیگو آماده است! بیا برویم.»

دو روز بعد، با دیگوی ویران‌شده روبه‌رو شدیم که هنوز اشک می‌ریخت. زمان شکستن سکوت او فرا رسیده بود. اینجا بود که او آن مصاحبه تاریخی را انجام داد.

پاهایم را قطع کردند

مارادونا به جان دالما و جیانینا (دو دخترش) قسم خورد که مواد مخدر مصرف نکرده و به فیفا، ژائو هاوه‌لانژ، رئیس وقت فیفا، (خیلی‌ها توطئه این برزیلی برای بیرون‌کردن مارادونا از جام جهانی را مطرح می‌کردند) و بلاتر حمله کرد. دیگو به دفاع از خود ادامه داد و اصرار کرد: «نمی‌خواهم سناریو بنویسم اما قسم می‌خورم که پاهایم را قطع کردند.»

همراه مارادونا میلیون‌ها نفر که رویای سومین قهرمانی جام جهانی را داشتند، نیز ناامید شده و اشک می‌ریختند. آرژانتین در بازی سوم دور گروهی برابر بلغارستان با دو گل شکست خورد و به عنوان یکی از بهترین تیم‌های سوم راهی دور بعد شد ولی در آنجا با قبول شکست ۳ بر ۲ برابر رومانی که از بازیکنان آماده‌ای همچون گئورگی هاجی بهره می‌برد، از دور رقابت‌ها کنار رفت.

انتهای پیام