علی‌اکبر نادری در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص مضرات مصرف بیش از حد داروهای مسکن اظهار کرد: داروهای مسکن انواع گوناگونی دارند، یک گروه از آن‌ها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، پیروکسیکام، ژلوفن و... با وجود اینکه در جایگاه خود منافعی به همراه دارند اما عوارض بسیاری نیز می‌توانند برای فرد ایجاد کنند که یکی از عوارض اصلی مصرف بیش از حد آن‌ها آسیب به کلیه انسان است همچنین مصرف بیش از حد این گروه از داروهای مسکن می‌تواند معده فرد را دچار مشکل کند و درنهایت موجب ایجاد زخم‌های معده و اثنی‌عشر برای شخص شود.

این پزشک عمومی افزود: استامینوفن نوع دیگری از داروهای مسکن است که در بین داروهای مسکن عارضه کمتری دارد اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به بروز آسیب‌های کلیوی در فرد شود و با وجود اینکه نسبت به سایر داروهای مسکن عوارض گوارشی کمتر دارد اما با مصرف زیاد مشکلات گوارشی از دیگر عارضه‌های این دارو محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: آسپرین‌ها گروه دیگری از داروهای مسکن هستند که مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند فرد را با مشکلات گوارشی درگیر کند، در کودکان نیز احتمال بروز آسیب کبدی حتی مرگ و میر درصورت مصرف زیاد داروهای آسپرین وجود دارد، به همین علت افراد در سنین پایین نباید از این دارو استفاده کنند، اما با توجه به اینکه آسپرین یک داروی آنتی پلاکت نیز محسوب می‌شود در افراد بزرگسال برای بیماری‌های قلبی عروقی تجویز می‌شود که معمولا بیمار تحت نظر پرشک قرار دارد و دچار مشکل نخواهد شد.

نادری عنوان کرد: گروه دیگری از مسکن‌ها داروهای اپیوئیدی مانند مورفین و متادون یا داروهای کدئین مانند استامینوفن کدئین و... هستند که درواقع در دسته داروهای مخدر قرار می‌گیرند و مصرف بیش از حد آن‌ها خطرناک است و می‌تواند در فرد وابستگی جسمی و روانی ایجاد کند همچنین مصرف زیاد این داروها عوارضی مانند سنکوپ و ایست قلبی تنفسی برای فرد به همراه خواهد داشت البته این داروها در دسترس عموم مردم قرار ندارد اما ممکن است برخی افراد به صورت غیرقانونی اقدام به خرید آن‌ها بکنند یا از داروی افرادی که تحت نظر پزشک قرار دارند استفاده کنند.

این پزشک عمومی با تاکید بر اینکه مصرف مسکن باید در جای مناسب و با توجه به شرایط بیمار انجام شود، اضافه کرد: بسیاری از دردهایی که مردم برای رفع آن‌ها به صورت خودسرانه اقدام به مصرف داروهای مسکن می‌کنند، درواقع نشانه‌ای از وجود یک بیماری در بدن آن‌ها است؛ برای مثال سردرد ممکن است نشانه وجود تومور، بیماری عفونی مانند مننژیت، میگرن و... باشد، بنابراین باید در مرحله اول تشخیص علت اصلی بروز درد و درمان آن انجام شود.

وی تصریح کرد: دردهای شکمی ممکن است نشانه‌ای از بیماری انسداد روده‌ای، آپاندیسیت یا تومور باشد اما فرد با مصرف داروهای مسکن به صورت موقت این دردها را التیام می‌بخشد درنتیجه علت اصلی بروز درد تشیخص داده نمی‌شود و همین موضوع می‌تواند منجر به پیشرفت بیماری فرد شود و درمان آن را دشوار کند. بنابراین افراد باید درصورتی اقدام به مصرف مسکن کنند که علت درد مشخص شده و درمان‌های لازم نیز صورت گرفته باشد و مصرف مسکن تنها برای التیام و کاهش شدت درد باشد.

نادری خاطرنشان کرد: میزان استاندارد مصرف داروهای مسکن براساس سن، وزن و شرایط افراد محاسبه می‌شود، البته این موضوع درخصوص سایر داروها مانند آنتی‌بیوتیک و... نیز وجود دارد البته باید سعی شود مصرف داروهای مسکن به کمترین میزان برسد، یعنی مصرف این داروها در حالت استاندارد نیز در دراز مدت حجم بسیار زیادی می‌شود و می‌تواند عوارض بسیاری برای فرد به همراه داشته باشد.

انتهای پیام