فرامرز عامل‌ بردبار در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: تقریبا ۲ ماه پیش بود که در مراسمی در سالن ورزش‌های باستانی مجموعه گارگران مشهد او را دیدم. با هم صحبت کردیم. مثل همیشه با یک دوربین معمولی از ورزشکاران عکس می‌گرفت. در همان گفت‌وگو با اشتیاق گفت که می‌دانی چند سالم است؟ می‌بینی با همین دوربین هنوز عکس می‌گیرم؟

وی افزود: قصد داشتم به خانه‌اش بروم و فیلمی از او تهیه کنم که فکر می‌کنم خوشبختانه یکی دیگر از عکاسان مشهد این کار را انجام داد. من و اوحدی همکار بودیم و رابطه دوستی ما نیز از این طریق بود. با اینکه صمیمی نبودیم، او به اندازه‌ای مهربان و خوش‌مشرب بود که همیشه گرم و گیرا احوال پرسی می‌کرد.

عامل‌ بردبار با اظهار ناراحتی از مرگ این عکاس قدیمی بیان کرد: او فقط عکاس ورزشی نبود و عکس‌های بسیاری از تاریخ مشهد و دوران انقلاب در آرشیو خود داشت. اوحدی در برخورد با دیگران بسیار متواضع بود و در ارائه عکس‌هایش به دیگران سخاوت به خرج می‌داد. یک بار دوستی که درباره تاریخ کشتی چوخه کتابی چاپ می‌کرد، با من تماس گرفت و عکس‌هایی از این ورزش خواست.

این عکاس مشهدی ادامه داد: او می‌گفت تنها عکاسی که با اشتیاق و قیمتی بسیار کم عکس‌هایش را در اختیار او قرار داده، اوحدی بوده است و پولی که در ازای عکس‌ها گرفته معادل هزینه چاپشان بود. او همیشه در برابر کسانی که از او تقاضای عکس می‌کردند، همینطور بود.

وی عنوان کرد: در امور فنی عکاسی اصراری به استفاده از ابزار خاص نداشت و برخلاف بسیاری از عکاسان دنبال تجهیزات قوی نبود. بارها دیدم که در مراسم‌ها با دوربینی که می‌توان گفت حرفه‌ای نیست عکس‌های خوبی می‌گرفت.

عامل‌ بردبار از بی‌اعتنایی به پیشکسوتان گلایه کرد و گفت: کاش زمانی که این افراد زنده هستند و پیش از آنکه اتفاقی بیفتد، به یادشان باشیم. برای مثال استاد محمد چرمساز که پیر عکاسی خبری استان است، حالا که در شرایط مساعدی نیست، هیچ‌یک از مسئولان فرهنگی استان توجهی به او ندارند.

محمدباقر اوحدی متولد ۲۴ اسفند ۱۳۲۲ و نزدیک به ۶۰ سال سابقه عکاسی داشت. مهم‌ترین عکس‌های این هنرمند فقید به دوران انقلاب و مسابقات ورزشی مربوط می‌شود. اوحدی کلکسیونی از تصاویر بی‌نظیر ورزشی مشهد و کشور را در موزه شخصی خود دارد. گنجینه‌ای که به گفته او نزدیک به ۲۰ کیلومتر تصویر را روایت می‌کند.

انتهای پیام