احمدرضا محرابیان درگفت و گو با ایسنا درباره گلدهی گیاهان و رشد گونههای گیاهی در فصل بهار اظهار کرد: یکی از اصلیترین ویژگیهای گیاهان در کاهش رقابت، تناوب و تنوع در چرخه گلدهی است، بنابراین گونههای متنوع گیاهی در بازه زمانی معینی گل میدهند.
وی افزود: گلدهی گیاهان در مناطق جغرافیایی مختلف، متفاوت است. بهطور مثال در مناطق جنوبی و گرمسیری کشور چرخه رویشی گیاهان از آذرماه آغاز میشود و دوره زایشی با شروع بهار سال بعد به اتمام میرسد اما گلدهی گیاهان در مناطق معتدله و معتدله سرد از بهار آغاز میشود و تا اواخر مرداد ادامه دارد.
به گفته این کارشناس گیاهشناسی، ابتدا گونههای یکساله آغاز به گلدهی میکنند که دامنه وسیعی از گیاهان خانواده گندم، گل گاوزبان، نخود، آفتابگردان و نعنا از جمله این گونههای گیاهی هستند.
وی ادامه داد: از جمله ویژگیهای دیگر این گیاهان یکساله این است که در اواخر اسفندماه جوانه میزنند و در اواخر خردادماه نیز گلدهی و بذردهی آنها تمام و چرخه گیاهان تکمیل میشود. پس از گونههای یکساله، گیاهان علفی چند ساله و درختچهها فرایند گلدهی را آغاز میکنند که این فرایند تا اواخر تابستان ادامه دارد.
محرابیان درباره گلدهی گیاهان در فضای سبز شهری اظهارکرد: طراحی فضای سبز استاندارد در شهرها باید به گونهای باشد که خدمات بومشناختی و ارزشهای زیباییشناختی را در همه فصول ایجاد کند. توجه به تباین رنگها، فرم و شکل، کارکرد بومشناختی، تناسب با محیط طراحی، ملاحظات بومشناختی و ایمنی زیستی از مهمئترین اصول کاشت گونههای گیاهی در مناظر شهری است.
وی افزود: ساعت زیستی گونهها سبب تنظیم و بروز ویژگیهای رویشی و زایشی در زمان مناسب میشود و هرگونهای متناسب با این ساعت زیستی در بازهای معین فعالیتهای زیستی را آغاز میکند و به اتمام میرساند.
این کارشناس گیاهشناسی با بیان اینکه شرایط اقلیمی بهویژه دما بر تغییرات این ساعت موثر است و سبب تغییر در فعالیتهای زیستی گیاهان میشود، تاکید کرد: تغییرات اقلیمی با تغییر در نظم چرخههای زیستی طبیعت سبب آسیب به گونههای گیاهی شده است. به علاوه تعییر در چرخه گلدهی گیاهان سبب قطع جریان ژنی، فرسایش ژنتیکی و کاهش قدرت سازش گیاهان در برابر تنشهای زیستی و بوم شناختی شده که بسیاری از گونههای گیاه حساس و آسیب پذیر را با کاهش جمعیت و در نهایت با انقراض مواجه کرده است.
محرابیان در پایان تصریح کرد: این تاثیرات بهویژه در بوم سازگانهای کشاورزی سبب کاهش مقاومت محصولات زراعی درباربر تنشهای زیستی و بوم شناختی، کاهش محصول، آسیب به بومسازگان و درنهایت تهدید امنیت غذایی میشود که از بزرگترین چالشهای قرن اخیر است.
انتهای پیام
نظرات