در گذشته شیراز با داشتن حداقل سه شهربازی، جزو معدود کلانشهرهایی بود که این امکان تفریحی را برای شهروندان و مسافران داشت و در کنار ایجاد فضایی سالم و مفرح برای گذران بخشی از اوقات فراغت افراد، زمینهای برای اشتغال مستقیم و غیرمستقیم و کسب درآمد را آماده کرده بود.
حدود ۲ دهه قبل، بزرگترین شهربازی جنوب کشور در شیراز تعطیل شد تا جایش را به یک مرکز خرید بدهد، مجموعهای که بخش کوچکی از فضای آن به شهربازی سرپوشیده اختصاص دارد و این فضا به دلایل مختلف نظیر دوری، گرانی، ظرفیت محدود و .... قابل استفاده برای همه خانوادهها و افراد نیست.
قریب به چهارسال پیش هم، قدیمیترین شهربازی شیراز برچیده شد تا پارک آزادی که با وسعت حدود ۲۰ هکتاری و وجود دریاچه مصنوعی و امکانات تفریحی متعدد برای سنین مختلف در کنار سالنهای نمایش و همایش، با قرارداشتن در مرکز این کلانشهر، جزو جذابترین نقاط تفریحی و گردشگری محسوب میشد، از فهرست شهربازیها خارج شود.
در یکسال اخیر، لوناپارک هم که در دامنه یکی از ارتفاعات شمالی شیراز قرار داشت و سالها مقصدی مهم برای خانوادهها به ویژه کودکان و نوجوانان به شمار میرفت، تعطیل شد و شهروندان و گردشگران را از یک امکان تفریحی دیگر محروم کرد.
این در حالیست که از سال ۹۲، احداث فضای تفریحی، گردشگری و ورزشی در پارک کوهستانی دراک، آغاز شد و فاز اول این مجموعه نیز به بهرهبرداری رسید اما در ادامه، اجرای طرحهای ایدهآل ارائه شده که قرار بود با جذب سرمایهگذاران در این محدوده ۴۰ هکتاری عملیاتی شود، در هالهای از ابهام، متوقف ماند.
به گزارش ایسنا، اگرچه در شیراز، هر یک از مجموعههای تجاری بزرگ در نقاط مختلف شهر، فضایی را به عنوان شهربازی سرپوشیده اختصاص دادند، اما این فضاها با وجود بازیهای مفرح و جدید، جایگزین هیجان و لذت حضور در یک شهربازی بزرگ و استفاده از ابزارهای بازی مختلف را برای بهرهبرداران تداعی نکرد.
این همه در حالیست که شهرداری شیراز سعی کرده تا در هر یک از بوستانها و پارکهای احداث شده، فضایی را به بازیها و ورزشهای مختلف نظیر دوچرخه و موتورسواری و زیپلاین و ... اختصاص دهد و بعضا شاهد فعالیت معدود دستگاههای مرسوم شهربازی در پارکهایی از این شهر هستیم، اما این امکانات محدود و معدود، پاسخگوی جمعیت بیش از ۲ میلیونی این کلانشهر نبوده است.
به حتم انتظار شهروندان اینست که ایجاد و گسترش فضاهای گردشگری، تفریحی و فرهنگی نظیر شهربازی، در محدوده ایدههای مسئولان و تصمیمسازان مدیریت شهری قرار گرفته و در کنار احداث و توسعه سازههای بتنی و گسترش معابر و تسهیل تردد خودروها، اندیشهای برای گذران مناسب بخشی از اوقات فراغت ساکنان کلانشهری نظیر شیراز هم وجود داشته باشد.
انتهای پیام
نظرات