به گزارش ایسنا، دکتر مجید حبیبی نوخندان عضو کارگروه تغییرات اقلیم فرهنگستان علوم و عضو هیئت علمی پژوهشگاه هواشناسی در گردهمایی موزه‌های علوم و دانشگاهی و تغییرات اقلیمی که به صورت آنلاین از سوی موزه علم و فناوری برگزار شد افزود: بشر از زمانی که پا از غارها پا را فراتر نهاد و به ساخت ادوات فلزی دست یافتند و صید و شکار را با استفاده از این ادوات آغاز کرد، اقدام به توسعه محل زندگی خود و دست اندازی به محیط زیست کرد.

وی با بیان اینکه می‌توان این زمان را آغاز تغییر اقلیم دانست، اظهار کرد: از زمانی که بشر اقدام به توسعه فعالیت‌ها و محیط زندگی خود کرد، مقوله تغییر اقلیم آغاز شد؛ چرا که در این زمان اقدام به اهلی سازی و پرورش حیوانات، مهاجرت با استفاده از حیوانات رام شده، توسعه قلمرو خود، ساخت سرپناه و مسکن کرده است.

نوخندان، نیاز به آب را از دیگر اقدامات بشر برای تغییر اقلیم دانست و یادآور شد: بشر برای رفع نیاز دایمی خود به آب اقدام به حفر چاه‌ها و قنوات کرد و متعاقب آن کشت محصولات کشاورزی را توسعه داد. توسعه شهرها و تغییر کاربری از اقدامات بشر است.

عضو کارگروه تغییر اقلیم فرهنگستان علوم، عوامل موثر در تغییر اقلیم را عوامل طبیعی و انسانی دانست و یادآور شد: بررسی‌های جهانی نشان می‌دهد که از روند تغییرات کره زمین از ۶۵۰۰ سال قبل آغاز شد که در ابتدا عصر یخبندان رخ داد که با سرد شدن کره زمین، نابودی حیات رخ داد و از بین رفتن وایکینگ‌ها یکی از نشانه‌های آن به شمار می‌رود.

وی با بیان اینکه تغییرات اخیر کره زمین از جنس افزایش دما است، خاطر نشان کرد: از ۲۰۰  سال قبل روند افزایش دمای کره زمین و به ویژه از سال ۱۸۵۰ تا ۲۰۲۰ روند افزایش دما به وضوح قابل مشاهده است به گونه‌ای که بر اساس مطالعات جهانی، با توجه به روند رشد جمعیت، دمای کره زمین تا سال ۲۱۰۰ تا ۶ درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد داشت.

به گفته این محقق حتی اگر همه مردمان کره زمین از هم اکنون بر اساس پروتکل‌های جهانی مصوب اقدام به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کنند، دمای کره زمین ۲ درجه سانتی‌گراد افزایش دما خواهد داشت.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه هواشناسی اضافه کرد: بر اساس یک سناریوهای خوشبینانه نیز در صورتی که از هم اکنون شرایط موجود کنترل و مدیریت شود ولی کره زمین شاهد گرمایش زمین در قطبین خواهد بود.

وی افزود: گرمایش زمین در قطبین ذوب یخچال‌ها را به دنبال دارد که این امر بر اقتصاد کشورهایی که مبتنی بر جریان‌های آب و هوایی است، اثرات زیادی خواهد گذاشت.

نوخندان با اشاره به مطالعات جهانی در خصوص تغییر اقلیم در ایران اشاره کرد و گفت: در این مطالعات مشاهده کردیم که بر اساس همه سناریوهای ارائه شده تا سال ۲۰۹۰ در شمال و شمال غرب کشور کاهش بارش حاکم خواهد شد.

به گفته این محقق سطح گرمایش جهانی بیشتر منجر به بارش بیشتر می‌شود از این رو نیمه شمالی و غرب ایران در سطوح مختلف گرمایش جهانی، تغییرات بارشی گرایش به کمتر از نرمال را تجربه خواهد کرد و بخش‌های  جنوب و جنوب شرقی کشور گرایش به بارش‌های بیشتر از نرمال را دارد.

نوخندان به وضعیت وزش باد در کشور در شرایط افزایش دما تا سال ۲۱۰۰ اشاره کرد و گفت: بررسی‌ها نشان داده است که میانگین سرعت باد در چند شهر بزرگ کشور، علاوه بر نوسانات شدید دارای روند کاهشی بوده است.

وی ادامه داد: جزایر حرارتی، گسترش شهرها و تغییرات ساختاری در محیط اطراف آنها، تغییرات الگوهای بارش و دیگر عناصر جوی از جمله عوامل موثر بر این تغییر به شمار می‌رود.

عضو کارگروه تغییرات اقلیم فرهنگستان علوم خاطر نشان کرد: روند کاهشی وزش با منجر به افزایش روزهای آلوده در شهرها در ایران خواهد شد.

وی اظهار کرد: بر اساس مطالعاتی که ما انجام دادیم، از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۵ خشکسالی شدیدی بر کشور حاکم بوده است ضمن آنکه در سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۷ به ازای هر سال یک میلی‌متر از میزان بارش‌های کشور کاسته شده است.

نوخندان، افزایش ۴ دهم درجه سانتی‌گراد دمای کشور را از دیگر تغییرات ایجاد شده در کشور نام برد و یادآور شد: یکی از چالش‌های ایران در شرایط تغییر اقلیم، افزایش دمای حداقلی است به این معنا که از تعداد روزهای سرد و شب‌های خنک کاسته شده است همچنین محصولات کشاورزی ایران نیاز به خواب زمستانی دارد و اگر دمای حداقلی روند کاهشی داشته باشد، محصولات کشاورزی، خواب زمستانی نخواهند داشت که این امر کاهش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی را در پی دارد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه هواشناسی تاکید کرد: کاهش دمای حداقلی همچنین موجب خواهد شد که دیگر کولرهای آبی موثر نخواهد بود و مردم به سمت فناوری‌های دیگری چون کولرهای گازی خواهند رفت.

وی کاهش منابع آبی در حوضه‌های آبریز زاگرس را از دیگر رهاوردهای تغییر اقلیم دانست و گفت: مطالعات ما نشان می‌دهد در شمال شرق استان خراسان شاهد جابه جایی بارش‌ها خواهیم بود به این معنا که در بارش‌های تابستانی رخ می‌دهد که سیل را به همراه دارد و بارش‌های پاییزه به زمستان منتقل شده که این امر کشت پاییزه را مختل می‌کند.

نوخندان تاکید کرد: افزایش رخدادهای سخت امواج گرمایی در منطقه غرب آسیای مرکزی از جمله ایران را در بر می‌گیرد و مقدار اطمینان از نقش انسان در رخدادهای سخت گرمایی در غرب آسیا، بسیار زیاد برآورد شده است.

  انتهای پیام