به گزارش ایسنا، علیرضا قلینژاد پیربازاری امروز در گردهمایی موزههای علوم و دانشگاهی و تغییرات اقلیمی که به صورت آنلاین از سوی موزه علوم و فناوری برگزار شد، موزه را بر اساس تعریف شورای بینالمللی مصوب اوت ۲۰۲۲ میلادی، مؤسسهای غیر انتفاعی و دائمی در خدمت جامعه دانست که به تحقیق،جمعآوری، تفسیر و نمایش میراث ملموس و ناملموس میپردازد و گفت: موزهها ابزارهای کلیدی در تامین آسایش، آرامش، رفاه و توسعه پایدار در جوامع معاصر به شمار میروند.
وی، اقدامات مرتبط با تغییر اقلیم و تقویت همهجانبه تا مقابله با انزوای اجتماعی و بهبود سلامت روان در جوامع را از اهداف و ماموریتهای موزهها در دنیای معاصر نام برد و یادآور شد: بر این اساس از سال ۲۰۲۰ هر ساله ایکوم و موزهها در روز جهانی موزه با مجموعهای از فعالیتها، از اهداف سازمان ملل متحد در زمینه توسعه پایدار حمایت میکنند و در همین راستا یکی از موضوعاتی که موزهها در سال ۲۰۲۳ بر آن تمرکز خواهند داشت، تغییر اقلیم و مقابله با اثرات مخرب آن، اتخاذ شیوههای کم کربن در کشورهای شمال و استراتژیهای کاهش استفاده از کربن در کشورهای جنوب است.
قلینژاد با بیان اینکه در سالهای اخیر موزهها و سایتهای میراث فرهنگی در سراسر دنیا به شدت تحت تاثیر بلایای طبیعی، مهاجرت، جنگ، فقدان امنیت و چالشهای اجتماعی و زیست محیطی قرار گرفتهاند، اظهار کرد: این وضعیت در کشورهای کم درآمدتر، به گونهای نگران کننده، تشدید شده است؛ چرا که بحران تغییر آب و هوایی و اقلیمی و پدیده گرمایش زمین یکی از بزرگترین چالشهای انسان از آغاز تاکنون به شمار میرود.
بازرس ایکوم ایرانی خاطر نشان کرد: بر این اساس امروزه موزههای ملی بزرگ در تلاش هستند تا به عنوان مکانهایی که انسانها به کمک آنها بتوانند به دنبال توسعه پایدار و تعادل بین رفاه و سلامت باشند، نقش ایفا کنند؛ چرا که تغییر اقلیم پدیده پیچیده و پویای زیست محیطی است که به طور غیر قابل انکاری شیوه زندگی ما را در جهان و جایگاه بشر را بر روی زمین در حال و آینده تغییر میدهد.
وی با تاکید بر اینکه زمین در حال گرم شدن است، یادآور شد: آنچه که در این میان مهم است، آن است که رویکردها و سیاستهای فعلی، ناکافی و یافتن اجماع در مورد چگونگی کاهش سطح گازهای گلخانهای در جو از طریق پروتکلهای بینالمللی دشوار بوده و این در حالی است که ارزیابی ریسک سیاستهای پیشگیری و کاهش تحت سلطه حوزههای علمی، ملاحظات اقتصادی و اولویتهای دولتها که به اندازه کافی به شیوهها و زمینههای اجتماعی و فرهنگی توجه ندارند، ممکن نیست.
قلینژاد یادآور شد: در بررسی ارتباط بین تغییرات آب و هوایی، اقلیمی و آینده موزهها، باید انبوهی از مسائل مرتبط و شیوههای مواجهه و تحلیل، مورد بررسی قرار گیرد. اگرچه تغییر اقلیم امری قطعی است، ولی موضوع اختلاف نظرهای عمومی بر آن شدید است و موزهها میتوانند این شکاف را پر کنند.
انتهای پیام
نظرات