به گزارش ایسنا، در شمال تهران در دو دهکده سرسبز و خرم «گلاب دره و دربند» نام شیرخدائی برای مردم، آشنا بود. دانش آموزان برای بازخوانی دروس تجدیدی، احتیاج به معلمی داشتند که یاری‌شان کند و شیرخدائی کسی بود که این مهم را در این دو قریه بر عهده گرفت و این اولین قدم برای انتخاب راهی بود که همه عمر به آن مهر می‌ورزید؛ آموزش جوانان و هدایت آنان برای او هدفی عالی در زندگی بود که تا پایان حیات، دمی از آن غافل نماند.
در سال ۱۳۱۶ شیرخدائی، جوان فعال و کوشای فارغ‌التحصیل رشته فلسفه و علوم تربیتی دانشسرای عالی، نام خانوادگی خود را به "اکرامی مقدم" تغییر داد و از آن تاریخ به نام عباس اکرامی مقدم خوانده شد.
بعد از جنگ دوم جهانی عباس اکرامی به عنوان یکی از اعضای برگزیده وزارت آموزش و پرورش برای آموزش و مشاهده فعالیت‌های ورزشی و آموزشی به انگلیس اعزام شد.
بیشتر بخوانید
سرگذشت نخستین باشگاه ایران از تولد تا کنون
افسانه مکتب شاهین و تولد پرسپولیس از زبان "کاشی جان"
شاهین بی بال پرواز نمی‌کند/ دیگر اثری از خوزستانی‌های پرافتخار نیست
یکی از مسئولان سازمان تربیت بدنی اکرامی را به فدراسیون فوتبال انگلیس معرفی کرد تا با طرز کار اداره باشگاه‌های ورزشی و به ویژه فوتبال و مربی‌گری و سایر امور ورزشی آشنا شود. این معرفی سبب دوستی اکرامی با "سِر استنلی راس" دبیر وقت فدراسیون فوتبال انگلیس و رئیس بعدی فیفا شد.
اکرامی یک معلم بود؛ او با شاگردانش با صمیمیت برخورد می‌کرد، شخصیت آنان را همیشه مدنظر داشت و طرز صحبت او بسیار مودبانه، مهربانانه و پدرانه بود. او عقیده داشت که رابطه پدر و فرزندی تنها به علت هم‌خونی نیست. به همین دلیل به مربیان ورزشی که در تیم‌های مختلف شاهین و غیره فعالیت می‌کردند همیشه توصیه می‌کرد که مانند اولیای شاگردان با آنها رفتار کنند.
اکرامی درباره تاسیس باشگاه ماندگار شاهین گفته: «با امکانات تقریباً صفر تیم شاهین و باشگاه شکل گرفت، بچه‌ها پول می‌دادند و ما توپ و پیراهن می‌خریدیم. من خودم هم چیزی تا حدی که مقدورم بود کمک می‌کردم. همه با ذوق از مصاحبت یکدیگر برخوردار می‌شدند، همه با هم خوب بودیم، همه با هم تمرین می‌کردیم ولی تمرین‌ها حساب و کتاب داشت. تیم‌های دیگر می‌آمدند کنار زمین که ببینند ما چه می‌کنیم. اوایل کار معلمان ورزش و کارگزاران تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال وقتی می‌دیدند که با بچه‌های کوچک، تمرین و کار می‌کنیم مسخره‌مان می‌کردند ولی فقط ۵ سال طول کشید که فوتبال از همین نفرات و جوانان و محصلان مدرسه به ثمر رسید و در یک مسابقه پرهیجان با تیم دارایی، اول یک گل خوردیم و بعد بازی را بردیم و در تهران اول شدیم و کاپ گرفتیم.»
همچنین بخوانید:
عباس اکرامی؛ خالق "شاهین اخلاق" فوتبال ایران
خاطرات شیرین و دل پردرد بازمانده نسل اول فوتبال ایران
تکریم "اخلاق" در همایش "شاهین اخلاق"
هنگام انتخاب نام باشگاه، اکرامی تصمیم گرفت که انتخاب نام بر اساس تفالی از کتاب حافظ باشد. در خرداد سال ۱۳۲۱ پس از تفال، بیت زیر به چشم خورد: «مرغ دل باز هوادار کمان ابرویی است *** ای کبوتر نگران باش که "شاهین" آمد.»
پدر شاهین فوتبال ایران، پس از ۹۱ سال زندگی در پانزدهم بهمن ۱۳۸۰ در لندن دار فانی را وداع گفت. پیکر وی به ایران انتقال داده شد و پس از تشییع باشکوه و ویژه‌ای که در استادیوم امجدیه (شیرودی) تهران برگزار شد در قطعه هشت بهشت زهرا در خانه ابدی‌اش آرام گرفت.
انتهای پیام
نظرات