سال‌های آخر حکومت قاجارها با تاکید دکتر امیر اعلم به عنوان یکی از پزشکان و دولتمردان به نام، یکی از عمارات دولتی حوالی دروازه دولت تهران به تاسیس مریضخانه نسوان اختصاص یافت. بیمارستانی که مقرر شد تا در کنار ارائه خدمت به زنان در عین حال به تربیت قابله نیز بپردازد. به این ترتیب در سال ۱۲۹۵ مریضخانه نسوان به عنوان بیمارستان تخصصی زنان آغاز به کار کرد اما به تدریج قسمت‌های دیگری نیز به آن اضافه شد تا سرانجام از اوایل دوره پهلوی اول با انتقال بیمارستان زنان به محلی دیگر، بیمارستان امیراعلم دیگر به عنوان مریضخانه تخصصی گوش و حلق و بینی شناخته شد.