شهید هاشم اخترشمار، شهید عباس ارشدی پور، شهید بیاضعلی اسدی فرد، شهید یعقوب اسماعیل زاده جیقه، شهید سعید امیرخانی، شهید مهدی امیرکاظمی، شهید سیدمحسن امین جواهری، شهید مرتضی جابری، شهید عادل جعفری نویمی پور، شهید ایرج (سجاد) خلوتی، شهید حسین رضاپور، شهید علیرضا رضوانجو، شهید مرتضی زمانپور نیاوران، شهید حسین شیرین سرند، شهید شیرزاد شریفی، شهید صدیار صفری، شهید علی فصیح کجابادی، شهید رحمان قفل‌گری، شهید علیرضا کریمی وفایی پور، شهید محسن محمدی غریبانی، شهید فؤالدین محمودی نیا دهشتران و شهید حمیدرضا ملکوتی خواه اسامی دانشجویان و دانشگاهیان دانشگاه تبریز است که در ۲۷ دی سال ۶۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن زمان بر عهده جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی بود.
در ادامه، چکیده‌ای از زندگینامه و وصیتنامه چند تن از دانشجویان شهید دانشگاه تبریز را می‌خوانیم؛
شهید سعید امیر خانی
شهید سعید امیر خانی، سال ۱۳۴۱ در خمینی‌شهر استان اصفهان متولد شد. وی سال ۱۳۶۴ برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک وارد دانشگاه شد.
شهید امیرخانی در ماه مبارک رمضان چشم به دنیا گشود و با تعالیم اسلامی والدین خود و ظهور نوجوانی و جوانی او در فرهنگ حاکم بر انقلاب اسلامی پرورش یافت و به حق خوب راه خود را به راه حق مولایش پیوند زد و در محراب عشق صلای شهادت سرداد.
شهید امیرخانی پس از اتمام دبیرستان، وارد دانشگاه صنعتی اصفهان شده و به تحصیلات عالیه پرداخت ولی از آنجائی که روح ولایش با درس‌ها طبیعی و ظاهری دنیایی سیراب نمی‌شد، دانشگاه را رها کرده و به شهادتگاه صحیفه رو آورد. او جبهه کردستان را با خون سرخ خود آشنا ساخت و در یک عملیات قهرمانانه پس از وارد ساختن ضرباتی بر دشمن جراحت شدیدی برداشت به طوری که درست مدت یک صد روز در بیمارستان بستری بود.
اما اراده سعید چنان بود که خود را تسلیم مشکلات دنیا کند، پس از این مرحله دوباره در کنکور شرکت کرده و در سال ۶۴ وارد دانشگاه تبریز شد و در نهایت در ۲۷ دی سال ۶۵ به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
شهید بیاض علی اسدی فرد
شهید بیاضعلی اسدی‌فرد سال ۱۳۲۹ در یکی از محلات قدیمی شهر تبریز در خانواده کم درآمد متولد شد. دوران کودکی را به تحصیل در مدارس ابن‌سینا و رازی گذارند. به علت عدم بضاعت مالی و زمینگیر شدن پدرپیرش، علی‌رغم میل باطنی و استعداد خویش نتوانست بیش از کلاس نهم نظام قدیم ادامه تحصیل بدهد و به دنبال معاش به استخدام نیروی هوایی درآمد.
پس از یک سال و اندی از استخدام نیروی هوایی خارج و خدمت سربازی خود را در لباس چتربازی در هوابرد شیراز به پایان رساند. سال‌های پس از خاتمه خدمت را در حرفه‌های مختلف مشغول کار سپری کرد و بالاخره در سال ۱۳۵۳ به استخدام دانشگاه درآمد و همزمان با آن به ادامه تحصیل پرداخت و پس از اخذ دیپلم با پست تکنیسین در دانشکده تکنولوژی اشتغال ورزید.
در اواخر خدمت خود چون در کاری غیر از پست سازمانی خود شاغل بود، لذا از روی علاقه شدید و استعداد فوق‌العاده‌ای که در انجام امور فنی داشت به اصرار و تقاضا در کارگاه آموزشی دانشکده فنی که بعدها مشهد شهادتش شد، وارد شد و پس از گذراندن دوره مربیگری موفق به اخذ گواهینامه مربیگری فنی و حرفه‌ای دانشکده فنی شد.
در ایام آخر عمرش که در کارگاه آموزشی می‌گذشت داوطلبانه از میان سایر همکاران خود به همکاری با سازمان صنایع خودکفایی سپاه تا پاسی از نصف شب را مشغول ساخت قطعات نظامی بود که سرانجام با حمله ناجوانمردانه هواپیماهای بعثی در ساعات آخر شب روز ۲۷ دی‌ماه سال ۶۵ در حین انجام وظیفه در سنگر مجاهدت، شهید شد.
شهید هاشم اختر شمار
شهید هاشم اختر شمار در سال ۱۳۳۴ در خانوده‌ای مسلمان و متدین در شهرستان رشت متولد شد، وی فردی فرهیخته، پرهیزگار شریف و وارسته بود. روابط اجتماعی وی با مردم ستودنی و در حسن بیان دارای جاذبه خاصی بود. شهید بیکاری را آفت می‌دانست و اوقات فراغت خود را با مطالعه کتاب‌های علمی و فنی می‌گذراند.
او، در هر شرایطی حرمت خدا را حفظ می‌کردند و برای انسجام خانواده و دوستی متقابل اهمیت وِِیژه قائل بودند فرایض دینی را در مسجد حاج مجتهد رشت به عمل می‌آوردند. در بدو انقلاب نیز در پایگاه‌های تقسیم ارزاق به مردم فعالیت‌های گسترده‌ای داشتند ایشان از هر فرصتی برای خدمت به مردم بهره می‌جستند و در نهایت دین باوری به علم جویی و کسب معرفت می پرداختند تا توانایی خویش را در مسیر انسانیت به درجه والای تقری الهی سوق دهند.
اخترشمار نیز در نهایت در شب ۲۷ دی ماه ۶۵ که دانشکده فنی دانشگاه تبریز مورد بمباران هوایی قرار گرفت به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه شهید «هاشم اختر شمار»
خواهرانم، حجاب را رعایت کرده و پاسدار حرمت خون شهیدان باشید و در پشت جبهه برای حمایت از رزمندگان از هیچ امری کوتاهی نکنید زیرا دشمنان انقلاب اسلامی درصدد ایجاد فاصله بین مردم و جبهه‌ها هستند.
سرانجام این رزمنده دلاور اسلام و انقلاب در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۶۵ در دانشگاه تبریز و در بمباران رژیم بعث به درجه عظیم شهادت نائل و همنوا با عرشیان می‌گردد.
انتهای پیام
نظرات