معصومه صالحی منش، استاد حوزه علمیه خراسان شمالی، در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه توبه به معنی بازگشت فرد از عمل خود که خواه ضایع کردن حق الله باشد یا حق الناس، اظهار کرد: یکی از قدم‌ها برای آسان شدن توبه، بازگشت سریع از گناه است که علت این مهم نیز به خاطر آثار گناه بر روح و روان و حیات ابدی انسان است.

وی با بیان اینکه خداوند متعال نسبت به بندگان، رحیم و مهربان است، افزود: توبه موجب آمرزش گناهان می‌شود اما قبول توبه از سمت خداوند متعال دارای شرایطی است که باید این شرایط رعایت شود.

استاد حوزه علمیه خراسان شمالی با اشاره به اینکه پشیمانی از گناه یا باید به زبان آورده شود و یا باید به صورت درونی از اعماق قلب انسان باشد، ادامه داد: روزی مردی به خدمت رسول خدا (ص) رسید و گفت من با یک فردی مرتکب معصیت شدم حکم خدا در مورد من چیست؟ حضرت فرمود که آیا با ما نماز می‌خواندی؟ این مرد گفت آری خواندم. حضرت فرمودند نیکی‌ها، بدی‌ها را از بین می‌برند.

صالحی‌منش با تأکید براینکه به شرطی نیکی‌ها، بدی‌ها را از بین می‌برد که از اعماق قلب انسان باشد و گناه مجدد تکرار نشود، افزود: پیوستگی در توبه باید وجود داشته باشد؛ به این معنا که اگر شخصی توبه خود را شکست ناامید نشود و دوباره توبه کند.

استاد حوزه علمیه خراسان شمالی با بیان اینکه توبه نیازمند یک‌سری مراقبت‌ها است که باید توسط شخص توبه کننده انجام شود، اضافه کرد: روایت از پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده که اگر کسی فوری توبه نکند و توبه خود را به تأخیر بیندازد بین دو خطر بزرگ قرار دارد نخست آنکه در قلبش ظلمت متراکم می‌شود گویا یک لایه زنگ بر قلبش می‌نشیند. همین اگر مراقبت نشود، خطرناک است مثل ظرفی که اگر در تماس با آب باشد زنگ میزند و لازمه آن جلوگیری از زنگ نزدن، دوری از آب است. قلب انسان هم برای جلوگیری از زنگ زدن نیازمند آن است که از گناه دوری کند.

وی در پایان گفت: نکته دوم نیز آنکه مرگ انسان پیش‌بینی نشده است و انسان حتی اگر ۱۰۰ توبه بشکند باز هم درهای رحمت الهی برای همه انسان‌های باز است و امیدواریم اگر مرتکب گناه شدیم از توبه کنندگان باشیم.

خبرنگار: زهرا محمدیان

انتهای پیام