به گزارش ایسنا، ورزش سه نوشت: «پله دقیقا راس ساعت پنج عصر وارد باشگاه سانتوس شد. سال ۱۹۹۲ بود و مسئله این بود که جام قهرمانی باشگاه‌های جهان ناپدید شده بود. سانتوس نمی‌دانست که این جام دقیقا کجاست و به همین دلیل در پی یافتن آن در تالار افتخارات بود اما همچنان به هیچ نتیجه‌ای نرسیده بود. سلسو اونزلته این دیدار را ترتیب داده و پله هم موافقت کرده بود. قرار بود چند جامی که سانتوس در آن زمان به دست آورده بود پیدا شود؛ جام‌هایی که حالا به دستاوردهایی ارزشمند تبدیل شده‌اند.

پله در زمان مقررشده رسید، از مرسدسش بیرون آمد، به سمت باشگاه رفت، با خبرنگاران صحبت کرد و به مسیرش ادامه داد. درهای آسانسور باز شد و مردی میانسال با دختری پنج‌ساله بیرون آمد. پله وارد شد و این مرد به او گفت: «پله! پله! او واقعا امضای تو را می‌خواهد.» دختر کوچک لبخندی زد و به نظر نمی‌رسید که بداند شرایط به چه صورت است.

پله جلوی بسته‌شدن در را گرفت، خم شد، پیراهن دختر کوچک را امضا کرد، او را بوسید، با پدرش دست داد و سپس وارد آسانسور شد تا بالا برود.

ما یک ساعت بود که دنبال جام بودیم اما آنجا نبود. سانتوس از سائوپائولو خواسته بود که جامی مشابه را برای مراسم یادبود امروز ارسال کند. پله با نمایشی خارق‌العاده برابر بنفیکا به فتح این جام کمک کرده بود. او سه گل در لیسبون و دو گل در ماراکانا زده بود. این باشگاه پیش از بازی اعلام کرده بود که در صورت مساوی‌شدن، بلیت بازی دیگری فروخته خواهد شد اما پله اجازه نداد چنین اتفاقی رخ دهد.

او در ۱۷سالگی قهرمان جهان شده بود تا جوان‌ترین بازیکن تاریخ باشد که به این افتخار دست پیدا کرده است. او دو گل هم در آن مسابقات زد. در جام جهانی ۱۹۶۲ هم با وجود مصدومیت شدید موفق به گلزنی شد و در سال ۱۹۶۶ هم باعث درد سر مدافعان بود.

او یک سال بعد اعلام کرد که شاید در جام جهانی ۱۹۷۰ از فوتبال خداحافظی کند: «من در جام‌های جهانی خوش‌شانس نیستم. همیشه مصدوم شده‌ام.»

اگر کسی در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به او شک داشت، این بازیکن برزیلی تمامی تردیدها را از بین برد. او چهار گل در سومین قهرمانی‌اش در جام جهانی به ثمر رساند و پاس گل زیباترین گل تیمی تاریخ جام جهانی را در دیدار برابر ایتالیا برای کارلوس آلبرتو ارسال کرد.

تکنولوژی و روش تمرین در تمامی ورزش‌ها به هر نوعی پیشرفت کرده و همین باعث شده است تا بسیاری معتقد باشند که بازیکنان جدید بهتر از اسطوره‌ها هستند. مشخصا اوسین بولت سریع‌تر از جسی اوونز است و مایکل فلپس درخشان‌تر از مارک اسپیتز ظاهر شده. کریستیانو رونالدو قوی‌تر است و لیونل مسی شاید دریبل‌زنی بیشتری داشته باشد اما پله مجموع توانایی‌های این دو نابغه قرن ۲۱ را در اختیار داشت. قدرت این ستاره پرتغالی در ترکیب با هنر ستاره آرژانتینی.

اروپایی‌ها فقط گل‌های دیدارهای رسمی را به حساب می‌آورند و این باعث شد که کریستیانو در این آمار از پله عبور کند. به او تبریک می‌گوییم اما ارزش ۱۲۸۳ گل پله به هنر او بود.

پله در یک دیدار دوستانه موفق شد یک جنگ را متوقف کند. چطور ممکن است این بازی بی‌ارزش باشد؟ می‌دانید که سلطان‌بودن چه شکلی است؟ برای سلطان‌بودن باید ۶۴ سال از عمرتان را صرف شنیدن این کنید که آلفردو دی‌استفانو و دیگو مارادونا ممکن است از او بهتر باشند، اینکه مسی بالاتر است و کریستیانو رونالدو گلزن بهتری است، اینکه یوهان کرویف شاید باهوش‌تر باشد و ... همه، همیشه با پله مقایسه می‌شدند که درست سر موقع رسید و تمام توجه‌اش را به آن دختر و پدرش در مقابل آسانسور داد.

سلطان‌بودن این شکلی است.»

منبع: فولیا دی‌سائوپائولو

انتهای پیام