رضا نصری در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که به نظر وی مهم‌ترین تحول و اتفاق در سال ۲۰۲۲ که بر عرصه بین‌الملل تاثیر گذاشته و افکار عمومی جهان را متوجه خود کرده چه موضوعی بوده است؟ گفت: به نظرم مهم‌ترین اتفاق در سال اخیر در عرصه بین‌الملل حمله روسیه به اوکراین بود. این اتفاق در دو سطح برای ما مهم است: اول در سطح کلان، شاهدیم حمله روسیه به اوکراین موجب شد یک شوک بزرگ اقتصادی به اقتصاد جهان بعد از شوک اولیه بحران کرونا وارد شود؛ شاهدیم بسیاری از تحلیل‌ها در مورد مقوله «امنیت اروپا» دگرگون شده و غرب را وادار ساخته به یک رژیم امنیتی جدید برای خود بیندیشد و شاهدیم این جنگ مستعد بسترسازی برای یک جنگ فراگیرتر یا حتی استفاده از بمب هسته‌ای شده است. طبیعتاً تمام این موارد به صورت قابل ملاحظه‌ای بر منافع ایران تاثیر می‌گذارد.

وی ادامه داد: اما در سطح بومی‌تر نیز این جنگ برای ایران نیز به یک چالش بزرگ تبدیل شده است؛ چرا که جریان ایران‌ستیز در خارج از کشور  تلاش کرد ایران را - با اتهام فروش پهپاد به روسیه - به نوعی به عنوان معاون و شریک جرم مسکو در این تهاجم معرفی کند.

وی معتقد است: ضعف گفتمانی و اجرایی ایران در حوزه سیاست خارجی - و همچنین سوءمدیریت بحران داخلی و تصویری که از ایران به افکار عمومی جهان طی این سه ماه مخابره شد - نیز باعث شد فردی مانند زلنسکی بتواند به راحتی جلو کنگره آمریکا بایستند و ایران را از نظر «ماهوی» مستعد مشارکت در «نسل‌کشی» معرفی کند و مدام نام ایران را کنار روسیه به عنوان «مهاجم» ذکر کند. طبیعتاً، تداوم این اتهامات - یا تداوم تحمیل جنگ اوکراین به ایران - می‌تواند تبعات سنگینی برای کشور در پی داشته باشد.

این کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل  در پاسخ  به این سوال که به نظر شما مهم‌ترین چالش‌های پیش رو در عرصه بین‌المللی در سال ۲۰۲۳ چه موضوعاتی خواهد بود؟ گفت: معتقدم همین بحران «تحمیل جنگ اوکراین به ایران» می‌تواند یکی مهم‌ترین چالش‌ سیاست خارجی در سال آینده باشد. تحمیل مشارکت در جنگ مستعد است که برای کشور هم بحران‌های امنیتی و نظامی ایجاد کند، هم ایران را در صورت نیاز روانی و حیثیتی آمریکا به اقدام تلافی‌جویانه علیه روسیه در شرایط نامتعارف به یک تارگت( هدف ) نظامی کم‌ هزینه‌تر تبدیل کند، از دیگر سو ایران را مشمول تحریم‌های جدیدی سازد که در سطح کنگره آمریکا و اتحادیه اروپا علیه روسیه وضع می‌شود و هم بحث خنثی‌سازی تحریم‌ها را - حتی به فرض احیای برجام - عملاً منتقی و بلااثر سازد. از این رو به نظرم ضروری است هم در سیاستگذاری در حوزه بین‌المللی، هم در گفتمان‌مان در این عرصه و هم در شیوه اجرای این سیاست به صورت جدی تجدید نظر شود.

انتهای پیام