به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «خجالتی‌ها را می‌توان همه جا دید؛ در محله، مدرسه، مهد کودک، دانشگاه، محل کار و هر مکانی که افراد در آن جمع می‌شوند. بچه‌های خجالتی هم زیادند و حتی خودمان ممکن است پدر یا مادر یکی از این بچه‌ها باشیم اما آیا خجالتی‌بودن یک نقص شخصیتی است که باید نگرانش باشیم؟

روانشناس‌ها خجالتی‌بودن را عیب و نقص نمی‌دانند بلکه حتی معتقدند کمرویی چیز بدی نیست و فقط یک واکنش طبیعی است که برخی افراد در مواجهه با پدیده‌های تازه یا موقعیت‌های نامطمئن از خود بروز می‌دهند. البته با افزایش سن، خجالتی‌بودن هم کمرنگ‌تر می‌شود ولی باید به یاد داشته باشیم که اگر کمرویی با ترس‌های شدید و واکنش‌های تند همراه باشد، حتما نیاز به بررسی دارد. دانستن تفاوت خجالتی‌بودن با درونگرایی نیز نکته مهمی است و باعث می‌شود علت رفتارهای افراد را بهتر درک کنیم. یک فرد درونگرا لزوما خجالتی نیست بلکه او عاشق تنهایی و سکوت است و در محیط‌هایی که تحریک‌های کمتری دارد، احساس بهتری می‌کند مثل زمانی که با یک دوست صمیمی هم‌صحبت می‌شود یا وقتی که کتاب می‌خواند. البته بر خلاف درونگرایی که یک ویژگی با ثبات شخصیتی است، خجالتی‌بودن ثابت نیست و با افزایش مهارت‌های ارتباطی و مدیریت موقعیت‌های اجتماعی کمتر می‌شود.»

انتهای پیام