فاطمه دعاگویان در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در قانون اساسی(اصل ۵۰) نیز حفظ محیط زیست و منابع طبیعی، وظیفه همگانی شمرده شده و آن دسته از فعالیت‌های اقتصادی آلوده‌کننده و مخرب جبران‌ناپذیر محیط زیست، ممنوع اعلام شده است.

وی افزود: زمین تنها عرصه موجود برای فعالیت‌های حیاتی توسعه‌ای تفرجی و حتی زیاده خواهی‌های بشر است، بنابراین بدیهی است که از جهات مختلف تحت فشار و تهدید قرار دارد.

 معاون محیط زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: وضعیت در استان تقریبا مناسب بوده اما با توجه به شرایط اقلیمی و فقر نسبی پوشش گیاهی در برخی نقاط استان و همچنین در حال توسعه بودن استان، حساسیت ویژه‌ای در برقراری رابطه مناسب بین پایداری توسعه و حفظ مولفه‌های آب و خاک نیاز است.

دعاگویان ادامه داد: در کنوانسیون تغییرات اقلیمی نیز دو عامل اصلی گازهای گلخانه‌ای، تغییر در پوشش خاک و تغییر در کاربری اراضی مورد توجه بوده است.

وی تصریح کرد: فعالیت‌های کشاورزی عمده که در انتشار گازهای گلخانه‌ای و به راه انداختن یا تشدید تخریب خاک نقش دارند، عبارتند از استفاده از کودهای آلی، کاربرد کودهای نیتروژن‌دار، چرای دام، جنگل‌زدایی، سوزاندن زیست‌توده (بیوماس)، کشت، پاک تراشی شدید پوشش گیاهی که عامل اصلی تخریب خاک است، یکی از موضوعات اصلی  این کنوانسیون هستند.

دعاگویان یادآور شد: پیشرفت به سوی پایداری نیازمند شرکت موثر تمامی گروه‌های جامعه است. بنابراین فرق گذاشتن بین اولویت‌های کشاورزی و واقعیت‌های زیست محیطی واقع گرایانه نیست.

انتهای پیام