دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاهی شناخته شده در عرصه علوم و فنون مهندسی و همچنین پیشرو در تشکیل کانونهای فرهنگی و ادبی در میان دوستداران علم و هنر است. در سالهای گذشته، دانشجویان هنر دوست این دانشگاه، با تشکیل کانونها و برگزاری برنامههای فرهنگی و هنری متعدد، بذر هنر را در خاک این دانشگاه کاشتهاند، بذری که جوانه زد، سبز شد و به درختی تنومند بدل شد، اما اکنون بعضی از فعالان این کانونها میگویند احساس میکنیم چراغ روشن کانونهای فرهنگی و هنری این دانشگاه رو به خاموشی است.
خبرنگار ایسنا درباره همین موضوع، با چند نفر از اعضای کانونهای فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی اصفهان به گفتوگو نشسته است، دانشجویانی که نخواستند نامشان در این گزارش مطرح شود.
در حوزه فرهنگ، همه چیز خط قرمز نیست
یکی از دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان میگوید: از سالی که فعالیتم را در کانون ادبی دانشگاه شروع کردم، در حوزه شعر فعال بودهام و سعی کردهام در این حوزه بهعنوان یک بعد دیگر در زندگیام همچنان فعال بمانم. چیزی که از سالهای قبل تاکنون از فضای دانشگاه صنعتی اصفهان درک کردم و شاهدش بودم، با توجه به زحمتهایی که در این سالها در حوزه کانونهای فرهنگی کشیده شده، روحیه دانشگاه به خصوص در سالهای اخیر بسیار تغییر کرده است.
وی با توجه به اینکه دانشگاه صنعتی اصفهان یک دانشگاه خارج از شهر با محیطی ایزوله، خشک و صنعتی است، ادامه داد: به دلیل وجود چنین شرایطی، در گذشته میشنیدیم که اتفاقات تلخی در این دانشگاه میافتد، مثلا سال ۹۲، مسائلی مثل خودکشی مطرح بود، اما در این سالها دیدم که این محیط چقدر تعدیل شده و یکی از دلایل آن این بود که دانشجویان فرهنگی در حوزه فرهنگی کوشا بودند و خیلی خوب تلاش کردند. در واقع آنها توانستند مسئولیت فرهنگی دانشگاه را به یک تساهلی برسانند و به آنها بفهمانند که در حوزه فرهنگ، همه چیز خط قرمز نیست و نباید همه جا نگاه جنسیتی و تفکیک کننده به مسائل داشت. من این تساهل را در دورهای که دکتر برنجکوب، معاونت فرهنگی و دکتر ابطحی، ریاست دانشگاه را بر عهده داشتند، میدیدم.
این عضو کانون ادبی دانشگاه صنعتی اصفهان، افزود: تساهل نه به آن معنا که همه چیز را سهل بگیرند، بلکه به این معنا که در آن زمان شرایط برای انجام فعالیتهای فرهنگی تا حدی که برای دانشگاه و دانشجو نیاز بود، وجود داشت و بچهها میتوانستند در حوزه فرهنگ فعالیت کنند.
دانشجویان، نگران هویت کانونها هستند
این دانشجو با توجه به مشکلات موجود در حوزه فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار کرد: در دوره جدید و اتفاقاتی که شاهدش هستیم، احساس میکنیم بازگشتی داشتیم به فضای فرهنگی دوره ۸۸ تا ۹۲، نه با آن قدرت و شدت که یکباره در سال ۸۸ اتفاق افتاد، بلکه با یک روندی که انگار میخواهد برسد به آن نقطهای که در سال ۸۸ تا ۹۲ در دانشگاههای کشور رخ داد. حالا هم شاید بخواهند یک طرح مشابهی را در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا کنند و این مسئله بچههای فرهنگ را خیلی نگران کرده است، آنها نگران هویتی هستند که در این سالها به کانونهایشان بخشیدهاند. بچهها در اصل نگران آن هویتی هستند که دارد، زیر سوال میرود. کانونهای فرهنگی، گردشگری، حلال احمر، خیریه، ادبی، پویا و موسیقی همیشه زیر ذره بین بودهاند، همه ما نگران هویت کانونها هستیم و احساس میشود مدیریت فرهنگی میخواهد آنها را از دست بچهها خارج کند.
وی افزود: دانشجو در محیط صنعتی و خشک دانشگاه صنعتی نیاز به یک حیاط خلوت دارد و این حیاط خلوت قطعا میتواند فضای کانونهای فرهنگی باشد تا دانشجویان علاقهمند بتوانند وقت و انرژی خودشان را در حوزه فرهنگ و هنر بگذارند. فضاهای فرهنگی هنری میتوانند لطافت خاصی به یک محیط خشک و صنعتی ببخشند و از این لحاظ جایگاه قابل اتکایی خواهند داشت، کما اینکه کانونهای فرهنگی توانستهاند فضای دانشگاه را از سال ۹۲ تا الان بسیار تعدیل کنند.
دورهمی، موسیقی، تئاتر و شب شعر خط قرمز شده
یکی دیگر از دانشجویان فعال در کانونهای ادبی فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان در اشاره به اعمال محدودیتها در اجرای برنامههای فرهنگی در دانشگاه صنعتی اصفهان، گفت: حتی خط قرمزهایی که در خود جامعه وجود ندارد، آنها را در دانشگاه اعمال میکنند و این برای دانشگاه که باید در همه عرصهها پیشرو باشد، صحیح نیست. برای مثال فیلمی به نام فیلم «مجبوریم» از رضا درمیشیان، که همین چند ماه پیش در سطح کشور اجازه اکران دارد و اکران میشود، در دانشگاه صنعتی اصفهان اجازه اکران پیدا نمیکند. و این از نگرانیهای بچههای کانونها است. این یعنی زیر سوال بردن هویت و طرحهایی که باید اجرا کنند، اما به آنها میگویند اینها خط قرمز است؛ دورهمی خط قرمز است، موسیقی خط قرمز است، بازی مافیا خط قرمز است، تئاتر با فلان شرایط خط قرمز است، شب شعر خط قرمز است، نگرانی بچهها در حوزه فرهنگ پر بیراه نیست.
رفتارهایی که در شان دانشجو نیست
این عضو کانون فیلم و عکس دانشگاه صنعتی اصفهان، خاطرنشان کرد: رفتارهایی با دانشجو میشود که در شان او نیست. تعلیق دانشجویان و حتی حصاری که در اطراف خوابگاه دانشجویان میکشند، همه این رفتارها باعث بدبینی دانشجویان شده است. ما دانشجویان از راهش وارد شدیم، ادبیات نقد و اعتراض را کامل رعایت کردیم. در ابتدا رفتیم و صحبت کردیم و خواستار دلیل شدیم، اما عدم شفافیتی که با دانشجو دارند، باعث میشود برای تصمیمی که میگیرند که فلان شخص را تغییر دهند، دلایلی را مطرح کنند که نه مورد پذیرش فردی که تعویض میشود است و نه مورد پذیرش دانشجویان. ما هر چقدر تلاش کردیم که نتیجه بگیریم، ولی شاهد هیچ شفافیتی از طرف مقابل نبودیم. و نهایتا گفتند دلایلی هست که ما نمی خواهیم بگوییم.
پاسخ قانع کنندهای دریافت نمیکنیم
یکی از دبیران کانونهای فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان نیز با اشاره به نارضایتی دانشجویان از وضعیت موجود، تصریح کرد: در واقع بحث اعتراض در امور فرهنگی دانشگاه به مشکلات و اعتراضات دانشجویان نیز ارتباط دارد و در حال حاضر بحث اصلی اعتراض دانشجویان به این دلیل است که بسیاری از آنها بی دلیل تعلیق شدهاند. بسیاری احضار شدند. با وجود اینکه انتقاد را از سمت دانشجویان بهصورت اصولی و منطقی پیش بردهایم و به امور خشن و احساسی متوسل نشدهایم، اما متاسفانه هیچ پاسخ قانع کنندهای از ریاست و معاونت فرهنگی دانشگاه دریافت نمیکنیم.
عدم شفافیت با دانشجویان
وی ادامه داد: در حوزه فرهنگی، دانشجویان به امور فرهنگی مورد علاقه خود میپردازند، از جمله تئاتر، شعر، موسیقی و به این ترتیب، فضای دانشگاه را با این فضای هنری آمیخته میکنند. اما متاسفانه این فضا هم دستخوش تغییراتی شده و آزادی عملی را که دانشجویان تا اندازهای برای انجام فعالیتهای کانون داشتند را از آنها گرفته شده است. خواستار بیان دلیل این اتفاق شدیم، اما به خاطر عدم شفافیت نمیدانیم چرا این آزادی نیز تحت شعاع قرار گرفته است.
این دانشجو با بیان آگاهی به رعایت اصول مطالبهگری، توضیح داد: مطالبهگری اصول خودش را دارد، نباید رفتار خشنی انجام دهیم، و این مطالبهگریها نباید از حیطه اخلاق خارج شوند. دانشجویان تلاش داشتند بر اساس اصول و قواعد پیش روند و این اعتماد را جلب کنند، با این وجود ما هیچ حس اعتمادی نمیبینیم.
وی افزود: جوابی که بچهها در ازای این پاسخ به امور فرهنگی دادند انتشار یک بیانیه بدون بیان جملهای نادرست بود. اما باز هم هیچگونه همکاری از طرف افرادی که از آنها انتظار میرود، نمیبینیم.
احترام و درک متقابل در ساختار فرهنگی دانشگاه وجود ندارد
یکی دیگر از اعضای کانونهای فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: تقریبا یک سال است که مدیریت دانشگاه تغییر کرده و به تبع آن بخشهای مختلف دانشگاه هم دچار تغییر شده است. چندین سال است که ما در بخشهای مختلف دانشگاه از جمله کانونهای فرهنگی دانشگاه فعالیت میکنیم و برنامههای بسیار متنوعی را برگزار کردهایم. از سال ۹۵ تاکنون دانشگاه صنعتی اصفهان در زمینه کانونهای فرهنگی جز پیشروترین دانشگاهها بوده است. اما در یک سال گذشته شرایط به گونهای بوده که ما احساس میکنیم در حال عقبگرد هستیم، یعنی ما به مرحلهای رسیدهایم که برای بدیهیترین مسائل باید عجیبترین مراحل را طی کنیم تا شاید به آن چه میخواهیم برسیم. این به معنای این نیست که در گذشته هم تمام شرایط مهیا بوده، در گذشته هم مشکلاتی بوده، اما در گذشته چیزی وجود داشت به نام احترام متقابل و درک شدن. در یک سال گذشته حلقه مفقودی ما با ساختار مسئولین این هست که گویا این درک وجود ندارد و احترام و درک متقابل در ساختار فرهنگی دانشگاه از بین رفته است.
کانون فرهنگی بخش پویای دانشگاه است
این عضو فعال کانون موسیقی دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار کرد: کانون فرهنگی بخش پویای دانشگاه است. جایی که عدهای دانشجو بهصورت داوطلبانه میآیند، وقت میگذارند و به تبعِ وقتی که میگذارند، رشد هم میکنند. افراد زیادی بودند که از همین کانونهای فرهنگی رشد کردند و افراد بسیار موفقی هم هستند، برای مثال در همین کانون موسیقی دانشگاه صنعتی افرادی را داشتیم که نوازنده بودند و در جشنوارههای رویش شرکت کردند، مقام آوردند و در حال حاضر به اساتید مطرح موسیقی تبدیل شدهاند.
وی درباره تغییر کارشناس فرهنگی دانشگاه، بیان کرد: ما انتظار نداشتیم آقای آزادی، بهصورت مادامالعمر در سمت کارشناس فرهنگی باقی بمانند، منتها بحث بر سر نحوه تغییر ایشان است. مسئولین فرهنگی دانشگاه میگویند ما با چندین جا مشورت کردیم و برآیند این مشورتها این است که کارشناس فرهنگی را تغییر دهیم، اما حتی یک بار از این ۱۴ کانون کسی سوال نپرسید که آیا در این مدتی که با آقای آزادی کار کردید، ایشان گرهای از کار شما باز کرد؟ آیا شما را به یک مسیر رو به رشدی پیشرفت داد؟ ما تا این حد انتظارمان را تنزل دادهایم که میگوییم حتی بیایند به ما بگویند ما تصمیم به تغییر کارشناس گرفتهایم، اما به نظر شما چه کسی میتواند در این ساختار به شما کمک کند و ادامه دهنده این راه باشد؟
چراغهای کانون دانشگاه صنعتی رو به خاموشی
وی با اظهار نگرانی از مشکلات ایجاد شده بر سر راه فعالیتهای کانونهای دانشگاه صنعتی، اظهار کرد: در یک سال گذشته در معاونت فرهنگی دوبار تغییرات عمده صورت گرفته و معاونت فرهنگی و مدیر اجرایی فرهنگی تغییر کردند. احساس میکنیم در ساختار فرهنگی اعمال نفوذهایی صورت میگیرد که نمیگذارد آن چیزی را که بچهها به دنبالش هستند انجام شود و ذهن بچهها را عملا نادیده میگیرند. کانونهای دانشگاه صنعتی برنامههایی دارد که در طول سال بهصورت روتین برگزار میشود. این برنامهها به لحاظ ساختاری و محتوایی هر ساله تغییر میکند، اما ماهیتشان پابرجاست، مثلا کانون موسیقی برنامهای دارد به نام دورهمی موسیقی، این برنامه ممکن است ساختارش تغییر کند، ولی ماهیتا این برنامه وجود دارد یا مثلا کانون فیلم و عکس یکسری کافههای نقد فیلم دارد به نام کافه فیلم همراه با اکرانهای هفتگی یا کانون پنجره و برنامههایی دارد تحت عنوان نشستهای هفتگی و مطالعاتی که با حضور کارشناسان و جامعهشناسان و اندیشمندان سطح یک استان اصفهان یا در سطح کشوری برگزار میشد.
وی خاطر نشان کرد: در این سالها ساختار این کانونها تغییر کرده، اما ماهیتا حضور داشتهاند و برنامههایی برگزار میشد، اما جدیدا برای برگزاری همین برنامهها یکسری دست اندازهایی از طریق بالا دستیها بر سر راه قرار میگیرد که ناخودآگاه ذهنمان میرود سمت اینکه قرار است چراغ روشن کانونها به سمت خاموشی رود.
پیگیر رفع مشکلات دانشجویان هستم
خبرنگار ایسنا برای جویا شدن نظر مسئولان دانشگاه صنعتی اصفهان، با معاون فرهنگی این دانشگاه تماس گرفت که وی در پاسخ به سوالی مبنی بر ارزیابی وضعیت و چگونگی فعالیت کنونی کانونهای فرهنگی هنری دانشگاه صنعتی، اظهار کرد: با توجه به اینکه بیش از ۱۰ هزار دانشجو در این دانشگاه وجود دارد، فعالیتهای فرهنگی توسط زیر مجموعههای متعددی از جمله تشکلهای اسلامی، کانونهای فرهنگی هنری، و انجمنهای علمی در دانشکدههای مختلف انجام میشود.
الهام محمودزاده در ارتباط با نوع همکاری این معاونت با دانشجویان و اعضاء کانونها، گفت: به دلیل جو صنعتی و مهندسی حاکم بر دانشگاه، این دانشگاه نیازمند فعالیتها و فضای پر شوری است تا بتوان در آن فعالیتهای هنری را پیگیری کرد.
وی ادامه داد: با توجه به کرونا و نیز شرایط درونی جامعه، روال کارهایی که انجام میشوند، همگی به طور مطلوب نبودهاند. ریشهیابی این مسائل در دستور کار بنده است. با اعضای کانونها صحبت کردهام و پیگیر رفع مشکلاتشان هستم، اما در عین حال یکسری از کانونها هم روال و فعالیت خیلی خوبی دارند.
محمودزاده در پاسخ به سوالی درباره چشمانداز و برنامههای فرهنگی این دانشگاه، خاطر نشان کرد: برنامه ما این است که روال فعالیتها بهصورت چابک انجام شوند، اما به دلیل حساسیتهایی که برای فعالیتهای سیاسی و هنری وجود دارد، باید تامل و دقت لازم در انجام فعالیتها صورت بگیرد.
انتهای پیام
نظرات