به گزارش ایسنا، آرسن آواکیان سفیر ارمنستان در ایران در نشست چشم انداز آینده قفقاز با هدف بررسی رویکرد کشور ارمنستان به آینده قفقاز و تاثیر کنشگری قدرت های منطقه ای و بین المللی در آینده این منطقه، که در موسسه ابرار معاصر تهران برگزار شد، برگزاری این‌گونه نشست‌ها را مهم دانست و گفت: «من به شرایط کلی ایجاد شده در منطقه بعد از جنگ ۴۴ روزه می پردازم و سیاست و نگاه ارمنستان به تحولات قفقاز به خصوص در مورد ایجاد ثبات و امنیت در منطقه و چالش‌های موجود را تبیین می‌کنم. بعد از جنگ ۴۴ روزه سال ۲۰۲۰ دولت آذربایجان سیاست زیاده خواهانه ای را دنبال می کند و باور دارد که می تواند هرگونه شرایطی را به ارمنستان تحمیل کند.»
وی افزود: «دولت آذربایجان روایت ها و برداشت های خود را در مورد مذاکرات صلح انجام شده، دارد و در مورد گذرگاه های برون مرزی تفسیرهای خودش را ارائه می‌دهد که این برداشت ها با مذاکرات سه جانبه ای که بین ارمنستان، آذربایجان و روسیه در ۹ نوامبر ۲۰۲۰، ۱۱ ژانویه ۲۰۲۱ و در ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱ انجام شده، منافات دارد. مدتی پس از این جنگ، نیروهای مسلح آذربایجان در خطوط مرزی با ارمنستان مستقر شدند و حملات و تعرضاتی هم به تمامیت ارضی ارمنستان داشتند و مانند ماه می و نوامبر سال گذشته و سپتامبر امسال به طور مداوم حملات گسترده ای را در نقاط شرقی و جنوب شرقی ارمنستان انجام دادند.»
آرسن آواکیان به تهدیدهای موجود اشاره کرد و گفت: «بنا بر اطلاعات نگران‌کننده‌ای که در دست ارمنستان است، در خلال جنگ ۴۴ روزه با آذربایجان، در مناطقی از ارمنستان تروریست هایی مستقر شدند که اکثریت این گروه هنوز هم در منطقه حضور دارند و بودنشان نوعی تهدید تروریستی است و ادامه حضور آن ها چالش های جدیدی را برای امنیت منطقه ایجاد می کند. می توان گفت تمام جامعه بین المللی خیلی جدی و به طور مشخص، حملات آذربایجان را محکوم کردند و در این میان ما نیز از کشورهایی که موضع قاطعی نسبت به این وضعیت اتخاذ کردند استقبال می کنیم. مواضع کشورهای دوست برای ما اهمیت دارد. جمهوری اسلامی ایران هم بارها مواضع خود را اعلام و حتی در مواقعی هشدارهای لازم را صادر کرد.»
وی بیان کرد: «در این ارتباط سخنان رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران که در ملاقات با رئیس جمهور ترکیه بیان کردند را یاداور می شوم؛ ایشان گفتند که روابط ما با ارمنستان سابقه دیرینه دارد و ملت های این دو خطه مردم بومی این منطقه هستند، سال ها در کنار هم زندگی کردند، و فکر می‌کنم که این پیامی بود به همه‌ی مردم دنیا.»
سفیر ارمنستان درباره روابط ایران و ارمنستان به نکاتی اشاره کرد و گفت: « درمورد فرمت ۳+۳ منطقه ای، گرایش ایران به ایجاد این فرمت است و بارها عنوان کردیم که حاضریم دومین جلسه این گروه را در ایران برگزار کنیم. ایران به طور رسمی موضع خود را مشخص کرده و در مورد راه‌های ایجاد امنیت صلح و ارامش در منطقه صحبت کرده و خواستار مذاکراتی در مورد روند تعیین حدود مرزها و اجرایی کردن آن برنامه‌ها است. همچنین در رابطه با رفع انسداد خطوط مواصلاتی منطقه همیشه اعلام آمادگی کرده است. مبحث گذرگاه شمال جنوب و مسیر حمل و نقل بین المللی خلیج فارس به دریای سیاه برای ما حائز اهمیت است و همچنین در منطقه سیونیک ارمنستان راه سازی و پروژه های عمرانی را دنبال می کنیم و اگر شرکت های ایرانی در این پروژه ها حضور داشته باشند استقبال می کنیم.»
آواکیان در رابطه با این موضوع ادامه داد: «احداث گذرگاه خلیج فارس به دریای سیاه، می تواند مسیر حمل و نقل بین المللی خیلی خوبی باشد و تحول ایجاد کند. انجام تلاش هایی برای هماهنگی ضروری است و توافقات چندجانبه هم باید در این راستا صورت بگیرد. همانطور که نخست وزیر ارمنستان در جلسه هیئت دولت این مسئله و طرح چهار راه یا تقاطع ارمنی را بیان کردند که در این طرح احیای خطوط راه آهن جایگاه ویژه خودش را دارد و در این رابطه لزوم سرمایه گذاری ها احساس می شود.»
وی در پایان به رابطه سی ساله ایران و ارمنستان اشاره کرد و توضیح داد: «امسال سی سال از برقراری روابط دیپلماتیک بین ارمنستان و ایران می‌گذرد؛ در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۱ ارمنستان توانست استقلال خود را دوباره پیدا کند و جمهوری اسلامی ایران جزو اولین کشورهایی بود که استقلال ارمنستان را به رسمیت شناخت و اولین سند مبنی بر شناسایی استقلال ارمنستان و روابط دیپلماتیک بین دو کشور در ۹ فوریه ۱۹۹۲ به امضا رسید. امسال به همین واسطه، وزرای امور خارجه دو طرف پیام های شادباشی را منتشر کردند و درمورد برنامه ها و مراسمی که به مناسبت سی سال روابط بین دو کشور می‌خواهند اجرا شود صحبت کردند. یکی از برنامه ها همایش بین المللی علمی تحت عنوان « ارمنستان و ایران: گذشته و حال» بود که توسط آکادمی علوم ارمنستان انجام شد. در این مراسم، بنیاد نسخ خطی ماتناداران ارمنستان، سلسله اقداماتی را انجام دادند که یکی از آنها برگزاری نمایشگاهی از آثار فرهنگی دوران قاجار بود و انتشار یک کتاب سه زبانه در مورد اسناد تاریخی ایرانی در ارمنستان، احیا و بازسازی نسخ خطی قدیمی دو کشور و همچنین انتشار فرهنگ تخصصی دیپلماتیک دو زبانه ارمنی فارسی و فارسی ارمنی است.»
انتهای پیام
نظرات