امروز 9 آذرماه مطابق با پنجم جمادی الاول، مصادف با سالروز ولادت حضرت زینب(س) است.

به همین مناسبت متنی از حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی(ره) در عظمت خطبه زینبیه (س) آورده شده که در ذیل به مشروح آمده است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

آفتاب آسمان مجد و رحمت زینب است

حامی توحید و قرآن و ولایت زینب است

درّ دریای فضیلت، عنصر شرم و عفاف

قهرمان عرصه و شهامت زینب است

در دمشق و کوفه با آن خطبه‌های آتشین

آن که سوزانید بنیاد شقاوت زینب است

حضرت زینب کبری (س)، الگوی ایمان و بینش و معرفت، نمونه شجاعت و صداقت و استقامت، بانویی که در بلاغت و سخنوری، لسان پدر را در دهان داشت، و همه مکارم و فضایل اخلاقی مادر در وجودش جمع بود.

سیره عملی او، عصمت و عفّت او، عبادت و نیایش او و عظمت و فخامت او، همه افتخار انگیز است. الحق او از اسلام، و از قرآن مجید و از شخصیت جدّ بزرگوارش رسول‌الله (ص) پاسداری کرد، و همه مدیون او هستند.

تصوّر اینکه اگر زینب (س) نبود، تاریخ چگونه ورق می‌خورد بسیار وحشت‌انگیز است!

در این نوشتار، تنها به یک بُعد از عظمت‌های آن حضرت اشاره می‌کنیم و آن، خطبه فوق‌العاده و بی‌نظیر حضرت (ع) است.

عالی‌ترین بیانات راجع به سنّت و وعده الهی و فلسفه تاریخ، بیانات حضرت زینب (س) است که در خطبه تاریخی و بی‌نظیری در مجلس یزید انشا فرمودند.در این مجلس که با برنامه و تشریفات بسیار جبّارانه و مستکبرانه ترتیب یافته و وحشت و رُعب آن، دل افراد عادی را می‌لرزاند و توانایی سخن گفتن را از آنها می‌گرفت، ابراز مخالفت و توبیخ و سرزنش و تحقیر یزید و اعلان رسمی محکومیّت و انقراض حکومت او که خطر اعدام فوری داشت، از جانب یک بانوی اسیر و داغ‏دیده و مصیبت دیده، از معجزات بود.

چنان‏که آن بلاغت و از قرآن مجید الهام گرفتن، سنجیده و به سامان گفتن، یزید و چاپلوسان درباری و مزدوران خودفروخته دستگاه را تحت تأثیر قرار دادن، کرامت و حقّانیت اسلام و اهل‌بیت را اثبات نمودن، ستمگران و مستبدان را حقیر و پست شمردن، آن پیشگویی‌ها و خبر از آینده دادن و متلاشی شدن نظام یزیدی گفتن که هر جامعه‌شناس و روان‏شناس را مات و متحیر می‌سازد؛ از معجزات است.

اگر کسی در این اعجاز تردید دارد، به او پیشنهاد می‌کنیم و از تمام بلغا و سخنوران ماهر می‌خواهیم که از این خطبه تاریخی و سخنان عقیله قریش، خطبه‌ای کوبنده‌تر، قاطع‌تر، محکوم کننده‌تر و مناسب‌تر با آن مجلس و موقف انشا نمایند. الحق این خطبه از نشانه‌های درخشان جلالت، حقیقت، فضیلت و عظمت اهل‌بیت رسالت است.

در این خطبه، زینب (س) قانون و سنّت و وعده تخلف ناپذیر الهی را مطرح ساخته و هنگامی که به حسب ظاهر همه چیز تمام شده و بسیاری مأیوس و ناامید و تسلیم وضع حاکم می‌شوند و یزید بر اوضاع مسلط گردیده و در نهایت استبداد و استعباد سلطنت می‌نماید، او طرفداران حقّ و حزب حقّ و شیعیان اهل‌بیت را از یأس و ناامیدی نجات می‌دهد و اهل‌بیت و هدف‌ها و مقاصدشان را فاتح و پیروز، و بنی‌امیه و حزب استعبادگر را مغلوب و شکست خورده معرفی می‌فرماید و چنین اعلام می‌کند که: از کرامت اهل حقّ چیزی کم نشد و بر اهل باطل چیزی افزوده نگشت و هرچه یزید کوشش و تلاش کند و اهل حقّ را بکشد و از میان بردارد و بر کید و کینه و ستمگری انقلاب اسلام جلوگیری نماید و نور خدا را خاموش سازد، هیچ ثمره‌ای ندارد.

آری، زینب (س) به آینده درخشان اسلام و اهل‌بیت (ع) و آثار نجات‌بخش انقلابِ برادرش حسین (ع) صددرصد اطمینان داشت و می‌دانست راهی را که برادرش رفته است، راه خدا، راه حقّ و راه تاریخ است.

در کربلا روز یازدهم محرّم، در آن هنگامی که او را به اسارت عازم کوفه کرده بودند و بدن‌های پاک شهدای راه حقّ روی زمین افتاده بود، همین خبر را می‌داد و آینده را می‌دید.

در مجلس یزید نیز با همین منطق محکم، مجلس را قبضه کرد و یزید را چنان کوبید و در آن دادگاه تاریخ، چنان محکوم کرد که یزید نتوانست یک کلمه از خود دفاع نماید، یا آنکه غیظ و خشم خود را با تصمیم جنایت دیگر فروبنشاند.

اینک بعضی از آن خطبه عظیم‌الشأن را مرور می‌کنیم و از مواضع حیات‌بخش و بینش‌آموز آن بهره‌مند می‌گردیم:

أظَنَنتَ یا یَزیدُ حینَ أخَذتَ عَلَینا أقطارَ الأَرضِ، و ضَیَّقتَ عَلَینا آفاقَ السَّماءِ، فَأَصبَحنا لَکَ فی إسارِ الذُّلِّ، نُساقُ إلَیکَ سَوقاً فی قِطارٍ، وأنتَ عَلَینا ذُو اقتِدارٍ، أنَّ بِنا مِنَ اللهِ هَواناً وعَلَیکَ مِنهُ کَرامَةً وَامتِناناً، وأنَّ ذلِکَ لِعِظَمِ خَطَرِکَ، وجَلالَةِ قَدرِکَ، فَشَمَختَ بِأَنفِکَ، ونَظَرتَ فی عِطفِکَ، تَضرِبُ أصدَرَیکَ فَرِحاً و تَنفُضُ مِذرَوَیکَ مَرِحاً، حینَ رَأَیتَ الدُّنیا لَکَ مُستَوسِقَةً، وَالاُمورَ لَدَیکَ مُتَّسِقَةً، و حینَ صَفا لَکَ مُلکُنا، وخَلَصَ لَکَ سُلطانُنا؟!

فَمَهلاً مَهلاً لا تَطِش جَهلاً! أنَسیتَ قَولَ اللهِ عزّ وجلّ: «وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِاَّنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ.»

غرض اینکه در دنیای کنونی، همه مردان و زنان، به فراگرفتن درس در مکتب حضرت زینب کبری (ع)، و پیام‌های حیات و سیره آن حضرت نیازمندند.

امید است که زنان مسلمان، الگوی زندگی خود را آن حضرت قرار دهند، و به چنین اسوه‌ای به جهانیان افتخار کنند، و نام و یاد پیام‌های ولایی و معنوی حضرت زینب (ع) را همیشه زنده نگهدارند.

انتهای پیام