به گزارش ایسنا، کیرکگور در دیباچه‌ «مفهوم اضطراب» ادعا می‌کند قصد دارد این کتاب را به همان سرراستی بنویسد که مرغان هوا آواز سرمی‌دهند.

او می‌گوید گناه اول هر فردی از ابنای بشر شبیه گناه اول آدم ابوالبشر است. سپس به سراغ اضطراب می‌رود و فرق می‌گذارد میان اضطراب عینی (برون‌ذاتی) و اضطراب ذهنی (درون‌ذاتی) و رابطه‌ آن را با آزادی برجسته می‌سازد: امکان آزادی در اضطراب عرض اندام می‌کند.

کیرکگور اضطراب را ترس یا دلهره‌ای نامشخص می‌داند که پیش‌شرط آزادی (و به همین سبب پیش‌شرط گناه) است زیرا اضطراب همانا تصدیق وضع کنونی ما و بازشناخت ماهیت امکان است. در اینجا کیرکگور در مقام  متفکری مسیحی بحث می‌کند و تا بخواهید از متن کتاب مقدس نقل می‌کند و خیلی وقت‌ها از عبارت‌هایی استفاده می‌کند از زبان‌های دیگر ــ متنی که برای فیلسوفان و کیرکگورپژوهان جذاب خواهد بود اما خوانندگانی را که علایق عام‌تر دارند دچار اضطراب خواهد ساخت.

سورن کیرکگور فیلسوف مسیحی دانمارکی، کسی که با وجود، انتخاب و تعهد یا سرسپردگی فرد سروکار داشت و اساساً بر الهیات جدید و فلسفه، به خصوص فلسفه وجودی (اگزیستانسیالیسم) تأثیر گذاشت. از وی به عنوان پدر اگزیستانسیالیسم یاد می‌شود.

آثار کیرکگور تعمداً بی‌نظام است و مشتمل بر مقالات، سخنان کوتاه، گفتارهای حکیمانه، نامه‌های ساختگی، روزنامه‌ها، و دیگر اشکال ادبی است. بیشتر آثار او اصلاً تحت نام مستعار منتشر شدند. او اصطلاح وجودی (اگزیستانس) را برای فلسفه‌اش برگزید زیرا او فلسفه را به عنوان بیانی از یک زندگی فردی شدیداً آزمون شده ملاحظه کرده بود نه به عنوان ساختاری از یک نظام یک‌پارچه در روش فیلسوف آلمانی قرن نوزدهمی یعنی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، که کیرکگور در اثر پی‌نوشت ناعلمی پایانی به او تاخته‌است. هگل ادعا کرده بود که به یک فهم کامل عقلانی از زندگی آدمی و تاریخ نائل شده ‌است. کیرکگور، از طرف دیگر، به طبیعت مبهم و متناقض موقعیت آدمی اشاره کرده‌ است. او با بیان برون ذهنی و عقلانی از مسایل اساسی زندگی به مبارزه برخاسته ‌است. در نظر او عالی‌ترین حقیقت، حقیقتی درون‌ذهنی یا فردی است.

مفهوم آیرونی، با ارجاع مدام به سقراط، صالح نجفی (مترجم)، تهران: نشر مرکز، یا این/ یا آن (۱۸۴۳) ترجمه صالح نجفی، نشر مرکز، ترس و لرز (۱۸۴۳) ترجمه عبدالکریم رشیدیان، نشر نی، تکرار (کتاب) (۱۸۴۳) ترجمه صالح نجفی، نشر مرکز، مفهوم دلهره (۱۸۴۴)، پاره‌های فلسفی (۱۸۴۴)، مراحلی در مسیر زندگی (۱۸۴۵)، پی‌نوشت‌های ناعلمی پایانی بر پاره‌های فلسفی (۱۸۴۶)، تجربه در مسیحیت (۱۸۵۰) و بیماری تا سر حد مرگ (۱۸۴۹) دیگر کتاب‌های کیرکگور هستند.

انتهای پیام