کتاب روایتهای گردشگری ایران، کار مشترکی از سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری است که ۱۴ نفر از افراد تأثیرگذار در حوزه گردشگری پایدار کشور را معرفی کرده است. یکی از آنها کامبیز عمویی، جوان متخصص گیلانی است که فعالیتهای او در حوزه گردشگری پایدار و توانافزایی جامعه محلی تالاب انزلی همراه با کارشناسان جایکا روایت شده است.
کامبیز عمویی در حاشیه دیدار از مجموعه باستانی شهر زیرزمینی نوشآباد در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: افراد محلی در صورت آموزش مناسب توسط دستگاههای متولی گردشگری با دانش بومی خود میتوانند اشتغال پایدار ایجاد کنند.
وی افزود: افراد محلی برای فعالیتهای گردشگری، نسبت به سرمایهگذاران غیربومی شایستهتر هستند. مثلاً یک شکارچی که رفتارشناسی پرندگان و حیوانات بومی را میشناسد، میتواند از حال خوب طبیعت درآمد کسب کند در حالی که بیتوجهی ما منجر میشود که به شکار غیرمجاز بپردازد.
این فعال حوزه گردشگری با اشاره به تورهای پرندهنگری در تالاب انزلی، تصریح کرد: شکارچیانی که در صنعت پرندهنگری به درآمد رسیدهاند، پس از آن دوستدار طبیعت شده و دیگران را به حفظ طبیعت تشویق میکنند.
وی گفت: هدف سیستم دولتی از توسعه گردشگری، ایجاد اشتغال و درآمدزایی است و واگذاری طرحهای گردشگری به سرمایهگذاران غیربومی باعث شده که جامعه محلی از گردونه صنعت گردشگری خارج شده و سهمی از درآمدهای این صنعت نداشته باشند.
عمویی تصریح کرد: اقتصاد دولتی، به بخش سختافزاری صنعت گردشگری توجه دارد و از تغییراتی که باید در جامعه محلی ایجاد شود، غفلت کرده و بسیاری از برنامههای گردشگری به علت این بیتوجهی، شکست خورده و از منافع و مزیتهای صنعت گردشگری بیبهره مانده است.
دستیار کارشناس اکوتوریسم جایکا گفت: اکوتوریسم، یکی از رویکردهای گردشگری است که ضمن کمک به حفظ تنوع زیستی، تعاملهای فرهنگی، آموزش و رشد دانش محیطی منجر به ایجاد اشتغال برای ساکنان روستاها شده و میزان رفاه و درآمد جامعه محلی را افزایش میدهد.
وی با اشاره به راهاندازی مرکز اکوتوریسم جیرسر باقرخاله گفت: مشارکت اهالی روستا به عنوان کلید موفقیت فعالیتهای اکوتوریسم است و آموزش اهالی درباره ترویج صنایعدستی محلی و پخت خوراکهای سنتی، به نوعی منفعت اقتصادی هم برای ساکنان روستا دارد.
عمویی با اشاره به آثار دیدنی نوشآباد افزود: مجموعه باستانی شهر زیرزمینی نوشآباد، یکی از زیباترین و ارزشمندترین جاذبههای گردشگری ایران است که تاکنون دیدهام و به عنوان تونل تاریخ به تنهایی میتواند مسافر خارجی را جذب کند.
این فعال حوزه گردشگری، اظهار کرد: اهمیت شهر زیرزمینی نوشآباد این است که انسانها ۱۵۰۰ سال پیش، برای رفع نیاز خود با تلاش جمعی یک شهر را ایجاد کردهاند و مهمتر اینکه این اثر تا حالا باقی مانده است در حالی که امروز با تکنولوژی پیشرفته یک بنا پس از ۱۰ سال تخریب میشود.
وی تأکید کرد: امیدوارم میراث فرهنگی نسبت به شناسایی و حفظ آن رفتار احساسی نداشته باشد که منجر به تخریب آن شود بلکه با رفتار علمی به گونهای عمل کند که نسلهای بعد هم بتوانند به آن افتخار کنند.
این مدرس حوزه گردشگری تصریح کرد: یکی از نگرانیها این است که گردشگران بیتوجه به اهمیت شهر زیرزمینی نوشآباد که یک اثر منحصربهفرد در جهان است با دست زدن به دیوارهها باعث پاک کردن اثر تیشه و کنده کاریهای آن شوند.
وی تأکید کرد: نگرانی دوم این است که ورود گردشگر در روزهای تعطیل متناسب با ظرفیت فضا نیست و تعداد آنها بیشتر از آن است که فرصت کنند تا قصه ایجادِ یک شهر زیرزمینی را بشنود و از سفر به تاریخ لذت ببرند بنابراین، تعداد گردشگران باید مشخص بوده و بیشتر از آن را پذیرش نکنند.
عمویی گفت: پیشنهاد میکنم که راهنمایان گردشگری، قبل از ورود گردشگر به مجموعه، در مورد مردمی که از ۱۵۰۰ سال پیش با ابزار ساده و با مهندسی خاص خود شهری را در زیر زمین ایجاد کردند که حتی امروز در عصر تکنولوژی هم عجیب به نظر میرسد، صحبت کنند تا گردشگران در زمان بازدید از تماشای آن لذت ببرند.
به گزارش ایسنا، شهر تاریخی نوشآباد در پنج کیلومتری شمال کاشان قرار گرفته است و بیش از یکصد اثر تمدنی در این شهر شناسایی شده که مجموعه باستانی شهر زیرزمینی، شهر ایلخانی، قلعههای خشتی سیزان، شجاعآباد، فیضآباد، اقبالیه و مورچان، پل اسحاق آباد، مسجدهای جامع، امام علی، موسی بن جعفر و قائمیه، زیارتگاههای سلیمانیه، امامزاده محمد، شاهزاده اسحاق، اقبالیه و شاهزاده ابراهیم از جمله آثاری است که در فهرست میراث ملی ثبت شده است.
انتهای پیام
نظرات