حبیب الله دهمرده در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه «یکی از مشکلات جهان سومی‌ها این است که از نعمات الهی به درستی استفاده نمی‌کنند»، اظهار کرد: میلیاردها تومان روی دانش‌آموزان کشور سرمایه گذاری می‌کنیم اما از میان آنها تنها چند نفر هستند که با دانشی که کسب کرده‌اند، علم را به ثروت تبدیل می‌کنند و مابقی فقط سواد خواندن و نوشتن را آموخته‌اند.

وی افزود: متاسفانه شرایط را به گونه‌ای فراهم نکرده‌ایم که افراد تحصیل کرده نخبه را در داخل کشور نگه داریم؛ این افراد عصاره سرزمین ما هستند که خارجی‌ها آن‌ها را به کشور خود می‌برند.

بیشتر بخوانید:

مسکن و اشتغال نخبگی، ۲ عامل مهم در حوزه مهاجرت نخبگانی

این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با تاکید بر لزوم حفظ نخبگان در داخل کشور گفت: میلیاردها دلار برای رشد این افراد در مراکز علمی سرمایه گذاری شده است اما امروز که می‌خواهیم به آنها دو ریال بدهیم تا حداقل زندگی‌شان بچرخد، این کار را نمی‌کنیم؛ صرف حفظ این افراد در داخل و بهره برداری از آنان در برابر سرمایه گذاری که برای رشد آنها انجام شده، نیازمند صرف هزینه‌هایی ناچیز است.

دهمرده با انتقاد از تعیین سقف پرداختی برای اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها خاطر نشان کرد: در مجلس موضوع حقوق‌های نجومی مطرح شد؛ این حقوق‌ها را چه کسانی می‌گیرند؟ اسم این کار را عدالت گذاشته‌ایم درحالی‌که این کار عدالت نیست، ما باید اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها را حفظ کنیم تا مملکت را نجات دهند. ما دو موضوع حقوق‌های نجومی و حمایت از نخبگان و دانشمندان کشور را با یکدیگر اشتباه می‌گیریم، درحالی که باید بدانیم رسیدگی به نخبگان و دانشمندان و حمایت از آن‌ها ولخرجی نیست.

وی با بیان اینکه «متاسفانه چهار عضو هیئت علمی و پزشک که باید مورد رسیدگی قرار بگیرند تا ثمر بدهند رها شده‌اند تا بخشکند»، تاکید کرد: مطمئن باشیم که اگر این نگاه استمرار پیدا کند، فرار مغزها نیز ادامه خواهد داشت و خارجی‌ها نیز از این مساله لذت می‌برند و ما فقط هزینه کرده‌ایم.

این نماینده مجلس با تاکید بر لزوم تغییر نگاه‌ها در کشور نسبت به اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و نخبگان اظهار کرد: باید به دانشمندانی حداقل امکاناتی نظیر یک آزمایشگاه و خانه بدهیم در غیر این صورت آیا اگر او تمام درآمد خود را جمع کند، از پس هزینه‌های اجاره مسکن برای خودش بر می‌آید؟

دهمرده گفت: باید به نخبگان و دانشمندان کشور یک خانه سازمانی با حقوق مکفی بدهیم تا او بدون هرگونه دغدغه برای خانواده و زندگی خود به کشور خدمت کند؛ در این صورت است که آن همه سرمایه گذاری برای رشد او به ثمر می‌نشیند.

انتهای پیام