به نقل از هلث، نتایج تحقیق جدید محققان دانمارکی نشان می‌دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در صورت مصرف ایبوپروفن یا نوع دیگری از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) ممکن است به‌طور قابل‌توجهی با خطر نارسایی قلبی مواجه شوند.

بر اساس نتایج تحقیقات ارائه شده در نشست سالانه انجمن قلب و عروق اروپا در بارسلون، استفاده کوتاه‌مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی را بین بیش از ۳۳۱هزار فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ در دانمارک بدون هیچ مشکل قلبی قبلی ۴۳ درصد افزایش داد. البته چنین تحقیقاتی مقدماتی در نظر گرفته می‌شود تا زمانی که در نشریه معتبری منتشر شود.

نتایج نشان داد که داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر نارسایی قلبی در افراد دیابتی نوع ۲ با ۸۰ سال سن یا بیشتر (۷۸درصد) همچنین با سطح قند خون بالا (۶۸درصد) را بیشتر می‌کند. کسانی که قبلا از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی استفاده نکرده بودند بدترین واکنش را نشان دادند و خطر نارسایی قلبی آنان تقریباً سه برابر ‌بود.

دکتر اندرس هولت، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دانشگاه کپنهاگ دانمارک و محقق ارشد این مطالعه گفت: «با توجه به استفاده بسیار مکرر و ارتباطی که حتی با مصرف کوتاه‌مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی وجود دارد معتقدیم که می‌توانیم این نگرانی‌ را توجیه کنیم».

دکتر یوجنیا جیانوس، مدیر سلامت قلب زنان در بیمارستان لنوکس هیل در شهر نیویورک گفت: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی قبلاً با افزایش اندک خطر نارسایی قلبی در میان جمعیت عمومی به ویژه برای افراد با مشکلات قلبی پیشین مرتبط بوده است.

جیانوس، یکی از اعضای شورای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی کالج آمریکایی قلب و عروق می‌گوید: «مسلماً در بیمارانی که قبلاً دچار نارسایی قلبی بودند خطر بیشتری وجود دارد».

جیانوس توضیح داد که دیابت نوع ۲ به تنهایی خطر نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد احتمالاً به این دلیل که قند خون بالا سلول‌های عضلانی قلب را مختل می‌کند.

جیانوس در مورد دیابت نوع ۲ گفت: «حتی در صورت عدم انسداد در عروق کرونر یا حتی بدون کاهش عملکرد پمپاژ قلب، این افراد همچنان در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند».

هولت و گروه وی برای اینکه دریابند آیا استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر نارسایی قلبی را در میان دیابتی‌ها بیشتر می‌کند یا خیر، ثبت‌های پزشکی دانمارک را بررسی کردند تا افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۲۱ شناسایی کنند سپس  افرادی که قبلاً مبتلا به نارسایی قلبی تشخیص داده شده بودند همچنین افرادی که قبلاً به‌ دلیل یک وضعیت پزشکی طولانی‌مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی استفاده می‌کردند را از مطالعه حذف کردند.

حدود یک نفر از ۶ بیمار شرکت‌کننده در این مطالعه، در طول یک سال پس از تشخیص دیابت نوع ۲ حداقل یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی برای وی تجویز شده بود؛ ایبوپروفن بیشترین استفاده را داشت و در ۱۲ درصد از بیماران دیابتی تجویز شده بود. شایع‌ترین مورد بعدی دیکلوفناک بود که حدود ۳درصد از بیماران از آن استفاده می‌کردند.

نتایج این مطالعه نشان داد که هر دوی این داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی با افزایش خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی در میان دیابتی‌ها مرتبط بودند.

با این حال، نارسایی قلبی با استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی در افراد مبتلا به دیابت که بیماری آنان به خوبی کنترل شده و در افراد با سطح قند خون طبیعی مرتبط نبود.

جیانوس گفت: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی عمدتاً با ایجاد احتباس مایعات، خطر نارسایی قلبی را افزایش می‌دهند. این امر حجم خون را افزایش می‌دهد و نیازهای بیشتری را به قلب تحمیل می‌کند.

دکتر گرگ فونارو، رئیس موقت قلب و عروق در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) گفت: این داروها بر پوشش رگ‌های خونی تأثیر می‌گذارند که به افزایش فشار خون معروف است.

به گفته پزشکان، بیماران دیابتی نوع ۲ باید قبل از مصرف هر گونه داروی ضد درد با پزشک خود مشورت کنند.

انواع دیگر داروهای ضد درد به ویژه استامینوفن (تیلنول) برای این افراد بی‌خطر است.

فونارو می‌گوید: به نظر نمی‌رسد داروهای حاوی استامینوفن خطر نارسایی قلبی مرتبطی داشته باشند به همین دلیل برای تسکین درد و کاهش تب، استامینوفن به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ترجیح داده می‌شود.

انتهای پیام