به گزارش ایسنا و به نقل از تی‌ان، میکروبیوم به مجموعه‌ای از میکروب‌ها همچون باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و باکتریوفاژها گفته می‌شود که یک زیستگاه خاص مانند روده را اشغال می‌کنند.

تحقیقات نشان داده که میکروبیوم روده برای فیزیولوژی و سلامت انسان اهمیت دارد. اختلال در ترکیب میکروبیوم روده می‌تواند با ایجاد بیماری‌های مزمن مانند اختلالات التهابی دستگاه گوارش، بیماری‌های عصبی، قلبی عروقی و تنفسی همراه باشد. بدن انسان برای اطمینان از اینکه یک رابطه همزیستی بین میکروب‌های روده و سلول‌های ما وجود دارد، استراتژی‌هایی را اتخاذ کرده است. این رابطه توسط سیستم ایمنی تنظیم می‌شود. یک نوع آنتی بادی توسط مخاط ترشح می‌شود تا اطمینان حاصل شود که عوامل بیماری‌زایی که می‌توانند مضر باشند از میکروبیوم روده حذف شوند.

ساختار میکروبیوم روده ما می‌تواند تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله رژیم غذایی ما قرار بگیرد. آنچه که هنوز مشخص نیست این است که چگونه ترکیبات درشت مغذی‌هایی که می‌خوریم می‌تواند بر تعامل بین میکروبیوم روده ما و ترشح  آنتی‌بادی تأثیر بگذارد. محققان به رهبری لارنس ماسیا ( Laurence Macia)، دانشیار مرکز چارلز پرکینز در دانشگاه سیدنی، از سیستمی به نام "چارچوب هندسی برای تغذیه" (geometric framework for nutrition) برای پاسخ به این سؤال استفاده کردند.

پروفسور استفان سیمسون (Stephen Simpson) که یکی از نویسندگان این مقاله است می‌گوید: "چارچوب هندسی تغذیه‌" ما را قادر می‌سازد تا غذاها، وعده‌های غذایی، رژیم‌های غذایی و الگوهای غذایی را بر اساس ترکیب مواد مغذی آنها ترسیم کنیم و این به محققان کمک می‌کند تا الگوهای نادیده گرفته شده را در پیوند بین رژیم‌های غذایی خاص، سلامت و بیماری مشاهده کنند.

بررسی رابطه روده و سیستم ایمنی

محققان برای مطالعه خود از یک مدل موش استفاده کردند و تأثیر ۱۰ رژیم غذایی مختلف با ترکیبات مختلف اعم از چربی‌ها، پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها را بر روی سطوح  آنتی‌بادی آن آزمایش کردند.

آنها با اضافه کردن چارچوب تغذیه‌ای خود به معادله، ارتباطی بین سطوح پروتئین رژیم غذایی و مقادیر ترشح شده آنتی‌بادی شناسایی کردند. موش‌هایی که پروتئین بیشتری در رژیم غذایی خود دریافت کرده بودند، وزیکول‌های خارج سلولی باکتریایی بیشتری تولید کرده بودند که حاوی دی‌ان‌ای و پروتئین هستند. نویسندگان می‌نویسند: این وزیکول‌های خارج سلولی، گیرنده‌هایی را فعال می‌کنند که باعث افزایش بیان سیتوکین القا کننده آنتی‌بادی، سلول B و سایر موارد اینچنینی می‌شوند. اساسا، افزایش تعداد وزیکول‌های خارج سلولی باکتری به عنوان یک تهدید تلقی می‌شود زیرا باعث تحریک پاسخ ایمنی و انتقال سلول‌های ایمنی به دیواره روده می‌شود.

ماسیا می‌گوید: ما دریافتیم که پروتئین، تأثیر زیادی بر میکروبیوم روده دارد و این موضوع به نوع باکتری‌های موجود در روده مربوط نیست، بلکه به نوع فعالیت آن‌ها ارتباط دارد.

میکروبیوم روده و ایمنی در انسان

از آنجایی که این یک تحقیق پیش بالینی است، مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا بررسی شود که آیا این پدیده در انسان نیز رخ می‌دهد یا خیر. اگر واقعا اینطور باشد، این مطالعه می‌تواند یک خبر خوب یا حتی بد باشد. با افزایش آنتی‌بادی‌ها در روده، ممکن است محافظت قوی‌تری در برابر عوامل بیماری‌زا بالقوه مانند سالمونلا ایجاد شود، اما از جنبه منفی، افزایش فعالیت سیستم ایمنی می‌تواند به این معنا باشد که شما در معرض خطر ابتلا به کولیت، بیماری التهابی روده یا بیماری خود ایمنی مانند کرون هستید.

نتایج این مطالعه در مجله "Nature Communications " منتشر شده است.

انتهای پیام