به گزارش ویفروم، ما اکنون بحران یادگیری عمیقی در دست داریم و باید پس از همه‌گیری بیش از ۲ تریلیون ساعت یادگیری از دست رفته را جبران کنیم و به تخصص محلی و تعهدات جهانی برای اولویت‌بندی آموزش در رفع این مشکل نیاز داریم.  این برنامه‌های آموزشی برای بازگرداندن یادگیری هر کودک به مسیر درست باید اجرا شود.

نابرابری‌های یادگیری به فقیرترین و آسیب‌پذیرترین جوامع بیشترین ضربه را می‌زند. تنها حدود یک سوم از دانش‌آموزان کلاس سوم (کودکان هشت و ۹ ساله) می‌توانند متون ساده را درک کنند، در حالی که کمتر از یک نفر از هر پنج دانش‌آموز به مهارت‌های ریاضی پایه تسلط دارد. کودکانی که آموزش با کیفیت را از دست می‌دهند، بدون مهارت‌های لازم برای تحقق پتانسیل واقعی خود رشد می‌کنند و زندگی آنان و اقتصاد کشورهایشان آسیب می‌بیند.

در این گزارش از دولت‌ها خواسته شده است که فورا در آموزش سرمایه‌گذاری کنند و سه اولویت بازگرداندن هر کودک به کلاس درس، دادن وسایل کارآمد به آنها برای یادگیری به طوری که آنها از زمان صرف‌شده در مدرسه سود بیشتری ببرند و حفاظت از ایمنی و رفاه کودکان را در نظر بگیرد.

سازمان‌ها و محققان در سراسر جهان در حال بررسی بر روی این موارد هستند و آنها به ما نشان می‌دهند که راه‌حل‌های مقیاس‌پذیر و پایدار برای مقابله موثر با این مسائل وجود دارد. بنابراین، برجسته‌کردن این پروژه‌های تاثیرگذار در آموزش و ایجاد جامعه‌ای برای پشت سر گذاشتن تحولی که ما برای تبدیل این جهان به مکانی بهتر در آینده به آن نیاز داریم، مهم است.

اما چه چیزی کودکان را از تحصیل در مدرسه دور می‌کند؟  دلایل دور نگه داشتن کودکان از مدرسه بر اساس منطقه، فرهنگ یا خانواده متفاوت است و به تخصص برای حل مشکلات محلی همچنین جوامع قوی برای ارائه شبکه ایمن برای خانواده‌ها نیاز داریم.

هنگامی که CAMFED (کمپین برای آموزش زنان)، یک سازمان غیردولتی اختصاص یافته به آموزش دختران در زیمبابوه در دهه ۱۹۹۰ شروع به کار کرد، بورسیه‌هایی را ارائه کرد تا خانواده‌ها بتوانند دختران خود را همراه با پسرانشان به مدرسه متوسطه بفرستند اما این تنها چالشی نبود که خانواده‌ها با آن مواجه بودند و آنها باید اطمینان حاصل کنند که دختران احساس امنیت می‌کنند.

CAMFED متعهد به توسعه مشارکت با نهادهای دولتی، رهبران جامعه و جامعه مدنی برای حمایت از زنان جوان در سراسر جنوب صحرای آفریقا در به عهده گرفتن مسئولیت آینده خود است.

موسسه غیردولتی گروه BRAC بنگلادش همچنین قدرت جوامع متصل را به رسمیت می‌شناسد و در زمان محدودیت‌های همه‌گیری، برنامه‌ای را راه‌اندازی کردند و با استفاده از تنها فناوری در دسترس(تلفن‌های همراه اولیه) هر هفته به خانواده‌ها زنگ می‌زدند.

تماس‌های ۲۰ دقیقه‌ای حمایت اجتماعی و عاطفی و برنامه‌ای از فعالیت‌های مبتنی بر بازی را ارائه می‌داد که کودکان خردسال را حتی در خانه به یادگیری وا می‌داشت.

آموزش از کودکی بدون در نظر گرفتن سن و پایه شروع می‌شود. در هند، یک سازمان غیرانتفاعی که برای بهبود کیفیت آموزش ایجاد شد، تصمیم گرفت تا درک کند کودکان در مدرسه چقدر خوب یاد می‌گیرند و راه‌حل‌هایی برای مشکلاتی که معلمان با آن مواجه هستند را ایجاد کند.

برای تقویت یادگیری باید فرهنگ کلاس درس را بازنگری کنیم. انگیزه یادگیری کودکان چیست؟ اگر می‌خواهیم هر دانش‌آموز به پتانسیل کامل خود برسد، باید مطمئن شویم که در مدرسه از آنها استقبال و حمایت می‌شود به این معنی که ما به ایجاد کلاس‌های درس فراگیر و رویکردی مشترک از معلمان، والدین و جوامع نیاز داریم.

در حالی که میلیون‌ها دانش‌آموز در همه‌گیری، به یادگیری آنلاین روی آوردند اما میلیون‌ها نفر دیگر فاقد هرگونه دسترسی بودند و باید فورا این شکاف‌ها را با سرمایه‌گذاری در سخت‌افزار، اتصال، فناوری‌های یادگیری، آموزش معلمان و حمایت از والدین ببندیم.

همان‌طور که کشورها شروع به تغییر به دنیای پس از همه‌گیری می‌کنند، هیچ چیز مهمتر از آموزش عادلانه، قابل دسترس و با کیفیت برای همه نیست.

انتهای پیام