اگر یک بار دیگر و با دقت به فیلم‌هایی که از وقوع سیل در نقاط مختلف ایران و حتی جهان نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که عمده این حوادث ناشی از وقوع یک بارندگی بسیار شدید و حتی کوتاه مدت، در یک نقطه از ارتفاعات بالادستی بوده و گاه افرادی را در کیلومترها دورتر از محل وقوع بارندگی، درگیر و دچار آسیب کرده است.

به گزارش ایسنا، حادثه سیل فروردین ۹۸ شیراز، جزو حوادث بسیار تلخی بود که بیش از ۲۰ کشته برجای گذاشته و خسارات سنگینی را به شهروندان وارد کرد؛ حادثه‌ای که براثر یک بارندگی شدید در ۷ کیلومتری ورودی دروازه قرآن شکل و ابعاد وسیع جانی و مالی به خود گرفت؛ رخدادی که اگرچه با دوراندیشی مسئولان دستگاه‌های ذیربط نظیر راه و شهرسازی و شهرداری، امکان پیشگیری از آن وجود داشت اما مدت زمانی که منجر به غرق شدن بسیاری شد، بسیار اندک بود.

سیل بعدازظهر روز ۳۱ تیرماه رودبال در منطقه ایج شهرستان استهبان هم، چنین بود؛ حادثه‌ای که به واسطه بارندگی شدید در ارتفاعات تنگ بخون شهرستان نی‌ریز، به وقوع پیوست و با کشته شدن ۲۲ نفر از هموطنانمان که شماری از آنان را کودکان خردسال تشکیل می‌دادند، پایانی غم انگیز یافت. حادثه‌ای که شاید اگر آن ۳ جوان موتورسوار و پیاده نبودند و با تلاشی ستودنی به مردم هشدار نداده بودند، اکنون ابعاد جانی بسیار وسیع‌تری داشت.

سه جوانی که با مشاهده حرکت سیلاب، خود را به گردشگرانی که در بستر و حاشیه رودبال، ساعات پایانی عصر جمعه را با خیالی آسوده می‌گذراندند، رسانده و با هشدارهایی به موقع، آنان را متوجه خطری که هر آن نزدیک و نزدیکتر می‌شود، کردند؛ هرچند برخی از خسارت دیدگان هم، بی توجه به این هشدارها بودند و ماندند و آسیب دیدند.

به گزارش ایسنا، در این میان، بررسی اینکه چرا هشدارهایی که هواشناسی در روزهای اخیر پیرامون بارندگی ایام پایانی این هفته صادر و منتشر و رسانه‌ای کرده است، قبل از وقوع رخداد تلخ سیل رودبال استهبان، به گوش مردم نرسید، نیاز به فرصت دیگری دارد.

مسلم اینکه، سیل به یکباره می‌آید و با سرعت می‌رود و آنچه می‌ماند، ویرانه است؛ بنابراین هیچ کس، از بهترین راننده‌ها و مدرن‌ترین خودروها تا قوی‌ترین افراد و ماهرترین شناگران، گاه گرفتار امواج خروشانی می‌شوند که با ارتفاعی نه چندان زیاد، تنها به واسطه ویژگی ویرانگری، آنان را با خود می‌برد. بنابراین بدانیم که سیل و ویرانگری سیل و غرق شدن، بسیاری نزدیکتر و محتمل‌تر از آنست که فکر می‌کنیم.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به "روز جهانی پیشگیری از غرق شدگی" و تأثیر غم انگیز و عمیق غرق شدگی بر خانواده و جامعه، گفت: خطر غرق شدگی بیش از همه کودکان یک تا چهار ساله را تهدید می‌کند.

عباس رضائیان‌زاده با بیان اینکه غرق شدگی یکی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر کودکان ۵ تا ۱۴ ساله در جهان اعلام شده است، گفت: بر اساس برآورد سازمان بهداشت جهانی، سالانه ۲۳۶ هزار نفر در جهان دچار غرق شدگی می شوند.

او خاطرنشان کرد: متاسفانه بیش از ۹۰ درصد مرگ و میر ناشی از غرق شدگی در رودخانه ها، دریاچه ها، چاه ها، منابع آب خانگی و استخرهای شنا در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می دهد.

رضائیان‌زاده گفت: غرق شدگی سومین علت مرگ های ناشی از حوادث است که در افراد مذکر بیشتر از افراد مونث روی می‌دهد و بیماری های زمینه ای مانند صرع، بیماری های قلبی، ضعف عضلانی، عقب ماندگی ذهنی می تواند مستعد کننده آن باشد.

او با بیان اینکه مصرف داروهای خواب آور، الکل و مواد روان گردان قبل از شنا می تواند زمینه ساز غرق شدگی باشد، گفت: کودکان یک تا چهار سال به دلیل کنجکاوی، نداشتن درک خطر و  غفلت والدین، در معرض خطر غرق شدگی در حوض، استخر و وان حمام هستند.

رضائیان‌زاده همین امر را موجب تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، برای نامگذاری ۲۵ جولای مصادف با ۳ مرداد، به عنوان روز جهانی پیشگیری از غرق شدگی دانست و گفت: این رویداد جهانی، به عنوان فرصتی برای برجسته کردن تأثیر غم انگیز و عمیق غرق شدگی بر خانواده ها و جوامع و ارائه راه حل های نجات دهنده برای جلوگیری از آن است.

این مقام مسئول با استناد به گزارش پزشکی قانونی، استان فارس، گفت: فارس سال ۱۳۹۸ با ۹۴ نفر فوتی، رتبه چهارم موارد فوت ناشی از غرق شدگی در کشور را داشته و در سال‌های ۱۳۹۹ با ۸۳ فوتی و ۱۴۰۰ با ۹۲ فوتی جزو استان‌های پرخطر از نظر تعداد موارد فوت ناشی از غرق شدگی محسوب شده است.

جریانی آبی که مختل کننده تعادل است

رئیس گروه آموزش و ارتقاء سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این مورد به لزوم توجه به اقدامات ایمنی در برابر سیل اشاره و خاطرنشان کرد: جریان سریع آب به ارتفاعی حدود ۱۵ سانتی متر، به راحتی می‌تواند تعادل هر فردی را مختل و آبی به ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر می‌تواند خودروی ما را جابه جا کند.

بهنام لشگرآرا، ادامه داد: هنگام بروز سوانحی مانند سیل و زلزله، مهم ترین نکته داشتن سطحی از آمادگی و آگاهی صحیح نسبت به اقدامات ایمنی است که می تواند پیامدهای منفی این سوانح را به کمترین میزان کاهش دهد.

لشگرآرا گفت: از مهمترین نکات ایمنی که باید پیش از وقوع سیل، مد نظر داشت، داشتن مقداری ذخیره غذای خشک، به ویژه برای کسانیکه در نقاط سیل‌خیز زندگی می‌کنند؛ کسب اطلاعات مفید و دقیق و صحیح از منابع مطمئن، خودداری از برپاکردن کمپ و توقف در بستر و حاشیه رودخانه‌ها و مسیل‌ها، خصوصا در زمان بارندگی، پرهیز از انجام اقدامات مخاطره آمیز در شرایط ناپایدار جوی و ... است.

او در خصوص اقدامات ایمنی در حین وقوع سیل، ضمن تاکید بر لزوم توجه به پیام‌ها و اطلاعات اعلام شده از سوی دستگاه‌های مسئول با مراجعه به منابع معتبر و مطمئن خبری، فاصله گرفتن از جویبار و کانال‌های فاضلاب و مسیل‌هایی که به ظاهر آرام است، پرهیز از پیاده‌روی یا ایستادن در مسیری که آب در آن جریان دارد، پرهیز از ورود به مسیر سیلاب، خصوصا سیلاب آلوده به روغن و سوخت، ترک محل در صورت اطلاع از اینکه در مسیر سیلاب قرار گرفته‌ایم و ... را بسیار ضروری دانست.

لشگرآرا بر اهمیت به اشتراک گذاشتن اطلاعات موثق خود پیرامون وقوع سیل اشاره و اضافه کرد: برای مقابله با سیل اگر ضرورت دارد از محل اقامت خود خارج شویم و از امنیت خود در مناطق درگیر سیل اطمینان یابیم؛ اگر خودروی ما در آب‏ هایی که به سرعت سطح آنها بالا می‏ آید، گیر کرده است، آن را رها کنیم و به محل مرتفعی برویم، از تردد در مسیرهایی که احتمال وقوع سیلاب در آنها پیش بینی شده است، خودداری کنیم، پیام‌های رادیویی را دنبال کنیم.

به گزارش ایسنا، هر سال، پویش اطلاع رسانی "نه به غرق‌شدگی" از نیمه خرداد آغاز شده و تا پایان شهریور ادامه می یابد. برای آنکه چنین حوادثی را کاهش دهیم، ضمن دقت در یادگیری راهکارهای مقابله‌ای، توجه به هشدارها و پیام‌های اضطراری، به دیگران هم توصیه‌های پیشگیرانه را منتقل کنیم.

بی‌تردید، جاری شدن سیل به عنوان یک رخداد طبیعی، متوقف نخواهد شد؛ آنچه منجر به کاهش اثرات مخرب و ویرانگر سیلاب‌ها خصوصا در بعد جانی می‌شود، ارتقاء آگاهی افراد و نهادینه شدن رفتارهای صحیح و دوری از هرگونه رفتار مخاطره آمیز است؛ باید به همه هشدار بدهیم که آب با وجود آنکه جزو عوامل اصلی حیات محسوب می‌شود، بسیار ویرانگر و خطرناک است.

انتهای پیام