به گزارش ایسنا، متن این یادداشت به شرح ذیل است: دیپلماسی عمومی تلاش یک دولت برای برقراری ارتباط با افکار عمومی کشور دیگر تلقی می‌شود که طی این تلاش، ارزش‌ها، فرهنگ‌ها، سیاست‌ها و عقاید آن کشور برای کشور دیگر اشاعه داده می‌شود.
دیپلماسی عمومی، یکی از مهم‌ترین ابزارهای ارتقای قدرت ملی کشورهاست. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری مهم و تاثیرگذار در منطقه و جهان، می‌تواند با به کارگیری ابزار دیپلماسی عمومی، منافع ملی خود را به نحو مطلوبی تامین نماید.
به دلیل اهمیت موضوع «دیپلماسی عمومی»، در یکی از تدابیر سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نیز بر نقش چندجانبه‌گرایی و منطقه‌گرایی و دیپلماسی عمومی در امنیت و صلح منطقه‌ای و بین المللی تأکید شده است.
مسئله این است که جمهوری اسلامی ایران چگونه می‌تواند از دیپلماسی عمومی نوین برای تحقق اهداف و منافع خود در عرصه‌ی بین‌الملل و در قبال بازیگران بین‌المللی استفاده کند؟
در راستای پاسخ به این سؤال، با بهره‌گیری از روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی، و با اتکا به نظریات پیرامون شبکه و شبکه‌های اجتماعی و بنای یک مدل مفهومی به عنوان چارچوب نظری پژوهش، به این نتیجه رسیده است که جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکرد شبکه محور و استفاده از ظرفیت‌های کنشگران مردمی و بومی در بستر دیپلماسی عمومی نوین و با تمرکز بر پرورش رهبران اجتماعی به عنوان مؤلفه‌ی محوری شبکه‌سازی راهبردی، در سه فاز بسترسازی بومی حمایت اجتماعی، شکل‌گیری سرمایه‌ی اجتماعی بومی و جریان‌سازی اجتماعی، می‌تواند به شبکه‌سازی راهبردی بلندمدت و پایدار در فرآیند دیپلماسی عمومی نوین در قبال کشورها هدف پرداخته و اهداف خود را در عرصه‌ی بین‌الملل محقق سازد.
همچنین در این راهبرد، جمهوری اسلامی ایران می تواند با بهره‌گیری از ظرفیت نهادهای غیردولتی، جامعه‌ی مدنی فراملی، شبکه‌های هواداری و کانون‌های تفکر به تقویت مشارکت بازیگران غیردولتی در عرصه امور بین‌المللی پرداخته و با بروزرسانی سیاست‌های مرتبط با دیپلماسی عمومی متناسب با مؤلفه‌های کنونی جریان اطلاعات و ارتباطات، به سازوکاری برای دیپلماسی عمومی با رویکرد شبکه محور دست یابد.
جمهوری اسلامی ایران به منظور اثرگذاری مطلوب بر جوامع مخاطب از طریق دیپلماسی عمومی، نیازمند استفاده از رویکردهای جدید مبتنی بر الگوهای شبکه محور ارتباطات و تعاملات جدید اجتماعی است.
انتهای پیام
نظرات