گوجه سبز اولین درختی است که در مسیر باغ گردی بهارانه به چشم می خورد چون بیشتر و زودتر از همه برای بهار خودنمایی می کند. آیا می دانید چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند؟ اکثر مردم گوجه سبز را با نام آلوچه می‌شناسند مخصوصا در مازندران که خوردن آن با ادویه های مخصوصی سِرو می شود.

گوجه سبز دارای ویتامین C بوده و اسید سیتریک آن برای کاهش فشار و چربی خون همان طور که از طعم ترش پیداست مفید است. همچنین به خاطر داشتن اسید اسکوربیک برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.

هیاهوی بهار باغات مازندران به همین میوه سبز ترش خلاصه نمی شود؛ قرمزهای پرطرفداری هم هستند که در اواخر فصل بهار و اوایل تابستان بازار را قرق می کنند؛ گیلاس و آلبالو، ۲ تضاد شیرین و ترش قرمز رنگ.

هر درخت گیلاس در یک فصل حدود ۷۰۰۰ میوه تولید می کند که از زرد تا سیاه تغییر رنگ می دهند. درخت گیلاس سه یا چهار سال طول می کشد تا برای اولین بار محصول بیاورد و هفت سال هم طول می کشد که به درختی بالغ و کامل تبدیل شود. اوج فصل برداشت آن تابستان است، بلندی درخت گیلاس ۷ تا ۱۲ متر و آلبالو ۳ تا ۱۰ متر است.

دارای ویتامین C بوده که به عنوان آنتی اکسیدان قوی عمل می کند، البته ویتامین A، آهن، کلسیم و پتاسیم نیز دارد. خواص گیلاس به همینجا ختم نمی شود، گیلاس دارای ملاتونین است که بی خوابی را درمان می کند و کارایی مَفصل ها را بهتر می کند. میوه خونین رنگ تابستان از شکل و شمایلش پیداست که تنظیم کننده ضربان و تقویت قلب است و از سفت شدن رگ های خونی پیشگیری می کند.

آلبالو که درست در کنار گیلاس به چشم می خورد هر چند شباهت بسیار به هم دارند اما برگ های گیلاس سبزتر و بزرگتر است و آلبالو برگ های کوچک با حجم های بیشتر و کمرنگ تر دارد.

رنگ قرمز آلبالو بیشتر از هر چیز دیگری به ما می گوید که باید منبع غنی آنتی اکسیدان باشد و برای سلامتی و پاکسازی خون مفید است. برای کمتر شدن دردهای مفصلی و آرتروز نیز موثر بوده و فلانوئیدهای موجود در آن قابلیت بالایی برای عفونت زدایی داشته و خاصیت ضد میکروب و از بین بردن عفونت ها و میکروب ها دارد و با داشتن ویتامین C باعث تقویت سیستم ایمنی می شود. البته برای کاهش اسید معده و درمان رفلاکس کمک کرده و زخم و درد معده را برعکس ظاهر ترش و ملسش کاهش می دهد.

همه ما این سبز قرمز متضاد را دیده ایم؛ میوه زمینی با برگ های درشت، همین طور که آبدار است میوه ایست که با آب زیاد تغذیه می کند. آب مشخصه اصلی رسیدگی به هندوانه است که در کمک به قرمزی و آبدار شدن و شیرینی آن موثر است تقریبا هر روز آب نیاز دارد، باید بالاتر از سطح زمین قرار گیرد که از گزند حشرات و یا پوسیدگی در امان باشد.

هندوانه غنی از پتاسیم و ویتامین A,C,B بوده اما آنچه باعث رنگ قرمز هندوانه می شود وجود لیکوپن است که باعث کاهش خطر سکته مغزی و کاهش فشار خون می شود. لیکوپن درون هندوانه تاثیر خود را در سلول های سرطانی مربوط به پروستات بیشتر از همه نشان داده است و همچنین از پوست در مقابل آفتاب سوختگی محافظت می کند.

هندوانه ای که محکم و متقارن بدون هیچ بریدگی و فرورفتگی باشد را انتخاب کنید چون تکه های نامنظم نشان دهنده این است که میوه مقدار کافی نور خورشید یا آب دریافت نکرده است. پوست آن کاملا سبز تیره باشد، اگر پوست هندوانه ای براق بود آن را کنار بگذارید چون هنوز نرسیده است. ترفندهای عالی برای این روزها که انتخاب هندوانه ای دارید.

ما مازندرانی ها اولین بار بعد از دیدن این کلاه سبزهای قرمز رنگ درون باغ‌ به این نتیجه رسیدیم که هیچ جا بهتر از اینجا توت فرنگی ها رشد نمی کنند. درست از شکل شمایل متفاوت این میوه پیداست نگهداری از آن مهارت خاصی را می طلبد.

توت فرنگی میوه ای با برگ های ریز زمینی و بوته ایست. این میوه امروزه به صورت آبی و اغلب شرایط محیطی قابل کنترل کشت می شود که از عطر و طعم آن کم می کند. به محض اینکه خاک خشک شد معمولا در اسفند و فروردین توت فرنگی را باید کاشت و برخلاف هندوانه باید در جای خشک و با نور زیاد همراه باشد.

این میوه خواص زیادی دارد از جمله سبب کاهش خطر ابتلا به سکته قلبی می شود زیرا دارای آنتوسیانین و پلی فنول زیاد است. توت فرنگی در برابر آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کند و رشد تومور را مهار می کند و التهاب را در بدن کاهش می دهد. این درحالی است که هیچ میوه ای به عنوان یک درمان مستقیم برای سرطان عمل نمی‌کند. فولیک اسید موجود در توت فرنگی برای افسردگی مفید است و همچنین برای  سنین بالا که در معرض آلزایمر هستند بسیار مفید است و باعث بهبود حافظه کوتاه مدت آنها می شود.

میوه دیگر باغات مازندران شلیل نام دارد. شلیل سرشار از ویتامین A و C است که در سلامت پوست و دندان و استخوان موثر است. شلیل بتاکاروتن دارد که ایمنی بدن را در مقابل بسیاری بیماری ها افزایش می دهد. هسته شلیل را به هیچ عنوان نباید خورد زیرا دارای آمیگرالین است و مسمویت ایجاد می کند. وجودی موادی با نام گلیسمیک نشان دهنده این است که گزینه بهتری برای پیشگیری از دیابت جز شلیل ندارید. این خوشمزه سرخ رنگ برای بیماری چشمی مثل آب مروارید و پیرچشمی بسیار مفید است.

از همه مهم تر امروزه همه ما انسان ها دچار فقر آهن هستیم آنمی یا فقر آهن به شرایطی گفته می شود که میزان گلبول قرمز خون کاهش پیدا کند. شلیل حاوی آهن نیست ولی پلی برای رسیدن به آهن است چون ویتامین C در آن باعث جذب بیشتر آهن موجود در غذاها و میوه های دیگر می شود.

مازندران، سرشار از زندگی است، مازندران را اینگونه تماشا کنید!

فاطمه اسدی - خبرنگار ایسنا مازندران

انتهای پیام