به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، بدنه فضاپیما بخش اصلی و مهم آن است. طی دو سال آینده، مهندسان و تکنسین‌ها مونتاژ دستی این فضاپیما را به اتمام می‌رسانند و پس از آن برای اینکه از توانایی آن در سفر به قمر یخی سیاره مشتری یعنی "قمر اروپا" اطمینان حاصل کنند، آن را مورد آزمایش قرار می‌دهند. این بدنه با ارتفاع ۱۰ فوت(۳ متر) و عرض پنج فوت(۱.۵ متر) یک سیلندر آلومینیومی است که بخش‌های الکترونیکی، رادیو، لوله‌های حرارتی، کابل و سیستم پیشران در آن ادغام شده است. فضاپیمای "اروپا کلیپر" با آرایه‌های خورشیدی و سایر تجهیزات قابل استقرار، به بزرگی یک خودرو شاسی‌بلند خواهد بود. هنگامی که آرایه‌های خورشیدی باز می‌شوند، این کاوشگر اندازه‌ای مشابه یک زمین بسکتبال پیدا می‌کند. این بزرگترین فضاپیمای ناسا تاکنون است که برای یک ماموریت سیاره‌ای ساخته شده است.
"جردن ایوانز"(Jordan Evans)، مدیر پروژه این ماموریت در آزمایشگاه پیشرانش جت می‌گوید: اکنون، زمانی هیجان‌انگیز برای کل تیم پروژه و یک نقطه عطف بزرگ است. دریافت(این بدنه) ما را یک قدم به پرتاب و تحقیقات علمی "اروپا کلیپر" نزدیک‌تر می‌کند.
"اروپا کلیپر" که قرار است در ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ به فضا پرتاب شود، نزدیک به ۵۰ گذر از کنار قمر اروپا انجام خواهد داد. دانشمندان مطمئن هستند که اقیانوس داخلی این قمر دو برابر بیشتر از مجموع کل اقیانوس‌های زمین، آب دارد و این اقیانوس ممکن است در حال حاضر شرایط مناسبی برای حفظ حیات داشته باشد. ۹ ابزار علمی این فضاپیما داده‌هایی در مورد جو، سطح و فضای داخلی قمر اروپا جمع‌آوری می‌کنند. اطلاعاتی که دانشمندان برای اندازه‌گیری عمق و شوری آب اقیانوس و ضخامت پوسته یخی این قمر از آنها استفاده خواهند کرد.
این ابزارها پیش از بدنه به آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا رسیده‌اند. جایی که مرحله موسوم به عملیات مونتاژ، آزمایش و پرتاب از ماه مارس در آن در حال انجام است. طیف‌نگار فرابنفش این کاوشگر موسوم به "Europa-UVS"، در ماه مارس به این مکان رسید. سپس ابزار تصویربرداری انتشار حرارتی فضاپیما به نام "E-THEMIS" که توسط دانشمندان و مهندسان دانشگاه ایالتی آریزونا توسعه یافته بود، تحویل داده شد. "E-THEMIS"، یک دوربین مادون قرمز پیچیده است که برای نقشه‌برداری از دمای اروپا و کمک به دانشمندان در یافتن سرنخ‌هایی درباره فعالیت‌های زمین‌شناسی این قمر از جمله مناطقی که آب مایع ممکن است در آنها نزدیک به سطح باشد، طراحی شده است.
انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۲، بیشتر سخت‌افزارهای این فضاپیما و بقیه ابزارهای علمی آن تکمیل شوند.
آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز(APL) در لورل، مریلند، بدنه "اروپا کلیپر" را با همکاری آزمایشگاه پیشرانش جت و مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا در گرین‌بلت، مریلند طراحی کرده است.
کار بر روی ماژول اصلی اکنون در آزمایشگاه پیشرانش جت ادامه دارد.
ساختار اصلی در واقع از دو سیلندر آلومینیومی تشکیل شده است. زیرسیستم فرکانس رادیویی نیروی ۸ آنتن را تامین می‌کند، که شامل یک آنتن عظیم با ۱۰ فوت(۳ متر) عرض می‌شود.
در داخل بدنه اصلی فضاپیما دو مخزن وجود دارد. یکی برای نگهداری سوخت و دیگری برای نگهداری اکسید کننده است و لوله‌ای محتویات این مخازن را به مجموعه‌ای از ۲۴ موتور منتقل می‌کند. جایی که آنها برای ایجاد یک واکنش شیمیایی کنترل شده که نیروی رانش ایجاد می‌کند، با یکدیگر ترکیب می‌شوند.
تیم "لارسون"، معاون مدیر پروژه، می‌گوید: موتورهای ما دو منظوره هستند. ما از آنها برای مانورهای بزرگ استفاده می‌کنیم، از جمله زمانی که به سیاره مشتری نزدیک می‌شویم و به روشن کردن پر قدرت موتورها نیاز داریم تا در مدار مشتری بمانیم. آنها همچنین برای مانورهای کوچک‌تر برای مدیریت وضعیت فضاپیما و تنظیم دقیق گذر از قمر اروپا و دیگر اجرام منظومه شمسی در طول مسیر طراحی شده‌اند.
این مانورهای بزرگ و کوچک در طول سفر شش ساله ۱.۸ میلیارد مایلی(۲.۹ میلیارد کیلومتری) به این دنیای اقیانوسی که کاوشگر "اروپا کلیپر "کاوش آن را به طور جدی در سال ۲۰۳۱ آغاز خواهد کرد، بسیار مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
انتهای پیام
نظرات