به گزارش ایسنا، قدرت احمدیان استاد روابط بین‌الملل دانشگاه رازی کرمانشاه در نشست «ایران و اقلیم کردستان عراق؛ از چالش‌ها تا فرصت‌ها» که با همکاری انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شده بود در سخنانی اظهار کرد: ایران و منطقه اقلیم کردستان عراق دارای زیرساخت‌های عمیق و استراتژیک با یکدیگر هستند که این می‌تواند ادراکات دو منطقه را به هم نزدیک کند.

وی با این اعتقاد که در حال حاضر مقوله اعتماد بین دو طرف کمرنگ شده است، افزود: به نظر می‌رسد که در حال حاضر ادراک ما از نیت‌های منطقه اقلیم و اربیل چندان دوستانه نیست و در واقع ما آنجا را تهدید تلقی می‌کنیم.

احمدیان افزود: البته این تلقی تهدید به معنای اقدام به تهدید نیست ولی ادراک ما نسبت به آن ها ادراک تهدید است و این باعث تشدید بی‌اعتمادی نسبت به طرفین می‌شود.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود افزود:‌ بعضا براساس موضع‌گیری‌های رسمی و یا موضع‌گیری‌هایی که در رسانه‌ها مشاهده می‌کنیم و براساس شاخص‌هایی که منتشر می‌شود تصور بر این داریم که برخی اقدامات و جهت‌گیری‌های اقلیم می‌تواند برای ما تهدید باشد و اینکه مثلا اقلیم پای غربی‌ها و دشمنان ایران را در مناطق مرزی باز کرده است.

این استاد دانشگاه همچنین به تجربیات تاریخی بین دو طرف اشاره کرد و افزود: ما مقاطع مختلفی تاریخی را شاهد هستیم که بین ایران و کردها در منطقه اقلیم همکاری‌های خوبی وجود داشته است که نمونه‌ آن را در زمان جنگ تحمیلی مشاهده کردیم اما در دو جا برخی اتفاقاتی افتاده که اثرات آن کلیدی بوده و به ذهنیت‌ها ضربه زده است. یک نمونه آن که من از آن به عنوان سندرم 1975 یاد می‌کنم این است که کردها تصور می‌کنند که در آن مقطع رژیم پهلوی پشت آن‌ها را خالی کرده است و این اثر منفی در ادراک کردها نسبت به ایران داشته است و بعضا این ذهنیت را در آن‌ها ایجاد کرده است که ایران به کردها ابزاری نگاه می‌کنند.

احمدیان گفت:‌ موضوع دوم مخالفت ایران با برگزاری رفراندوم در منطقه اقلیم کردستان عراق بود. ایران به شدت مخالف برگزاری رفراندوم بود. البته من فکر می‌کنم کردها نیز در برگزاری رفراندوم عجله کردند،‌ اشتباهاتی داشتند و آقای بارزانی مسئله برگزاری رفراندوم را به یک مسئله شخصی تبدیل کرده بود.

وی با بیان اینکه باید برای تخلیه بار روانی این سندرم تلاش کرد و این موضوع به نفع منافع بلندمدت ایران است، در بخش دیگری از صحبت‌های خود مدعی شد: ادراکات برخی از تصمیم‌گیرندگان در ایران در ارتباط با اقلیم خیلی امنیتی است در حالی که ما باید به آن‌ها نگاه فرهنگی، ‌تمدنی و اقتصادی داشته باشیم. البته این به معنای غفلت از امنیت نیست ولی باید به این موضوع هم توجه داشت که نمی‌توان از طریق نگاه امنیتی به تاریخ و فرهنگ رسید در حالی که روند عکس آن امکان پذیر است و باید برای امنیت زدایی از این ادراکات تلاش کرد.

این استاد دانشگاه در همین ارتباط تصریح کرد: البته من اعتقاد دارم که مقامات در جمهوری اسلامی ایران حق دارند که به برخی تحولات نه فقط موضوع کردها بلکه تحولات در خاورمیانه با توجه به روند تحولات بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نگاه امنیتی داشته باشند ولی این نگاه امنیتی در جای خود نیز می‌تواند مسائل و مشکلاتی را ایجاد کند.

انتهای پیام