روز ۲۵ فروردین در تقویم ایران روز ملی عطار است. فریدالدین ابو حامد محمدبن ابوبکر ابراهیم‌بن اسحاق عطار نیشابوری، یکی از شعرا و عارفان نام‌آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری است. بنابر آنچه که تاریخ‌نویسان گفته‌اند بعضی از آن‌ها سال ولادت او را ۵۱۳ و بعضی سال ولادتش را ۵۳۷ هجری.ق، می‌دانند. او در قریه کدکن یا شادیاخ که در آن زمان از توابع شهر نیشابور بوده به دنیا آمد. از دوران کودکی او اطلاعی در دست نیست جز اینکه پدرش در شهر شادیاخ به شغل عطاری که همان داروفروشی بود، مشغول بوده که بسیار هم در این کار ماهر بود و بعد از وفات پدر، فریدالدین کار پدر را ادامه می دهد و به شغل عطاری مشغول می شود.
عطار، یکی از شاعران بزرگ متصوفه و از مردان نام‌آور تاریخ ادبیات ایران است. سخن او ساده و گیراست. او برای بیان مقاصد عرفانی خود بهترین راه را که همان آوردن کلام ساده و بی پیرایه و خالی از هرگونه آرایش است، انتخاب کرده است.

او تأثیرپذیری از آموزه‌های قرآنی، در ستایش خداوند، پیامبران و اولیا شیوه توصیفی را به‌کار برده است؛ به‌عنوان مثال در ستایش خداوند گفته: «آفرین جان‌آفرین پاک را/ آن‌که جان بخشید و ایمان خاک را» که این بیت به آیه‌ ۱۴ سوره‌ی الرحمن اشاره دارد که می‌فرماید: «ما انسان را از خاک(گل خشک) آفریدیم». او اگرچه در ظاهر کلام و سخن خود آن وسعت اطلاع و استحکام سخن استادانی همچون سنایی را ندارد ولی آن گفتار ساده که از سوختگی دلی هم چون او باعث شده که خواننده را مجذوب نکند.

مرادعلی واعظی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: عطار شاعر قرن ششم علوم دینی و قرآنی است که در زمینه پزشکی نیز معروفیت خاص خود را دارد.

وی عطار را عارف درگاه خداوند دانست و افزود: عطار سؤال از خداوند را ممنوع و به عبادت و دعا مردم را توصیه می‌کرد.

استاد ادبیات دانشگاه بیرجند بیان کرد: بیشتر اشعار عطار، عرفانی است؛ در «تذکره‌الاولیاء»، عطار شرح حال عرفا را از زمان امام جعفر صادق(ع) تا روزگار خود عطار بیان می‌کند.

عطار  اشاره به تحول روحی عطار گفت: در این که چه اتفاقی برای عطار افتاده است که به عرفان روی آورده مستندی وجود ندارد و داستان‌های مربوط به تحول روحی عطار ساختگی است.

واعظی سبک شاعری عطار را بینابین سبک عراقی و خراسانی بیان ‌و اظهارکرد: اشعار عطار سمت و و سوی عرفانی دارد و به همین دلیل به سبک عراقی معروف است.

وی، کمال انسان را از نظر عطار در این دانست که انسان خودش را شبیه خدا بداند و گفت: داستان «سیمرغ» نوشته عطار، آشنایی با مراحل سلوک است؛ در داستان سیمرغ، سیمرغ خود انسان است که خود را شبیه خداوند می‌بیند.

واعظی، «شعرهای منتظم» نوشته عطار را ۱۱۴ اثر بیان ‌کرد: و ادامه داد: این ۱۱۴ اثر مطابقت با تعداد سوره‌های قرآن دارد که «منطق‌الطیر»، «تذکره الاولیاء»، «الهی‌نامه»‌ و «مصیبت‌نامه» از جمله آثار عطار است.

وی با بیان اینکه شاهکار عطار نیشابوری، مثنوی منطق الطیر است که معروف ترین حماسه عرفانی در ادب فارسی است، تصریح کرد: آثار عطار را به تعداد سوره‌های قرآن کریم، 114  عنوان دانسته‌اند که بسیاری از آن‌ها جعلی هستند.

وی با بیان اینکه جنبه هنری و شاعری آثار عطار در دیوان و مختارنامه اوست، تصریح کرد: بعد اخلاقی اندیشه عطار در الهی نامه و اسرارنامه است.

استاد ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان اینکه عطار چند اثر شعری دیگر نیز دارد، اظهار کرد: جهان بینی او در منطق الطیر و مصیبت نامه قابل مشاهده است و کتابی نیز به نثر دارد به نام تذکرة الاولیاء که در شرح حال عارفان است.

واعظی با بیان اینکه نیمی از برنامه‌های مذهبی در رسانه باید به ادبیات گذشته به ویژه ادبیات آیینی اختصاص پیدا کند، تصریح کرد: توجه به شاعرانی چون عطار همان امری است که باید برنامه رسانه قرار گیرد.

انتهای پیام