بنا بر این پژوهش جامعه جهانی سوخت هستهای را به عنوان سوخت جایگزین برگزیده و نیروگاههای هستهای را میتوان مهمترین کاربرد از فناوری هستهای نامید که بدون تولید گازهای آلاینده به تولید برق میپردازد که به دلیل ضایعات و آلودگیهای رادیواکتیو جامعه بشری نگرانیهایی در مورد آن دارد.
محققان در پژوهشی با عنوان «بررسی انرژی هستهای و اثرات آلودگی هستهای روی محیط زیست و انسان» آوردهاند، آلودگی هستهای زمانی به وجود میآید که فرآوردههای جانبی یک فعل و انفعال هستهای چه ساخته دست بشر باشد و چه طبیعی در محیط زیست یا در مجاورت مناطق مسکونی بشری رها میشود.
این پژوهش توسط الهام بهمنی، دانشجوی کارشناسی ارشد بیماریشناسی گیاهی و پیمان عزیزی، دانشجوی کارشناسی ارشد برق، انجام شده که نشان میدهد سه نوع اصلی گسیلهای مواد رادیواکتیو شامل پرتو آلفا، پرتو بتا و پرتو گاماست. از میان این سه پرتو اثر ذرات آلفا کمترین و اثر پرتوهای گاما بیشترین است.
ضایعات هستهای را در سه دسته سطح پایین، فرااورانیومی و سطح بالا تقسیمبندی میکنند. فرآیندهای مختلفی جهت کاهش دادن میزان رادیواکتیویته فرآوردههای جانبی ذخیره شده، به عمل درآورده شده است. بعضی از بهترین روشها برای انجام این کار فشردهسازی، پردازش شیمیایی، شیشهسازی، محفوظسازی و ذخیرهسازی است. زلزله ژاپن و انفجار یک بمب اتمی موجب آزاد شدن مقادیر زیادی مواد رادیواکتیو شد، این عناصر در حال تشعشع همیشگی است که قادرند، زیانهای جبرانناپذیری مانند برخی از تاثیرها بر روی بافت کلوئید، آب مروارید، لوسمی، سرطان، اختلال در نمو جنین، نابودی سلول نسل و... را سبب شوند؛ بنابراین در استفاده از انرژی هستهای میبایست با دقت بیشتری عمل کرد.
تمدن کنونی و استانداردهای زندگی ما به منبع انرژی وابسته است. یک قرن پیش انرژی جوامع کاملا از ذغالسنگ و منابع سنتی مانند چوب، بقایای محصولات کشاورزی و فضله حیوانات تهیه میشد. این منابع هنوز هم در کشورهای در حال رشد منابع عمده انرژی است.
جهان به انرژی بیشتری علیرغم مقدار انرژی که امروز مصرف میشود، نیاز دارد. مشکلات محیط زیست بر اثر تولید انرژی و مصرف آن و نیز آلودگی محلی و منطقهای و گرم شدن کره زمین را نیز باید در نظر گرفت. با افزایش مصرف انرژی نگرانی درباره گرم شدن زمین و افزایش تقاضای جهان سوم به انرژی افزایش مییابد.
بنابراین به این نتیجه میرسیم انرژی هستهای نه تنها قابل اطمینان و ایمن است و آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکند بلکه ارزانتر نیز تمام میشود. بیشتر آسیب محیطی ناشی از تولید دیاکسید کربن حاصل از سوختهای سنگوارهای است؛ در حالی که ناخالصی سوختهای سنگوارهای ایجاد باران اسیدی میکند و بر جنگلها، رودخانهها و دریاها اثر میگذارد.
لازم است تعداد نیروگاههای با سوخت سنگوارهای کاهش یابد. باد و انرژی خورشیدی ۰.۱۵ درصد انرژی جهان را در سال ۲۰۰۰ تولید کردهاند و این نوع انرژی تولیدی نسبتا گران بوده و پنج بار خطرناکتر از انرژی هستهای به علت مرگ و میر و دیگر سانحههای ضمن تولید آنهاست. آلودگی هستهای زمانی به وجود میآید که فرآوردههای جانبی یک فعل و انفعال هستهای، چه ساخته دست بشر باشد و چه طبیعی، در محیط زیست یا در مجاورت مناطق مسکونی بشری رها شوند.
نیروگاههای هستهای و ایستگاههای تحقیقاتی مهمترین عوامل سهیم در زبالههای رادیواکتیو ساخته دست بشر است. آلودگی رادیواکتیو به خاطر افزایش استفاده از سوخت هستهای به سرعت در حال تبدیل شدن به دغدغهای بزرگ است. فرآوردههای رادیواکتیو فعل و انفعالات هستهای بدون هرگونه اقدامات پیش گیرانهای در جهت جداسازی اجزای مضر آن که میتواند موجب آلوده شدن هوا، خاک و آب شود، دور ریخته میشوند.
بخش عظیمی از زبالههای رادیواکتیو از محل راکتورهای اتمی به کار برده شده در نیروگاههای اتمی برق و بسیاری از دیگر مقاصد به دست میآیند. امکان دارد این امر در طول فرآیندهای استخراج و پالایش مواد رادیواکتیو نیز اتفاق بیافتد. زبالههای رادیواکتیو موجب ایجاد تابشهای رادیواکتیو و همچنین گسیل کردن فرآوردههای رادیواکتیو میشوند.
در صورتی که تابش یونیزه کننده وارد جسم یک موجود زنده شود، مولکولهای موجود در جسم آن را یونیزه مینماید. این امر موجب شکلگیری تعداد زیادی از رادیکالهای آزاد میگردد که با اجزای حیاتی جسم مورد نظر واکنش نشان میدهند و با شکلدهی ترکیباتی جدید به جای آنها اثرات آنها را خنثی مینماید و این امر میتواند منجر به سرطان شود.
ظرفیت آلودگی از طریق به کار انداختن نیروگاههای هستهای در حال افزایش است و دفع ضایعاتشان یک مشکل برای آینده محسوب میشود. سایر نگرانیهای مهم خرابکاری یا سوانحی است که در تأسیسات هستهای روی میدهد. صنایع نیروگاه هستهای ضرورتا از یک پیشینه سلامت خوبی برخوردار است.
از چندین حادثه در جهان فقط حادثه چرنوبیل منجر به آلودگی گسترده و طولانی مدت محیط شد. هر حادثهای که اتفاق میافتد، ناراحتی و اضطراب مردم از صنایع هستهای را نشان میدهد و با این وجود هر چقدر صنایع هستهای ایمن و به خوبی تنظیم شده باشند، حوادث اتفاق میافتد و در نهایت هم عواقب شومی برای اکوسیستم و جمعیت انسانها در سطح وسیع خواهد داشت. بنابراین صنایع هستهای از نقطه نظر سلامت عمومی ناایمن خواهند بود.
به جهت افزایش خطرات و نگرانیهای تدریجی در مورد اثرات مخرب انتشار گازهای گلخانهای ناشی از کاربرد فرایند انرژیهای فسیلی واضح است از کاربرد انرژی هستهای به عنوان یکی از رهیافتهای زیست محیطی برای مقابله با افزایش دمای کره زمین و کاهش آلودگی محیط زیست یاد میشود.
انرژی هستهای با وجود اینکه در حل بحران انرژی تاثیراتی دارد ولی در مقابل علاوه بر غیراقتصادی بودن معضلات جدیدی را پیش روی بشر قرار داده است. با استفاده از انرژی هستهای میتوان به نتایج بسیار ارزشمندی در زمینههای پزشکی، کشاورزی، صنعت و معدن، صنایع غذایی، باستانشناسی و اکتشافات دست یافت.
این پژوهش در همایش ملی مهندسی قدرت و نیروگاههای هستهای در سال ۱۳۹۵ ارائه شد.
انتهای پیام
نظرات