علی اکبر لبافی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به نامگذاری سال جدید به عنوان تولید، دانشبنیان، اشتغالآفرین اظهار کرد: انتخاب این عنوان در ادامه نامگذاری سالهای قبل با رویکرد حمایت از تولید و اشتغالزایی انجام شده با این تفاوت که در سال جاری توجه ویژهای به حوزه دانشبنیان صورت گرفته است؛ تاکیدی که نشانگر ضرورت سرمایهگذاری در زیرساختهای دانشمحور، پایدار و دارای ارزش افزوده برای بخش تولید است.
وی تحقق این شعار را در گرو برنامهریزی و عملگرایی مسئولان دستگاههای متولی دانست و افزود: در راستای عملیاتی کردن عناوینی که برای سالها انتخاب میشود، باید از تکیه بر منابع دولتی پرهیز کرد و به سمت اقتصاد مردمی حرکت نمود. علاوه بر این لازم است کارگروه اقتصادی در هر استان برای تحقق شعار سال تشکیل شود و نقش بخش خصوصی نیز باید در این کارگروه پررنگ باشد و به صورت ماهانه گزارش عملکرد توسط آن ارائه شود. همچنین باید در این کارگروه راهکارهای رسیدن به هدف به طور مرتب پایش شود. در کنار این لازم است دستگاههای موثر و آن مجموعههایی که در رسیدن به هدف قصور داشتند نیز رصد و معرفی شود.
لبافی بیان کرد: در یک نگاه کلان به عرصه اقتصاد باید گفت دولتها نقش زمینهسازی و تسهیلگری را ایفا میکنند و بخش خصوصی نیز در بستری که فراهم آمده، ظرفیتهای اقتصادی را ایجاد کرده و توسعه میبخشد. از این رو میزان موفقیت و نقش بخش خصوصی بستگی به میزان هدفگذاری و زمینهسازی بخش دولتی و ارکان حاکمیتی دارد. اگر بخش دولتی و ارکان حاکمیت بسترسازی کنند، طبیعتا بخش خصوصی میتواند به میدان بیاید و در تحقق شعار سال اثرگذار باشد.
وی تاکید کرد: منظور از بسترسازی فراهم کردن زیرساختها و اعمال حمایتهاست. در شرایطی کنونی شاهدیم که بخش خصوصی برای تامین حداقلها هم با چالش مواجه میشود. این موارد را باید برای توسعه شرکتهای دانشبنیان در نظر گرفت.
رئیس دبیرخانه شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان عنوان کرد: در سالهای گذشته به رغم آن که رهبری راهبردهای اصلی را تعیین فرمود اما تدوین برنامه اجرایی در سطوح مختلف وزارتخانهای، دستگاهی و بخش خصوصی مغفول ماند. آبه همین جهت برای جبران کوتاهیهای گذشته و تحقق آنچه برای سال جاری مد نظر بوده، ضرورت دارد مشخص شود هر دستگاهی چه نقشی در تحقق شعار سال ایفا میکند.
لبافی با تاکید بر پرهیز از اتخاذ رویکردهای شعارگونه و صرفا نمایشی در این حوزه خاطرنشان کرد: هر کدام از موضوعات تولید، دانشبنیان و اشتغال ظرفیت بزرگی است که باید برای آن برنامه داشت. اگر تولید رونق گیرد، سرمایه کافی برای توسعه زیرساختهای دانشبنیان فراهم میشود و اشتغال پایدار نیز توسعه مییابد. به نوعی همه این موارد در پیوند با یکدیگر است. در این مسیر ضرورت دارد متولیان امر با توجه به ظرفیتهای فراهم شده در این خصوص یک برنامهریزی قابل اجرا و مبتنی بر واقعیتهای موجود انجام دهند.
انتهای پیام
نظرات