به گزارش ایسنا، باشگاه تراکتور از ابتدای فصل تاکنون شرایط خوبی را پشت سر نگذاشته و با حواشی زیادی از انتقال مالکیت تا بی‌ثباتی نیمکت دست و پنجه نرم کرده است. به نوعی می‌توان گفت که تراکتور به محلی برای مطرح شدن افراد تبدیل شده و هیچکس به آینده این تیم فکر نمی‌کند.

حتی کسانی که خود را به عنوان دایه مهربان‌تر از مادر نشان می‌دادند، به فکر مشهور شدن بودند چرا که فوتبال فضای خوبی برای مطرح شدن آدم‌هاست. این موضوع به وضوح در ماجرای واگذاری باشگاه تراکتور به شرکت ملی مس که در جنجال خبری کلید خورد و در سکوت خبری منتفی شد، دیده شد؛ موضوعی که هم مطرح شدنش و هم منتفی شدنش به باشگاه تراکتور ضربه زد.

سوای این مسائل، بی‌ثباتی فنی تراکتور شاید مهم‌ترین مشکلی باشد که تراکتوری‌ها در این فصل داشته‌اند. این موضوع به انتخاب‌های اشتباه مدیران باشگاه تراکتور برمی‌گردد که بازیکن بزرگ و مربی ضعیفی به نام زوونیمیر سولدو را روی نیمکت پرشورها نشاند تا تقریبا یک فصل تراکتور فنا شود.

حالا مدیران تراکتور، چهارمین سرمربی فصلشان را انتخاب کردند و هدایت تیم را به ارتوئرول سائلام سپرده‌اند. انتخابی که باتوجه به شناخت قبلی سائلام از تراکتور تا حدی منطقی به نظر می‌رسد اما این مربی فرصت کمی برای بهبود شرایط دارد و دو گام نخستش را هم با یک تساوی و یک باخت پشت سر گذاشته است.

شاید بهتر باشد که توقع زیادی از سائلام نداشت، چون ضربه‌ی مهمی که بی‌ثباتی به تراکتور وارد می‌کند، بلاتکلیفی و افت انگیزه در بین بازیکنان این تیم است. اتفاقی که از ابتدای فصل با محمد عباس‌زاده و اکبر ایمانی آغاز شد و در آخرین مورد هم علی دشتی نشان داد که جو ملتهبی در باشگاه تراکتور وجود دارد.

دشتی، بازیکن فعلی تراکتور انتقادات شدیدی نسبت به عملکرد میر معصوم سهرابی، مدیرعامل و محمد نصرتی، مربی تراکتور مطرح کرده و از جریمه ۲۰ درصدی‌اش توسط باشگاه خبر داده است. این اتفاق احتمالا فقط برای علی دشتی رخ نداده و بازیکنان دیگری هم از وضعیتی که باشگاه برایشان رقم زده، ناراضی هستند اما آن را مطرح نمی‌کنند. در نتیجه حتی اگر به جادوی سائلام هم امیدی باشد، نباید توقع نتیجه گرفتن از تراکتور داشت و آینده روشنی برای پرشورها متصور بود.

انتهای پیام